Μίλα μου βρόμικα: Το αγόρι μου μού πρότεινε να μπούμε σε μια πιο ελεύθερη μορφή σχέσης

Βρίσκομαι σε ένα δίλημμα και πρέπει να πάρω μια απόφαση. Το αγόρι μου μού πρότεινε να μπούμε σε μια πιο ελεύθερη μορφή σχέσης. Να μπορούμε, δηλαδή, να φλερτάρουμε –και όχι μόνο– και με άλλους, αλλά να συνεχίσουμε κανονικά να είμαστε και μαζί. Συντηρητική δεν με λες, βέβαια, αλλά αυτό που μου πρότεινε δεν μου άρεσε. Δεν μπορώ να μοιραστώ το αγόρι μου με άλλη κοπέλα. Με ξενερώνει και μόνο η σκέψη. Απορώ πώς αντέχει αυτός να σκέφτεται ότι μπορεί εγώ να πάω με άλλον. Εμένα η σχέση μας μου αρκεί, αλλά αυτός είναι σε φάση που θέλει να δοκιμάζει συνεχώς. Επίσης, φοβάμαι πως αν δεν δεχτώ θα ξενερώσει και θα θέλει να χωρίσουμε. Άσε που αν του αρνηθώ, θα έχω περισσότερες πιθανότητες να με απατήσει πίσω από την πλάτη μου, γιατί θα του στερήσω κάτι που θέλει. Αχ, δεν ξέρω…

Δηλαδή εσύ πρέπει να δεχτείς σώνει και ντε κάτι που δεν σου αρέσει, γιατί αυτός είτε θα σε χωρίσει είτε θα σε απατήσει; Μα δεν είμαστε καλά. Τι σκεπτικό είναι αυτό; Αρχικά, δεν θα πιέσεις τον εαυτό σου για κάτι που δεν θέλεις να κάνεις και σε φέρνει σε δύσκολη θέση. Πολλά ζευγάρια πειραματίζονται και δοκιμάζουν πράγματα, αλλά πρέπει να το θέλουν και οι δύο. Εξήγησε στον φίλο σου ό,τι ακριβώς σκέφτεσαι. Μην θυσιάζεις τα θέλω σου για να κρατήσεις κάποιον στη ζωή σου με το ζόρι. Να ακούς και να υπερασπίζεσαι τη φωνή σου, το ποια είσαι, το τι θέλεις από μια σχέση και το τι δεν θέλεις από μία σχέση. Τι να κάνουμε; Αν φύγει ή αν σε πει ξενέρωτη, απλώς δεν ήθελε και τόσο αυτή τη σχέση. Εσύ τι θα κάνεις; Θα τον κυνηγάς από πίσω με την απόχη; Και για να το κλείσω, αυτός μπορεί να σου προτείνει ό,τι θέλει, να πάτε να ζήσετε –ας πούμε– στη Γουαδελούπη, εσύ θα πας να ζήσεις, άμα δεν θες, στη Γουαδελούπη;