Γιατί οι παντρεμένοι στις ΗΠΑ είναι πλουσιότεροι από τους εργένηδες;

O κόσμος είναι φτιαγμένος για τα ζευγάρια: αν και στις ανεπτυγμένες χώρες, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, οι άνθρωποι που ζουν ανά δύο είναι λιγότεροι από εκείνους που ζουν σόλο, ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα έχει χτιστεί γύρω από την ιδέα ότι ζούμε δυο-δυο. Την τελευταία δεκαετία έχει διαμορφωθεί ένα οικονομικό «προνόμιο», ένα μεγάλο χάσμα πλούτου ανάμεσα στους ανύπαντρους και στους παντρεμένους Αμερικανούς: στην πραγματικότητα, το οικονομικό επίπεδο των παντρεμένων φαίνεται σήμερα υπερδιπλάσιο εκείνου των εργένηδων. Μάλιστα, στις ΗΠΑ, η αυξανόμενη αξία περιουσιακών στοιχείων όπως τα σπίτια μπορεί να διευρύνει ακόμη περισσότερο αυτό το χάσμα.

Η ατέρμονη περιήγηση στις εφαρμογές γνωριμιών δεν είναι το χειρότερο στοιχείο της εργένικης ζωής το 2022: το 1 είναι ο πιο μοναχικός αριθμός και επίσης, όλο και περισσότερο, ο φτωχότερος. Αν και δεν προκαλεί έκπληξη ότι τα ανδρόγυνα έχουν μεγαλύτερη καθαρή αξία από τους εργένηδες, την τελευταία δεκαετία αυτό το χάσμα έχει υπερδιπλασιαστεί: στο περιβάλλον του πληθωρισμού και της αύξησης των επιτοκίων τα παντρεμένα ζευγάρια παρουσιάζουν όλο και μεγαλύτερη περιουσία από τους άγαμους. Παρά τις υψηλότερες δαπάνες των ζευγαριών —θεωρητικά— η απόκτηση περιουσίας είναι ευκολότερη για τις δυάδες: το 2019, ο μέσος όρος της διαφοράς μεταξύ παντρεμένων και εργένηδων (μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι διαζευγμένοι) ήταν περίπου 60.000 δολάρια ενώ το 2010 κυμαινόταν γύρω στα 25.000. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας των καταναλωτών που διενήργησε η Κεντρική Τράπεζα του Σεντ Λούις, αυτό οφείλεται στην άνοδο της αξίας των επενδύσεων, των οχημάτων και των ακινήτων: παρά τις φούσκες και τα σκαμπανεβάσματα, η αγορά γης και ακινήτων παραμένει πολύ ισχυρή στις ΗΠΑ. Κι όπως είναι φυσικό, τα ζευγάρια αγοράζουν μεγαλύτερα και ακριβότερα σπίτια και αυτοκίνητα απ’ ό,τι οι εργένηδες, ενώ φροντίζουν να επενδύουν ευρύτερα για χάρη της οικογένειάς τους. Όταν έρχονται στο σπίτι δύο μισθοί και τα έξοδα ―φαγητό, ρουχισμός, στέγη― μοιράζονται, υπάρχει αίσθημα σιγουριάς και οι άνθρωποι γίνονται λίγο πιο ριψοκίνδυνοι στις επενδύσεις τους. Αντιθέτως, οι εργένηδες είναι πιο διστακτικοί· πολλοί απ’ αυτούς έχουν μιαν αίσθηση προσωρινότητας που τους κάνει να μην αγοράζουν ακίνητα. Η ψυχολογία είναι αρκετά διαφορετική: οι εργένηδες προσέχουν περισσότερο πού τοποθετούν χρήματα διότι αισθάνονται ότι σε περίπτωση που κάνουν επενδυτικά λάθη δεν υπάρχει κανείς να τους βοηθήσει.

Σύμφωνα με το Realtor.com, το 2029 η μέση τιμή κατοικίας στις ΗΠΑ ήταν περίπου 300.000 δολάρια, ενώ τον Μάιο του 2022 η μέση τιμή είχε φτάσει τα 447.000 δολάρια. Αυτή η αύξηση φαίνεται και στην ανισότητα του πλούτου. Τα επιπλέον 150.000 δολάρια κάνουν την αίτηση για στεγαστικό δάνειο δυσκολότερη κι αν κάποιος είναι μόνος το σκέφτεται δυο φορές προτού μπει στην περιπέτεια της δανειοληψίας. Έτσι, το 2021, τα ανδρόγυνα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αγοράσουν σπίτι από ό,τι οι εργένηδες. Σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Μεσιτών, εκείνη τη χρονιά, το 60% των αγοραστών κατοικιών ήταν παντρεμένα ζευγάρια, ενώ το 19% ήταν ανύπαντρες γυναίκες και το 9% ήταν άγαμοι άνδρες.

Ο υψηλός πληθωρισμός στις ΗΠΑ, ο οποίος έφτασε 8,3% τον περασμένο Αύγουστο, και η αύξηση των επιτοκίων δεν βοηθούν τους εργένηδες που έχουν λιγότερες επιλογές για να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό σε ένα ευρύ φάσμα αγαθών. Τα χάσματα δεν λείπουν ούτε στο εσωτερικό των εργένηδων: στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, οι γυναίκες βγάζουν περίπου 400.000 δολάρια λιγότερα από τους άνδρες, κι αυτό είναι δύο φορές χειρότερο για τις Αφροαμερικανές και τις Λατίνες.