Μίλα μου βρόμικα: Είδα ένα σημάδι στον λαιμό του και τσακωθήκαμε πολύ άσχημα

Μανεκέν µου, έχω κάνει µεγάλη βλακεία και δεν ξέρω από που να το σώσω. Πριν από µία εβδοµάδα, εκεί που αράζαµε µε το αγόρι µου στον καναπέ, είδα µία πιπιλιά στον λαιµό του. Εκνευρίζοµαι τροµερά, κάνουµε καυγά µεγατόνων και φεύγω από το σπίτι του. Αυτός να ωρύεται ότι κάτι τον έχει τσιµπήσει και πως είναι δυνατόν να µην τον εµπιστεύοµαι µετά από τόσο καιρό. Μη στα πολυλογώ, µε παίρνει εχθές τηλέφωνο και µου λέει ότι πήγε στο γιατρό και ότι ήταν, όντως, αλλεργία από κάποιο τσίµπηµα, ότι του έγραψε αγωγή, αλλά κυρίως ότι δεν νιώθει καλά µε αυτό που έγινε, και θέλει να σκεφτεί αν θα συνεχίσουµε ή όχι. Να πω σε αυτό το σηµείο, πως δεν µου έχει δώσει κανένα δικαίωµα µέχρι τώρα, απλά φούντωσα κι εγώ. Τι θα κάνω;

Για αρχή, θα πρότεινα να ζητήσεις µια ειλικρινή συγγνώµη. Δεν γνωρίζω τη σχέση σου µε τη ζήλια, αλλά σίγουρα δεν βοηθάει – ούτε εσένα ως προσωπικότητα, ούτε τη σχέση σου µε το έτερον ήµισυ. Παρατήρησε τον εαυτό σου νηφάλια, χωρίς να σε κρίνεις αυστηρά και δες πού και πώς µπορείς να σε βοηθήσεις να νιώσεις ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, θα σου έλεγα να του δώσεις λίγο χρόνο να ηρεµήσει και να του προτείνεις να βρεθείτε στο αγαπηµένο σας στέκι, να πιείτε το κρασάκι σας, να θυµηθείτε τι σας ενώνει και ας ελπίσουµε ότι θα το αφήσετε πίσω σας και θα έρθετε πιο κοντά.