Μίλα μου βρόμικα: Δεν έχει δει ποτέ Κωνσταντίνου και Ελένης και Πάρα 5

Τζένη, έχω νεύρα! Όταν με έναν άνθρωπο δεν μπορώ να ταυτιστώ στο χιούμορ, δεν αντέχω! Ειδικά όταν πρόκειται για άτομο που μου αρέσει. Εγώ είμαι παιδί των 90s και έχω μεγαλώσει με μεξικάνικες σαπουνόπερες, «Δύο Ξένους», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Είσαι το ταίρι μου» και όλα αυτά, που είναι γνωστά σε όλους. Γνωριζόμαστε, λοιπόν, με το παιδί και, καθώς ήμασταν λίγο αμήχανα στην αρχή, για να σπάσω τον πάγο πετούσα, όταν ταίριαζε, κάποια ατάκα από «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Πάρα 5» και δεν χαμπάριαζε τίποτα! Λέω δεν μπορεί! Τον ρωτάω, δεν έβλεπες τηλεόραση όταν ήσουν μικρός και μου είπε όχι, δεν του άρεσε ποτέ η τηλεόραση. Γενικότερα, δεν μπορούσα να γεφυρώσω με τίποτα το χάσμα μεταξύ μας! Κι αυτός δεν βοηθούσε καθόλου – ήταν και πολύ ντροπαλός! Τι να κάνω, τον βαριέμαι πολύ, αλλά θα ήθελα να τον ρίξω και στο κρεβάτι!

Και κάπως έτσι, ανακάλυψες ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στον έρωτα… δεν είναι η απόσταση, αλλά το χιούμορ. Εσύ, παιδί των 90s, με τον αυθορμητισμό μιας Μαρίνας Κουντουράτου, έπεσες πάνω σε κάποιον που, αντί για cult ατάκες, σου απαντά με κενό βλέμμα και παγωμένο χαμόγελο. Δύσκολα τα πράγματα όταν κάποιος έχει τόσο διαφορετικές καταβολές, ωστόσο τίποτα δεν είναι αγεφύρωτο. Μπορείτε να συζητήσετε κάτι άσχετο, κάτι που ίσως αρέσει και στους δύο, δεν μπορεί, κάποιο κοινό στοιχείο θα βρεθεί! Τι να πω πια!