Μυθιστόρημα - 29ο Μέρος (29/02/24)
Μίλα μου βρόμικα: Tην πέφτει στη μάνα μου
Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, την πέφτει στη μάνα μου, αλλά πάντα το καλύπτει με τη δικαιολογία μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Μίλα μου βρόμικα: Tην πέφτει στη μάνα μου
Μανεκέν μου, μου έχουν μπει ψύλλοι στα αυτιά. Έχω σχέση με ένα παιδί και τον έχω γνωρίσει στους δικούς μου γιατί το βλέπαμε σοβαρά το πράγμα. Όμως, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, την πέφτει στη μάνα μου, αλλά πάντα το καλύπτει με τη δικαιολογία μεταξύ σοβαρού και αστείου. Εγώ έχω πιάσει το γενικότερο vibe. Η μάνα μου δεν μου έχει πει τίποτα και προφανώς απλώς γελάει με τα συνεχόμενα κομπλιμέντα που τα κάνει και μπροστά μου (για να καταλάβεις το θράσος του). Μια ωραία μέρα πηγαίνοντας σπίτι των δικών μου να ποτίσω τα λουλούδια, γιατί έλειπαν στο χωριό, βρίσκω ένα μπουκέτο λουλούδια στην πόρτα με αφιέρωση «στην πιο όμορφη»... Δεν έγραφε όνομα από κάτω, αλλά νομίζω ότι ήταν αυτός. Έχω μπερδευτεί και η θέση μου είναι αρκετά λεπτή, πρέπει να είμαι σίγουρη για να μην εκτεθώ...
Γεια σου φίλη μου, και ψυχραιμία! Αρχικώς, δεν ξέρουμε αν έστειλε τα λουλούδια εκείνος. Είναι μια υπόθεση που κάνεις επειδή, όπως λες, έχουν μπει ψύλλοι στ’ αυτιά σου. Μπορεί να έχεις απόλυτο δίκιο και πραγματικά δεν ξέρω αν έχω ακούσει κάτι πιο lame το τελευταίο διάστημα, αλλά μπορεί να είναι και ο ιδιαίτερος τρόπος του για να καλοπιάσει τη μητέρα σου ώστε να τον συμπαθήσει για χάρη σου. Από τη στιγμή όμως που τον υποψιάζεσαι, μπορείς να ρωτήσεις και τη γνώμη της μητέρας σου. Αν δηλαδή νιώθει και εκείνη άβολα με τα κομπλιμέντα του και πώς το βλέπει το θέμα ως ένας τρίτος παρατηρητής, που σε νοιάζεται και σε αγαπάει. Αν μιλάμε για τη lame version, τρέχα μακριά του με 100άρι!