Μίλα μου βρόμικα: Καίγοµαι και σιγολιώνω για τον ντελιβερά του σουβλατζίδικου της γειτονιάς µου

Αχ Τζένη µου, δεν είµαι πολύ καλά. Για την ακρίβεια, καίγοµαι και σιγολιώνω για τον ντελιβερά του σουβλατζίδικου της γειτονιάς µου. Είναι καινούργιος, γιατί από αυτό το σουβλατζίδικο έπαιρνα συχνά, αλλά τώρα εµφανίστηκε αυτός ο ηµίθεος –για να µην πω θεός– και µου έχει πάρει τα µυαλά. Έχω µάθει σχεδόν το πρόγραµµά του και παραγγέλνω πάντα, όταν έχει βάρδια εννοείται. Είµαι αρκετά ντροπαλή και όταν τον βλέπω στην πόρτα ίσα ίσα που αρθρώνω ένα «γεια» και ένα «ευχαριστώ». Το πιο αµήχανο σκηνικό ήταν τις προάλλες, που του έδωσα τα ρέστα και τον κοιτούσα σαν χαζή και µου έπεσαν όλα τα ψιλά κάτω. Αυτός γενικά είναι χαµογελαστός και πολύ ευγενικός. Έχω καταντήσει να χαλάω όλα µου τα χρήµατα στο ψητοπωλείο – για την ακρίβεια το έχω χτίσει. Αλλά δεν µπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό. Έχω σιχαθεί την τηγανιτή πατάτα. Πώς να κάνω την πρώτη κίνηση; Λες να έχω καµιά ελπίδα;                                                     

Χαιρετώ την ερωτοχτυπηµένη σουβλακόφιλη! Έρωτας και πιτόγυρο είναι ανίκητος συνδυασµός. Πόσο τυχερή πια; Πρέπει να πάµε, όµως, στο επόµενο βήµα κι αυτό είναι να ξεπεράσεις τις αναστολές σου και να αρχίσεις να ανοίγεσαι. Πιάσε του την κουβέντα, για να µάθεις καµιά πληροφορία αν είναι single ή όχι. Μάθε οπωσδήποτε τα social του. Έτσι να για να έχεις µια γενική εικόνα. Αν το πεδίο είναι ελεύθερο, πρότεινέ του να βγείτε, για να δεις αν θα προχωρήσει. Κόψε τις ντροπές, πριν η χοληστερίνη πάρει την ανιούσα και τα κορεσµένα «κατοικήσουν» µόνιµα στον οργανισµό σου. Στην τελική, αν φάµε χυλόπιτα, αλλάζεις ψητοπωλείο. Αναµένω εξελίξεις!