Μίλα μου βρόμικα: Φοβάµαι να ξεβολευτώ από το πατρικό μου

Σε διαβάζω κάθε εβδοµάδα και παίρνω το θάρρος να σου γράψω γιατί δεν έχω το κουράγιο να τα πω σε κανέναν άλλον. Μόλις έκλεισα πριν λίγες µέρες τα 42 και µένω ακόµη µε τους γονείς µου. Δεν έχω σχέση, βασικά έχω να κάνω σχέση εδώ και πάρα πολλά χρόνια και αισθάνοµαι ότι βρίσκοµαι σε τέλµα και πως όλος ο κόσµος µε κοιτάει περιέργα στη δουλειά. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή µου, αλλά µάλλον φοβάµαι. Άσε που έχω βρει τη βολή µου στο πατρικό µου που µου τα έχουν όλα έτοιµα, µαγειρεµένα, σιδερωµένα και τακτοποιηµένα. Έχω γνωρίσει διάφορους άντρες κατά καιρούς, αλλά δεν γίνεται κάτι συγκλονιστικό. Φοβάµαι να ξεβολευτώ.

Το περιέγραψες άριστα. Φόβος είναι. Φόβος για το καινούργιο, το άγνωστο, για την επόµενη πίστα στη ζωή σου. Αν θες πραγµατικά να προχωρήσεις, είτε µε µία σχέση είτε µε το να φύγεις από το πατρικό σου, είµαι σίγουρη ότι θα τα µεθοδεύσεις έτσι τα πράγµατα ώστε αργά ή γρήγορα να συµβεί. Πιστεύω πολύ στο να βάζουµε συγκεκριµένους στόχους. Το µυαλό θα βρει µεθοδικά τους τρόπους για να τους πετύχει. Μη σε ρίχνει καθόλου το τι µπορεί να σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Πάντα κάτι θα έχουν να πουν. Αν σταθείς εκεί, το παιχνίδι είναι χαµένο. Μείνε προσηλωµένη στα πράγµατα, που θες εσύ να ενσωµατώσεις στη νέα σου καθηµερινότητα και κάνε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να γίνουν πραγµατικότητα. Βγες µε φίλους, µπες δυναµικά στα social, αφέσου στις διακοπές και από Σεπτέµβρη οργανώσου, και όλα θα γίνουν.