Μίλα μου βρόμικα: Έχω ερωτευτεί τύπο που δεν μένει στην Αθήνα

Γεια σου, Τζένη! Έχω ερωτευτεί σαν τρελή έναν τύπο που δεν μένει στην Αθήνα. Δεν χρειάζεται να σου γράψω που μένει, μη μας πάρουν και χαμπάρι. Μιλάμε αρκετό καιρό τώρα σε τηλέφωνα, βιντεοκλήσεις, μηνύματα και πραγματικά περνάμε υπέροχα. Βρισκόμαστε 1-2 φορές τον μήνα. Είτε θα πάω εγώ σε αυτόν είτε θα έρθει αυτός Αθήνα. Θέλω, όμως, να είμαστε κανονικά μαζί στην ίδια πόλη, μη σου πω και στο ίδιο σπίτι, αλλά ντρέπομαι πάρα πολύ να του το ζητήσω. Να πω σε αυτό το σημείο ότι αυτός δεν έχει κάνει καμία νύξη για το θέμα. Εγώ με τη δουλειά που κάνω δεν μπορώ με τίποτα να μετακομίσω σε αυτή τη φάση, αλλά εκείνος επειδή δουλεύει με τηλεργασία ίσως και να μπορούσε. Δεν ξέρω κιόλας. Πώς να του το φέρω, χωρίς να αισθανθεί ότι τον πιέζω;

Δεν είναι μία εύκολη απόφαση να αφήνεις τον τόπο σου, τη ρουτίνα σου, τους φίλους σου, τους συγγενείς σου και να πηγαίνεις να ζήσεις σε μία άλλη πόλη για έναν έρωτα. Δεν ξέρω κιόλας, δεν το έχω κάνει ποτέ, αλλά μου φαίνεται ότι θέλει πολύ θάρρος και πολλή σκέψη. Οπότε, από τη μία τον καταλαβαίνω φουλ, γιατί δεν στο έχει προτείνει εκείνος ακόμα. Ίσως θέλει τον χρόνο του για να δει πώς θα πάει το μεταξύ σας. Σε κάθε περίπτωση εγώ δεν θα ήμουν αρνητική στο να ανοίξεις μια συζήτηση επί του θέματος και να δεις πώς θα εξελιχθεί. Κατανοώ ότι μπορεί να ντρέπεσαι ή να φοβάσαι την απάντησή του, αλλά δεν σου λέω να του προτείνεις να μετακομίσει και αύριο. Μια απλή θεωρητική συζήτηση για το πώς βλέπετε το μέλλον, χωρίς πίεση. Αυτές οι συζητήσεις μοιάζουν τεράστιες και δύσκολες, όσο τις κλωσάς μόνη σου στο μυαλό σου. Με το που αρχίσετε να μιλάτε, όλα κυλάνε ομαλότερα και πριν το καταλάβεις μπορεί να έχει βρεθεί και η λύση. Πάρε μια ανάσα και βουρ στο ψητό!