Μίλα μου βρόμικα: Έπαθα σοκ με τη βρομιά στο σπίτι του

Μου συνέβη κάτι πρόσφατα που με προβλημάτισε και ήθελα να το πω κάπου. Υπάρχει ένα αγόρι που μου άρεσε πολύ. Βρεθήκαμε, τα είπαμε, αυτός πολύ περιποιημένος, ερχόταν στα ραντεβού μας πάντα στην τρίχα. Ωραία περνούσαμε, δεν λέω, μέχρι που βρεθήκαμε στα πιο ιδιαίτερα μας. Πάμε στο σπίτι του και έπαθα σοκ. Τέτοια ακαταστασία και βρομιά δεν μπορείς να φανταστείς. Πεταμένα κουτιά πίτσας στο σαλόνι, κουτάκια μπίρας μέχρι και στο μπάνιο, σκόνη παντού, οι τοίχοι μαύροι από το κάπνισμα, τα πιάτα στοίβα στον νεροχύτη, για να μη σου πω για τα σκουπίδια του μπάνιου που είχαν ξεχειλίσει από τον κάδο. Σιχάθηκα τη ζωή μου. Δεν ήξερα πώς να φύγω από ’κει μέσα. Του είπα ότι με έπιασε το στομάχι μου και έφυγα άρον άρον. Με παίρνει τηλέφωνο και δεν ξέρω τι να του πω.

«Τι έγινε, ρε παιδιά;», που έλεγε και ο Σπύρος Παπαδόπουλος στους «Απαράδεκτους». Φίλη μου, σε καταλαβαίνω φουλ. Πολύ καλά έκανες και έφυγες, εφόσον δεν αισθάνθηκες άνετα εκεί. Μου κάνει, βέβαια, τρομερή εντύπωση που στα ραντεβού σκάει κοκεταρία, ενώ το σπίτι του είναι σκέτη λέρα σύμφωνα με τις γλαφυρότατες –ομολογουμένως– περιγραφές σου. Δεν είναι απαραίτητο να ντρέπεσαι να του πεις την αλήθεια. Πες του ότι δεν αισθάνθηκες άνετα στον χώρο του για τους λόγους σου, και πού ξέρεις, μπορεί να κάνει καλό και στον ίδιο μια γενική καθαριότητα, αλλά και σε εσάς. Αν όχι, πάμε για άλλες πολιτείες πιο καθαρές!