50 αποχρώσεις του ΜΗ

Όταν ο Α. μου ζήτησε να βγούμε ραντεβού με διαπέρασαν ρίγη συγκίνησης και φόβου. Γνωριζόμασταν χρόνια και πάντα πίστευα ότι είναι περισσότερο καλός από ότι μπορώ να αντέξω, πολλώ δε περισσότερο στην παρούσα μεταβατική περίοδο. «Τι ρόλο θα μπορούσα να παίξω σε αυτήν τη φάση;» με ρώτησε δειλά, καθώς πίναμε κοκτέιλ στο Χαλάνδρι, καρφώνοντάς με με αυτό το αφοπλιστικό σκούρο καστανό του βλέμμα. «Δεν έχω ιδέα απάντησα» και αυτή ήταν από τις λίγες περιπτώσεις που έλεγα την αλήθεια, χωρίς να ακολουθώ τις επαναλαμβανόμενες, συνταγογραφούμενες τακτικές των γυναικών μπροστά σε έναν άνδρα που τους αρέσει πολύ.

Γυρνώντας σπίτι μετά από ένα καταπληκτικό βράδυ, ομολόγησα στον εαυτό μου ότι του είχα πει τη μισή αλήθεια. Αλλά από πότε το να αποκρύπτεις την άλλη μισή θεωρείται ψέμα; Έπρεπε να του πω ότι τρέμω στην ιδέα να πληγωθώ ξανά; Πολλά από τα προβλήματα σε μία κατά τ’ άλλα πολλά υποσχόμενη γνωριμία ξεκινούν από τα φαντάσματα της τελευταίας σχέσης. Και αν κάποτε ο ορισμός του έρωτα ήταν οι καρδούλες που χαράζαμε στα θρανία, καθώς μεγαλώνουμε είναι οι χαρακιές στην ψυχή, σα να έχουν γράψει κάποιοι άνθρωποι ανεξίτηλα το όνομά τους στις μνήμες μας. Να οπισθοχωρήσω; Μα έχει αυτό το παιδικό χαμόγελο που σε κάνει να μην μπορείς να του αρνηθείς τίποτα! Όλο το βράδυ που διασκεδάζαμε μαζί στο μπαράκι, με έβγαζε φωτογραφίες με το κινητό του, πρόσεχε να μην κρυώσω και δεν κατάλαβα καν πώς πέρασαν πέντε ολόκληρες ώρες συζήτησης. Θυμάμαι όμως ότι προβλήθηκε στο μυαλό μου το τρέιλερ από τις «50 αποχρώσεις του γκρι» με εμάς πρωταγωνιστικό δίδυμο.

Η συνείδησή μου σαν ένα κοριτσάκι με πλεκτές κοτσίδες πανηγύριζε που η καμμένη γη των συναισθημάτων μου γέμισε ξανά με κόκκινα τριαντάφυλλα. Μία άλλη φωνή όμως φώναξε «ΜΗ»! «ΜΗΝ του πεις ότι σου αρέσει», «ΜΗΝ το δείξεις», «ΜΗΝ τον ερωτευτείς», «ΜΗΝ ξανακάνεις το ίδιο λάθος». Ύστερα το φερέφωνο του «ΜΗ» εφάρμοσε την πιο επώδυνη τακτική, προβάλλοντας ξανά στη συνείδηση το θρίλερ της προηγούμενης σχέσης. Πόσο άδικη αυτή η σύγκριση! Ο προηγούμενος κάθε φορά που συναντιόμασταν παρατηρούσε τι φορούσα και αν του άρεσε, παρέμενε σιωπηλός. Αν δεν του άρεσε όμως γινόταν τόσο αγενής όσο οι στυλίστες του πιο στυγνού fashion police. Τακτική που δεν περιοριζόταν μόνο στα ρούχα μου αλλά σε οτιδήποτε έκανα. Ξαφνικά βρισκόμουν σε ραντεβού με έναν άνδρα που σχολίαζε πόσο του άρεσαν οι γόβες μου και αυτά που φορούσα και όταν με άφησε έξω από την πολυκατοικία το βράδυ, δεν παρέλειψε να σχολιάσει πόσο του άρεσε ΚΑΙ η γειτονιά.

Κάτι σαν σοκ από την ανάποδη. Σα να έχει πείσει κάποιος ότι σου αξίζει να σου φέρονται με το χειρότερο τρόπο και όταν τελικά κάποιος σου φέρεται υπέροχα, κοιτάς πίσω από την πλάτη του για να εντοπίσεις το μαστίγιο. Το επόμενο πρωί ήθελα να του στείλω μήνυμα και να του ότι πέρασα καταπληκτικά και ότι ήθελα να τον ξαναδώ σύντομα. Έγραψα και έσβησα το κείμενο τουλάχιστον πέντε φορές. «ΜΗ στείλεις» συνέχισε η ίδια φωνή, υπενθυμίζοντας μου πόσο ακριβά πλήρωσα τον αυθορμητισμό μου στο παρελθόν. «ΜΗΝ τα δώσεις όλα από την αρχή».

Πολλοί από τους φίλους μου με συμβούλεψαν το ίδιο πράγμα ακριβώς, να υποδυθώ την αδιάφορη και να αποφύγω καθετί που θα τον κάνει να θυμίζει παραφουσκωμένο παγώνι,το οποίο εισπράττει το θαυμασμό μίας ακόμη κατάκτησης. Τελικά πρέπει να διαχειρίζεσαι το καρδιοχτύπι σου σα να είναι κρίση πανικού; Να το καταπνίγεις ώσπου να μη νιώθεις τίποτα; Ή τελικά να κάνεις το αυτονόητο δηλαδή αυτό που νιώθεις;

Έστειλα μόνο δύο λέξεις: «Σε σκέφτομαι». Ο φίλος μου ο Β. είπε ότι έκανα το σωστό. Άλλωστε δεν είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε μία κατάσταση που κάνει τη διαφορά, αλλά ο άνθρωπος τον οποίο αφορά. Ο Β. είπε ότι θα το έβρισκε πολύ γλυκό να του πει μία γυναίκα ότι τον σκέφτεται ή ότι της αρέσει. Ενδεχομένως ένα μεγάλο ποσοστό πραγματικά αξιαγάπητων ανδρών εκεί έξω να χαμογελούν με ένα αντίστοιχο μήνυμα στο ενδιάμεσο ενός βαρετού meeting. Κάποιοι άλλοι δεν θα απαντούσαν ποτέ και θα έσβηναν τον αριθμό σου, επειδή έκανες το έγκλημα να νιώσεις κάτι τόσο νωρίς. Αλλά με αυτούς το timing δεν θα είναι ποτέ καλό. Είναι οι γνωστοί άγνωστοι που διαθέτουν ενσωματωμένο Woman Translate το οποίο μεταφράζει τέτοιες φράσεις αυτόματα σε «Θέλει σαν τρελή τα παιδιά μου» με φυσικό επακόλουθο την άτακτη φυγή ενός ακόμη λιπόψυχου στρατιώτη.

Ο Α. μάλλον χαμογέλασε αφού λίγες μέρες αργότερα κανονίσαμε να έλθει για κινέζικο στο σπίτι μου. «Να πάρεις οστραοκειδή και καραβίδες για να μαγειρέψεις» μου είπε ένας φίλος. Όμως είχα ήδη αποφασίσει να μην κάνω υπερπροσπάθεια να τον εντυπωσιάσω. «ΜΗΝ του πεις για τον πρώην» συνέχισε. Δεν είχα τέτοια πρόθεση ούτως ή άλλως, απλώς κόλλησα ένα νέο post-it στο ψυγείο: ΜΗΝ καταδικάζεις το σήμερα για ένα χθες που αιμορραγεί ΑΚΟ…ΜΗ.