Μίλα μου βρόμικα: Δύο συναδέλφισσές μου με μισούν χωρίς λόγο και μου κάνουν τη ζωή δύσκολη

Γλυκιά µου Τζένη, σου στέλνω γιατί έχω προβληµατιστεί µε τη συµπεριφορά κάποιων συναδέλφων µου. Δουλεύω σε µία µεγάλη εταιρία δύο χρόνια τώρα και τον τελευταίο καιρό έχουν έρθει δύο κοπέλες που δεν µε συµπαθούν καθόλου και δεν µπορώ να καταλάβω τον λόγο. Δεν τους έχω κάνει κάτι. Έχω ψυλλιαστεί από καιρό ότι κάτι δεν πάει καλά µε αυτές. Εν τω µεταξύ, είναι αυτοκόλλητες στη δουλειά και όλο ψου ψου, µου µου και γελάκια είναι. Τις προάλλες, πήγα στο κυλικείο και η µία από αυτές µπήκε κατευθείαν µπροστά µου, λες και θα της έπαιρνα τον καφέ, χωρίς να µου πει ούτε καληµέρα. Το αποκορύφωµα ήταν όταν ήµουν στην τουαλέτα και για κακή τους τύχη αυτές ήταν απ’ έξω, και τις άκουσα να σχολιάζουν το ντύσιµό µου. Κλείστηκα µέσα µέχρι να φύγουν. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Είναι πάρα πολύ τοξικές και έχω µια ανακατωσούρα στο στοµάχι, όταν πάω για δουλειά. Δεν θέλω καθόλου. Έχω σκεφτεί µέχρι και να παραιτηθώ. Τι µε συµβουλεύεις να κάνω;

Καλησπερίζω τη φίλη και στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισµούς. Δεν υπάρχει κάτι, που να µε εκνευρίζει περισσότερο από γυναίκες που πολεµάνε άλλες γυναίκες. (Καλά υπάρχουν 2-3 πραγµατάκια ακόµη, αλλά τώρα δεν είναι της παρούσης.) Αυτό που βιώνεις λέγεται εργασιακό bullying και θα βρούµε εδώ και τώρα τρόπους να το πατάξουµε. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνεις στη δουλειά σου µε αυτήν την ψυχολογία για δύο τύπισσες που απ’ ότι φαίνεται έχουν τσακωθεί µε τη λέξη «ενηλικίωση» και ζουν ακόµα σε καθεστώς λυκείου. Δεν χρειάζεται να φοβάσαι κανένα κοµπλεξικό άτοµο και να επηρεάζεσαι από µικρότητες. Θα σου πρότεινα τις εξής δύο λύσεις: είτε τις αντιµετωπίζεις ευθέως και βάζεις ένα τέλος, γιατί οι ίδιες δεν νοµίζω να αλλάξουν στάση από τη µία µέρα στην άλλη, είτε –µιας και µιλάµε για µεγάλη εταιρεία– απευθύνεσαι στο τµήµα προσωπικού και λες ευθέως τι έχει συµβεί και από εκεί και πέρα αναλαµβάνουν εκείνοι. Στείλε µου εξελίξεις. Καίγοµαι να µάθω.