Χριστίνα Φλαμπούρη: «Θα τολμούσα να ανέβω στο Έβερεστ ακόμη και τώρα που είμαι μητέρα»

«Σήμερα το πρωί ξύπνησα με πολύ άγχος. Ήξερα ότι έχω ομιλία και δεν έχω που να αφήσω τον Αντώνη. Η μόνη λύση ήταν να τον πάρω μαζί. Δεν ήθελα να φανεί μη επαγγελματικό ή σαν αδυναμία», αυτά ήταν τα λόγια που συνόδευαν το post της Χριστίνας Φλαμπούρη στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram στις 27 Απριλίου. Πρώτη φορά είδα την πρώτη Ελληνίδα που ανέβηκε στο Έβερεστ και Outdoor Mom, αγκαλιά με το νεογέννητο μωρό της στο μάρσιπο σε πεζοπορία της Αντικαρκινικής Εταιρίας στην Πάρνηθα. Εκείνος ένας γλύκας, μύριζε «μωρουδίλα», αυτή η απαλή αλλά σχεδόν εθιστική μυρωδιά που έχει το δέρμα των νεογέννητων ακόμη και αν δεν είσαι η μαμά τους, σου μένει χαραγμένη. Με τα «περίεργα» ματάκια του κοιτούσε συνέχεια τριγύρω, τον ουρανό, την φύση, άκουγε τους ήχους της και χαμογελούσε. Με την Χριστίνα γνωριστήκαμε τον περασμένο Δεκέμβρη και πριν καν το καταλάβω την πλησίασα λόγω του Αντουάν. Δυναμική, γλυκιά, μου μιλούσε με απόλυτη ηρεμία συστήνοντας μου τον γιο της που λατρεύει να ακούει το «Ελεφαντάκι» του Δεληβοριά. Αυτή τη φορά επικοινωνώ μαζί της με αφορμή την Γιορτή της Μητέρας μια και η Χριστίνα θα γιορτάσει πρώτη χρονιά ως μαμά. Το post της στο Instagram για την παρουσίαση που έκανε σε σχολείο για το παιδικό παραμύθι της «Στις 7 κορυφές» έχοντας και εκεί τον μικρό της στο μάρσιπο, προκάλεσε τα σχόλια πολλών μαμάδων.

Πρόσφατα σε είδαμε σε ομιλία για το παραμύθι σου σε σχολείο, φορώντας το μάρσιπο να παρουσιάζεις κανονικά. Κατά καιρούς έχουμε δει μερικές μαμάδες στην Ελλάδα να κάνουν κάτι ανάλογο. Ποια ήταν τα μηνύματα που δέχτηκες;
Δεν είχα που να αφήσω το μωρό αφού στον άντρα μου έτυχε δουλειά. Θα μπορούσα να βρω χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην πάω αλλά δεν το θεωρούσα λύση να «ακυρώσω» την παρουσίαση. Και να ακυρώσω την καθημερινότητα που αγαπώ επειδή έγινα μαμά δεν το θεωρώ λύση.

Τα μηνύματα που έλαβα στο Instagram ήταν πάρα πολλά. Όλα εμψυχωτικά και τα περισσότερα με χαρακτηρισμούς όπως super-mom, mama goddess κτλ. Δεν θεωρώ ότι είμαι τίποτα από αυτά. Απλά προσπάθησα να απενοχοποιήσω το γεγονός ότι το παιδί μου μπορεί να κάνει φασαρία όσο το είχα μαζί μου. Πρέπει αυτή η εικόνα της μητέρας με το μωρό της σε χώρους εργασίας ή διασκέδασης να φαίνεται απολύτως φυσιολογική. Και αυτό θα το καταφέρουμε αν κάθε μια μαμά δεν σκέφτεται να κάτσει σπίτι ακυρώνοντας δουλειές και εξόδους μόνο και μόνο για να μην «ενοχλήσει» τον κόσμο το παιδί της. Κάπως έτσι θα γίνουμε πολλές και θα εξαφανιστούν οι ενοχές που είναι βαθιά κρυμμένες στο μυαλό κάθε νέας μαμάς.

Πέρυσι στην Γιορτή της Μητέρας ανέβασες post που έλεγες πόσο σε στηρίζει η δική σου μητέρα σε κάθε όνειρο και τρέλα, 6 μέρες πριν ανέβεις στην κορυφή του Έβερεστ. Φέτος θα την γιορτάσεις κι εσύ για πρώτη φορά ως μητέρα. Πώς αισθάνεσαι;
Έχω πολύ διφορούμενα συναισθήματα. Είμαι τόσο χαρούμενη που τελικά κατάφερα να αποκτήσω παιδί. Ήταν μια δύσκολη διαδικασία και περάσαμε από πολλά κύματα με τον άντρα μου για να τα καταφέρουμε. Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη όταν τον κρατώ στην αγκαλιά μου, νιώθω ότι είμαι όλος του ο κόσμος. Σύντομα όμως θα είμαι μόνο ένα μικρό κομμάτι του κόσμου του και θα γνωρίσει την πραγματική ζωή. «Τι προλαβαίνω να βελτιώσω στον κόσμο που ζούμε» σκέφτομαι. «Πώς μπορώ να τον προετοιμάσω για την εγκληματικότητα, την κακία ή την τοξικότητα αυτού του πλανήτη;» και εκεί είναι που με πιάνει το άγχος και με κυριεύουν μαύρες σκέψεις… Το να είσαι γονιός είναι η μεγαλύτερη τιμή και συγχρόνως  η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής σου.

Θα μπορούσες σήμερα να κάνεις όλη αυτήν την προετοιμασία που είχες κάνει για να ανέβεις τώρα στο Έβερεστ; Θα τολμούσες να το κάνεις τώρα όσο έχεις τον Αντώνη;
Η απάντηση είναι ένα μεγάλο και δυνατό ΝΑΙ. Θα τολμούσα να κυνηγήσω το όνειρο μου για να δείξω στο παιδί μου πόσο ωραίο είναι αυτό το ταξίδι προς την «κορυφή», την κάθε κορυφή που θα επιλέξει ο καθένας. Όσο το παιδί είναι μωρό χρειάζεται την μητέρα του δίπλα του συνέχεια, επομένως η προετοιμασία για μια τέτοια ορειβατική αποστολή θα ήταν αδύνατη. Όταν όμως τα παιδιά πλησιάζουν την εφηβεία, γονείς που κυνηγούν τα όνειρά τους (κ ας λείπουν λίγο παραπάνω από το σπίτι) είναι το καλύτερο δυνατό παράδειγμα για αυτά.

Ως μητέρα αναγκάζεσαι να πάρεις δύσκολες αποφάσεις που μπορεί να πάνε πίσω τα θέλω σου;
Τα θέλω σου αλλάζουν αφού γίνεις μητέρα. Αν όμως δεν γίνει αυτό θα πρέπει να σιγουρευτείς ότι κρατάς ισορροπία ανάμεσα στα «θέλω» και στα «πρέπει». Γιατί αν γύρει η ζυγαριά προς την μία πλευρά μάλλον υπάρχει πρόβλημα.

Τι είναι πιο δύσκολο τελικά; Να ανέβεις το Έβερεστ ή να είσαι γονιός;
Αν και η επέτειος για αυτές τις 2 «κορυφές» μου είναι την ίδια ημέρα, 20 Μαΐου (20/5/2019 – Έβερεστ & 20/5/2022 γεννήθηκε ο Αντώνης) υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Όταν έφτασα στην κορυφή του κόσμου και άνοιξα την Ελληνική σημαία για να βγάλω φωτογραφία στην κορυφή, πλημμύρισε μέσα μου το αίσθημα της επιτυχίας, της ικανοποίησης και η επιβεβαίωση ότι άξιζαν όλες οι θυσίες που είχα κάνει για να βρεθώ εκεί. Στην «κορυφή» της γονεϊκότητας, δεν ξέρεις ποτέ αν τα έχεις καταφέρει να γίνεις ο ιδανικός γονιός για το παιδί σου. Πρέπει να συνεχίσεις να σκαρφαλώνεις κάθε μέρα όλο και πιο ψηλά. Το να είσαι γονιός θεωρώ ότι κάνει την πιο δύσκολή αλλά και την πιο όμορφη κορυφή του κόσμου.

Ο Αντώνης ωστόσο έχει από 2 μηνών διαβατήριο. Σε είδαμε να κάνεις πεζοπορίες με τον Αντώνη, να πηγαίνεις ταξίδια στο εξωτερικό και να δημιουργείς μαζί με την Βιργινία τις Outdoor Moms.  Υπάρχει χρόνος να κάνεις όσα θες για σένα και για το παιδί σου;
Μια μητέρα τα προλαβαίνει όλα; Φυσικά και όχι. Μόνο την ώρα που χρειάζεται μια νέα μαμά για να θηλάσει και να αλλάξει το μωρό της, είναι σαν να έχει μια full time job που έρχεται να προτεθεί στο ήδη γεμάτο πρόγραμμα που είχε πριν γεννήσει. Τον πρώτο καιρό που έγινα μαμά, υπήρχαν πολλές μέρες που δεν προλάβαινα ούτε να λουστώ και ένα ζεστό μπάνιο χωρίς να βιάζομαι φάνταζε πολυτέλεια. Παρόλα αυτά πιστεύω 100% ότι υπάρχει τρόπος και χρόνος να κάνεις όσα θες για εσένα και το παιδί σου. Αρκεί να επικεντρωθείς στα θέλω σου και να δουλέψεις σκληρά για αυτά και να μην λογαριάζεις τα «πρέπει» που ακούς από τον κύκλο σου. Το κάθε μωρό προσαρμόζεται στο τρόπο ζωής των γονιών του και είναι ευτυχισμένο όταν έχει ευτυχισμένους γονείς.

Δώσε μας 3 tips για τις μαμάδες που θέλουν να πάρουν μαζί το μωρό τους σε ένα απαιτητικό ταξίδι, όχι απαραίτητα στο βουνό.

1. Φτιάξε πλάνο για τις δραστηριότητες που θα κάνεις στο ταξίδι σου ώστε να μην υπάρχουν πολλές «εκπλήξεις».
2. Προετοιμάσου ότι το πλάνο δε θα πάει πάντα όπως το σχεδιάζεις
3. Μίλα στο μωρό για όλα αυτά που βλέπετε στο ταξίδι σας και μοιράσου τον ενθουσιασμό σου. Ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει τι λέτε, θα το νιώσει.

Ποια είναι η πιο σημαδιακή μέρα της ζωής σου μέχρι σήμερα με τον μικρό και γιατί;
Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο βουνό μαζί του. Ήταν μόλις 10 ημερών και είχαμε πάει με τον άντρα μου για πικ νικ στην Πάρνηθα. Ο Αντώνης εκείνη την ημέρα κοιμήθηκε πρώτη φορά 5 συνεχόμενες ώρες, ενώ εγώ με τον άντρα μου διαβάζαμε τα βιβλία μας και ρεμβάζαμε τη θέα. Εκείνη την ημέρα κατάλαβα πόσο καλό κάνει η φύση στο παιδί μου και όχι μόνο σε εμένα, που πίστευα μέχρι τότε. Αυτή η ημέρα ήταν η αφορμή για όλες τις όμορφες εμπειρίες που έχω ζήσει στα βουνά με το μωρό μου. Κατάλαβα ότι από τη στιγμή που ένα μωρό λαμβάνει ερεθίσματα από τη φύση επιδρά θετικά στην ανάπτυξή του και στην ηρεμία του.

Υπήρχε κάποιο μυστικό σου που θέλεις να πεις στο γιο σου;
Θα του έλεγα «μην με κοιτάς που φαίνομαι ατρόμητη, φοβάμαι σχεδόν τα πάντα αλλά ο φόβος μην σκοτωθώ δεν συγκρίνεται με τον φόβο του να μην ΖΩ».

Ποιο είναι το πιο αστείο πράγμα που κάνει;
Όταν είναι πολύ χαρούμενος γελάει τόσο δυνατά και κάνει μια γκριμάτσα με σουφρωμένη μύτη που μου θυμίζει τον Δρακουμέλ. Το ‘σατανικό’ γέλιο σε συνδυασμό με αυτή τη φατσούλα με κάνει να σκάω στα γέλια κάθε φορά που το κάνει.

Ποια είναι η επόμενη κορυφή που θες να ανέβεις με ή  χωρίς τον Αντώνη;
Με τον Αντώνη θα ανέβουμε σε λίγες μέρες ως την κορυφή του Ταΰγετου. Χωρίς τον Αντώνη, αν και σκέφτομαι δεκάδες κορυφές δεν μπορώ ακόμα να βάλω κανένα τέτοιο στόχο.

Ποια Ελληνίδα μαμά θαυμάζεις πολύ και γιατί;
Είναι πολλές! Θαυμάζω την αδερφή μου που διαβάζει με τόση προσήλωση τι πρέπει να κάνει, για να αναθρέψει σωστά το παιδί της. Την κολλητή μου που βλέπω πόσο δυνατή είναι, μεγαλώνοντας 2 παιδιά χωρίς να χάνει ποτέ το χαμόγελο της. Την μαμά που είδα προχθές στην παιδική χαρά και εξηγούσε τόσο γλυκά την κάθε λεπτομέρεια στην κόρη της. Θαυμάζω μικρά χαρακτηριστικά σε διαφορετικές μαμάδες και προσπαθώ να ‘κλέβω’ αυτά τα καλά στοιχεία και να τα προσαρμόζω στην δική μου συμπεριφορά. Δεν υπάρχει τέλεια μαμά, υπάρχουν όμως πολλές μαμάδες που μπορεί να με εμπνεύσουν για να γίνω ακόμα καλύτερη μαμά εγώ.

Τι θα έλεγες σε όλες τις μαμάδες;
Δεν υπάρχει τέλεια μαμά και αν ανησυχείς συχνά για το αν είσαι καλή μητέρα πρέπει να το σταματήσεις γιατί αυτό σημαίνει ότι είσαι ήδη καλή μαμά.