Μίλα μου βρόμικα: Αξίζει να περιμένω;

Αγαπητή Τζένη, αποφάσισα να σου στείλω για μια έξτρα συμβουλή από κάποιον που δεν με γνωρίζει. Πριν από 2 χρόνια μιλούσα στα social με ένα παιδί μικρότερο μου, εγώ 30 και αυτός 25, υπήρχε ένα φλερτ και μια χημεία, αλλά αυτός σπούδαζε μακριά και δεν υπήρχε προοπτική συνάντησης. Σταματήσαμε να μιλάμε, πέρασε και ο covid, είχαμε μιλήσει μέσα σε αυτά τα χρόνια κάποιες φορές, αυτός είχε κάνει και σχέση. Μετά από αρκετό καιρό, μου έστειλε μήνυμα, συγκεκριμένα μου απάντησε σε ένα στόρι. Αρχίσαμε να μιλάμε, να λέμε τα νέα μας. Αυτός είναι Αθήνα και δουλεύει. Κάποια στιγμή μου πετάει να κανονίζαμε να βρεθούμε, και απάντησα θετικά. Πάνε σχεδόν 2 μήνες από τότε. Έχουμε ξαναμιλήσει και αυτή τη φορά το ανέφερα εγώ για συνάντηση, αυτός λέει πως δεν είναι πολύ χαλαρός με τη δουλειά, πως γενικά δεν έχει ψυχολογία και θέλει να του βγει αυθόρμητα. Μου είπε πως δεν έχει κάτι άλλο στη ζωή του και πως θέλει να βρεθούμε, αλλά δεν είναι πολύ καλά ψυχολογικά και θέλει να του βγει κάποια στιγμή που να είναι χαλαρός. Πιστεύεις πως αξίζει να περιμένω και πως όντως ενδιαφέρεται ή συμβαίνει το προφανές, δηλαδή αν ήθελε θα το έκανε και όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες; Έχει νόημα να περιμένω; Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!

Γεια σου, φίλη! Κατά 90% θεωρώ πως συμβαίνει το προφανές. Αν κάποιος σε επιθυμεί ερωτικά, θέλει να περνάτε χρόνο μαζί και γενικώς επιδιώκει συχνά συναντήσεις. Θεωρώ πως όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες, χωρίς φυσικά να είμαι απόλυτη, γιατί κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό του και να ξέρει στα σίγουρα. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που είμαστε πιο ευάλωτοι συναισθηματικά και θέλουμε να μείνουμε μόνοι μας για λίγο και προφανώς δεν είμαστε για ραντεβού και συναντήσεις. Αν θες και τον γουστάρεις πολύ, δώσ’ του λίγο χρόνο (λίγο όμως!) και αν δεν προχωρήσει, τραβάς μια κόκκινη γραμμή και πας παρακάτω!