Πώς θα μπορούσαν να μας κάνουν λίγο πιο ευτυχείς; (με αφορμή τις αναρτήσεις στο Fb για τη Γιορτή του Πατέρα)
Μίλα μου βρόμικα: Ο ξάδελφος του πρώην μου μου ζήτησε να βγούμε
«Μου έστειλε να πάμε σινεμά και εγώ έπαθα σοκ. Αν δεν υπήρχε αυτή η συγγενική σχέση θα έβγαινα μαζί του άνετα»
Μίλα μου βρόμικα reloaded με την Τζένη Μελιτά: Έβγαινα με ένα αγόρι, που έχω μεγάλο κόλλημα μέχρι σήμερα, μιλάμε με τον ξάδελφό του καιι μου ζήτησε να βγούμε
Για οκτώ μήνες έβγαινα με ένα αγόρι, με το οποίο μέχρι και σήμερα έχω μεγάλο κόλλημα. Οι δρόμοι μας χώρισαν. Όμως, για κάποιον λόγο έχω συνεχή επικοινωνία στο Ιnstagram με τον ξάδελφό του, με τον οποίο μιλάμε για άσχετα πράγματα, για ταινίες κ.λπ. Μέχρι που, μια μέρα, μου έστειλε να πάμε σινεμά και εγώ έπαθα σοκ. Για να σου είμαι ειλικρινής, αν δεν υπήρχε αυτή η συγγενική σχέση θα έβγαινα μαζί του άνετα. Από την άλλη, φοβάμαι ότι, αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να τα ξαναβρώ με τον άλλον, αν μάθει ότι βγήκα με τον ξάδελφό του θα ξενερώσει τελείως. Τι να κάνω, μανεκέν μου;
Από μελλοντολογία δεν σκαμπάζω και πολλά, και νομίζω ότι είναι κρίμα κι άδικο να καθόμαστε να σκάμε για σενάρια και πιθανότητες. Στο σήμερα και στο τώρα, έχεις αυτά τα χαρτιά στο τραπέζι και βάσει αυτών να αποφασίσεις. Αν σου αρέσει ο ξάδελφος και νιώθεις ότι κάτι υπάρχει εκεί, θα μπορούσες ακόμη και να του μιλήσεις για όσα σε δυσκολεύουν στη μεταξύ σας φάση και να το πάτε πιο χαλαρά. Αν, από την άλλη, θέλεις να περιμένεις πότε και αν θα γυρίσει το μεγάλο κόλλημα, καλό κουράγιο να ευχηθώ. Πάντως, εδώ που τα λέμε, το να πας ένα σινεμά, να βολιδοσκοπήσεις, δεν είναι δα και κανένα κορυφαίο αμάρτημα.