Καταλήγουμε να τα τρώμε στο τέλος όλα παγωμένα
Μίλα μου βρόμικα: Bρήκα στο μπάνιο του μακριές τρίχες που δεν ήταν δικές μου
Τις έβαλα σε ένα τετράδιο στην τσάντα μου για να είμαι έτοιμη να δείξω τα ενοχοποιητικά στοιχεία
Μίλα μου βρόμικα: Bρήκα στο μπάνιο του μακριές τρίχες που δεν ήταν δικές μου
Αχ, Τζένη μου, αχ! Όπως καταλαβαίνεις από τα «αχ» μου, που βγαίνουν από την ψυχή μου και έπειτα στην οθόνη του κινητού μου, είμαι πάρα πολύ ερωτευμένη. Δεν έχω υπάρξει ξανά τόσο ερωτευμένη. Μια ωραία μέρα, λοιπόν, πήγα από το σπίτι του με σκοπό να βγούμε έξω για φαγητό. Μπήκα στο μπάνιο του και είδα μια τεράστια μαύρη τρίχα, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, και άλλη μια επίσης στην μπανιέρα του. Το αγόρι μου –εν τω μεταξύ– έχει ελάχιστα μαλλιά και πολύ κοντά. Άρα, αμέσως-αμέσως, σίγουρα δεν είναι δική του, αλλά ούτε δική μου, παρόλο που είμαι μελαχρινή, γιατί είχα 5 μέρες να πάω από το σπίτι του. Μου μπήκαν αμέσως υποψίες, μάζεψα τις 2 τεράστιες τριχάρες και τις έβαλα στην τσάντα μου και τις έχωσα σε ένα τετράδιο, για να είμαι έτοιμη να δείξω τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Κάπου μέσα στην τσάντα μου προχθές έψαξα να τις βρω, αλλά ούτε ξέρω πού πήγαν. Δεν του έχω μιλήσει ακόμα, αλλά σκέφτομαι τώρα τι να του πω και πώς να του το αποδείξω, μιας και τις έχασα. Εσύ τι λες;
Εσύ πήρες γενετικό υλικό, όχι αστεία. Πριν γίνουμε CSI Athens, προτείνω να το δούμε πιο χαλαρά, γιατί μπορεί να ανήκουν σε κάποια συγγενή του, φίλη του, συνεργατιδά του κτλ. Γιατί, δηλαδή, να πάει ο νους μας στο κακό αμέσως; Εγώ στη θέση σου μπορεί να το ανέφερα χαλαρά και με διάθεση χιούμορ, χωρίς να του δείξω ότι δεν τον εμπιστεύομαι, και πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα σου εξηγήσει τι συνέβη. Εύχομαι οι τρίχες να είναι «αθώες»!