Μίλα μου βρόμικα: Γνώρισα τον έρωτα, αλλά νιώθω απογοήτευση

Καλησπέρα, μανεκέν μου! Είμαι λίγο στενοχωρημένη, γιατί νομίζω πως γνώρισα τον έρωτα, αλλά νιώθω μια απογοήτευση. Είμαι αρκετά ευαίσθητο άτομο και αν κάτι δεν μου αρέσει, μια συμπεριφορά ή το οτιδήποτε, το κουβαλάω μέσα μου για καιρό μέχρι να μου περάσει. Λοιπόν, γνώρισα ένα παιδί μέσω εφαρμογής. Πέρασαν δύο μήνες μέχρι να καταφέρουμε να βρεθούμε, γιατί συνεχώς προέκυπταν αναποδιές. Τα καταφέραμε τελικά και εκεί που μιλούσαμε του πέταξα ένα «από κοντά είσαι πιο ωραίος απ’ ότι στις φωτογραφίες» και εκείνος δεν ανταπάντησε τίποτα. Τέσπα, έφυγα από το ραντεβού με mixed feelings, η φάση είναι χλιαρή τώρα στα μηνύματα και δεν ξέρω αν θέλει να προχωρήσουμε…

Ε, τώρα πώς μας ξενέρωσε έτσι ο φίλος; Κοιτά να κάνεις μια δυο κρούσεις ακόμη για έξοδο, για να δούμε τι σκέφτεται, αλλά, αν δεις ότι σου τα μασάει, δεν βρίσκω το λόγο να αναλώνεσαι περισσότερο. Πολλές φορές, από τα μηνύματα πλάθουμε έναν κόσμο που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, περισσότερο γιατί θέλουμε να πιστέψουμε σε κάτι ωραίο. Μπορεί να είναι πραγματικός έρωτας, μπορεί και να μην είναι. Ευτυχώς οι εφαρμογές είναι εκεί (και όχι μόνο οι εφαρμογές δηλαδή, αλλά και η κανονική ζωή) για να βρεις ένα επόμενο match αληθινά ταιριαστό με σένα. Και σίγουρα θα σου έλεγα να ξεκινήσεις να μοιράζεσαι όσα σε χαλάνε. Δεν ξέρεις πόσο απελευθερωτικό είναι.