Μίλα μου βρόμικα: Ξεσπούσα συνέχεια πάνω του και απομακρύνθηκε

Ήμασταν 2 χρόνια μαζί. Έκανε τα πάντα, για να είμαι χαρούμενη και καλά, με πρόσεχε, μου έλεγε πως του δίνω ζωή. Εγώ δεν επιδίωκα να βρισκόμαστε συχνά, μόνο τα ΣΚ, λόγω εργασίας. Πολλές ήταν οι φορές που μου παραπονιόταν ότι δεν του αρκεί το λίγο, που με βλέπει. Εξαιτίας μιας δύσκολης περιόδου, που πέρασα, ξέσπαγα συνέχεια τα νεύρα μου πάνω του. Το αποτέλεσμα ήταν να μου πει ότι δεν νιώθει καλά αυτήν την περίοδο και το μόνο που βλέπει σε μένα είναι τα νεύρα μου. Σε προσπάθεια προσέγγισης, που έκανα μετά από μια βδομάδα, μου είπε ότι του λείπω και με αγαπάει, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εγώ ξέρω ότι όταν αγαπάς τον άλλον, τα ξεπερνάς όλα.

Να πω ότι δεν το έχω κάνει; Να βγάλω την ουρά μου απ’ έξω; Μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες. Μέσα στην καθημερινότητα της σχέσης, θεωρώντας τα όλα δεδομένα (κακώς) και, χωρίς να τα ζυγίσουμε καλά, ξεσπάμε μια κακή μας μέρα πάνω στο έτερον ήμισυ. Και άντε τώρα ο άλλος ο άνθρωπος, που σαφώς θα κουβαλάει και αυτός τα δικά του, να πρέπει να ντιλάρει και τα νεύρα τα δικά μας. Προφανώς, και είναι απολύτως λογικό και φυσιολογικό να έχεις μια δύσκολη περίοδο στη ζωή σου και να σου βγαίνουν νεύρα. Όλοι μας. Απλώς εκεί χρειάζεται να θυμόμαστε ποιοι είναι οι σύμμαχοι μας στη ζωή και να μην τους συμπεριφερόμαστε σαν να είναι οι εχθροί μας. Δύο, πιστεύω, είναι τα τινά στην περίπτωσή σας, ή σε παιδεύει λίγο ακόμα, γιατί θέλει να σου δείξει πόσο τον έχεις πληγώσει ή όντως θέλει να προχωρήσει παρακάτω. Θα σου έλεγα να συνεχίζεις να το παλεύεις, φίλη, αν τον αγαπάς, γιατί όποιος αγαπάει –επίσης– επιμένει.