Μίλα μου βρόμικα: Θέλει μεγάλο ανοιχτό γάμο, ενώ εγώ τον θέλω σε στενό κύκλο

Αυτές τις μέρες έχω αναθεωρήσει πολλά πράγματα και είμαι αρκετά στενοχωρημένη. Έχω σχέση 2 χρόνια τώρα με ένα παιδί. Κλασικά, όλα στην αρχή ήταν πολύ ωραία και συνέχιζαν να είναι μέχρι που μου ζήτησε να παντρευτούμε. Το ξέρω, θα έπρεπε να χαίρομαι, αλλά είναι λίγο complicated η περίπτωσή μου. Το αγόρι μου μου πρότεινε να κάνουμε μεγάλο ανοιχτό γάμο στο χωριό. Αυτός θέλει να καλέσει πολύ κόσμο, τα σόγια, μακρινά ξαδέρφια κ.λπ. Εγώ πάλι θέλω κάτι πολύ ήσυχο. Το συζητάμε, αλλά πάντα καταλήγουμε σε αδιέξοδο. Μου λέει δικαιολογίες του τύπου «μια φορά παντρεύεται κανείς» και τέτοια. Εγώ δεν θέλω και αρνούμαι πεισματικά. Μα τι θα κάνουμε;

Εκείνος ονειρεύεται γλέντι με σόγια, χορούς και τραπέζια γεμάτα. Εσύ ονειρεύεσαι μια ήσυχη στιγμή, κάτι που να ανήκει μόνο σε εσάς. Κι ενώ μιλάτε για τον ίδιο γάμο, μοιάζει σαν να μιλάτε για δύο τελείως διαφορετικές ζωές. Ο γάμος είναι μια μέρα, η σχέση είναι όλα τα υπόλοιπα χρόνια. Αν αυτή η μέρα γίνεται αφορμή για τελεσίγραφα και ρήξεις, τότε το πρόβλημα δεν είναι το catering ή ο αριθμός των καλεσμένων. Είναι το πόσο έτοιμοι είστε να συμβιβαστείτε ο ένας με τα θέλω του άλλου. Θα σας πρότεινα να βρείτε μια μέση λύση με δύο τελετές σε διαφορετικό ύφος, αν, όμως, δεν τα βρίσκετε με τίποτα ούτε για το τραπέζι του γάμου, τι θα γίνει όταν έρθει το πραγματικό μενού της ζωής;