Μίλα μου βρόμικα: Ανακάλυψα ότι ο αδελφός μου έχει βιβλία αποκρυφισμού

Τζένη μου, είμαι ιδιαίτερα προβληματισμένη, γιατί αντιμετωπίζω ένα περίεργο, θα έλεγα, θεματάκι. Έχω έναν αδερφό λίγο μικρότερο από εμένα στα 15,5, αλλά τον τελευταίο καιρό φέρεται κάπως περίεργα και απόμακρα, όχι μόνο σε μένα βέβαια, αλλά και στους γονείς μου. Κλείνεται με τις ώρες στο δωμάτιο και κάθεται μόνος του. Παλιά, ήταν πιο κοινωνικός. Η συμπεριφορά του έχει γίνει κάπως πιο ψυχρή. Τον ρώτησα αν τρέχει κάτι και μου απάντησε όλα καλά. Εμένα –φυσικά– με έφαγε η περιέργεια και μια μέρα, που έλειπε από το σπίτι βρήκα ευκαιρία και έψαξα το δωμάτιό του. Προσπάθησα να ανοίξω το laptop του (το ξέρω, κατινιά), αλλά είχε κωδικό και δεν μπόρεσα να μπω. Άνοιξα συρτάρια, ντουλάπες, τίποτα σπουδαίο, μέχρι που κοίταξα κάτω από το κρεβάτι και βρήκα κάποια βιβλία μεταφυσικής και αποκρυφισμού. Έπαθα ένα σοκ. Ανησυχώ πολύ για εκείνον, μήπως έχει μπλέξει πουθενά. Σκέφτομαι να του μιλήσω, αλλά δεν ξέρω τι να πω. Τι μου προτείνεις να κάνω;

Δεν τα πάω καλά με τα μεταφυσικά κι εγώ η δόλια, αλλά πριν πάει ο νους μας σε περίεργες θεωρίες, ας σκεφτούμε πιο ρεαλιστικά. Ένα καλό σενάριο είναι να τα διαβάζει από περιέργεια και τα σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία του να είναι απολύτως φυσιολογικά για τη φάση της εφηβείας που περνάει. Μπορείς, ταυτόχρονα, να κάτσεις να του μιλήσεις απλά και ήρεμα. Σίγουρα, αν του εμπνεύσεις εμπιστοσύνη και όχι πίεση και διάθεση για έλεγχο, να σου ανοιχτεί κι αυτός και να μπορέσετε να επικοινωνήσετε τις ανησυχίες σας. Σε κάθε περίπτωση, θα σου έλεγα εν πρώτοις, να μιλήσεις στους γονείς σου και να τους αφήσεις να κινηθούν όπως κρίνουν εκείνοι ορθότερα.