Μίλα μου βρόμικα: Οι άνθρωποι γύρω μου δεν με εμπιστεύονται

Είμαι 20 χρονών και έχω περάσει μια δύσκολη ζωή, όμως τώρα τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνομαι πολύ καλύτερα. Για να καταλάβεις τι θέλω να πω, ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί μικρός, χωρίς πολλούς φίλους, κι έχω καταφέρει έκτοτε να το σπάσω αυτό. Σπουδάζω υποκριτική και, τώρα που νιώθω ξανά ότι ζω, περίμενα τα πράγματα καλύτερα. Και τι εννοώ μ’ αυτό. Οι άνθρωποι γύρω μου νιώθω ότι δεν με εμπιστεύονται. Το καλό είναι πως αγαπώ πολύ αυτό που σπουδάζω κι αυτό με κάνει αρκετά χαρούμενο, όμως στα ερωτικά μου, όλες οι κοπέλες με τις οποίες έχω κατά καιρούς έρθει σε επαφή σύντομα απομακρύνθηκαν και μέχρι στιγμής έχω κάνει μόνο έναν φίλο. Ο κόσμος όπου ζούμε είναι πολύ καχύποπτος και έχω απογοητευτεί.

Γεια σου, φίλε μου! Λογικό να απογοητεύεσαι, αλλά είναι πιθανό –στο ερωτικό κομμάτι τουλάχιστον– να μην είναι τόσο χάλια όλα. Μην εστιάζεις σε αρνητικές γενικεύσεις, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Καταλαβαίνω πως έχεις περάσει δύσκολα, αυτό όμως πρέπει να το μετατρέψεις σε όπλο για τη ζωή σου από εδώ και πέρα. Συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους. Κάποια στιγμή θα βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, που θα είναι εκεί για σένα, όπως το φιλαράκι που μου γράφεις πως έχεις ήδη βρει.