Μίλα μου βρόμικα: Συγκατοικώ με έναν φίλο μου αλλά είναι ο πιο βρομιάρης τύπος στον κόσμο

Συγκατοικώ με έναν φίλο μου εδώ και 6 μήνες. Τελικά, είναι ο πιο βρομιάρης τύπος στον κόσμο. Έλειψα ένα Σαββατοκύριακο και τα χαρτιά στο μπάνιο είχαν βγει έξω απ’ το καλαθάκι κι έπεφταν στο πάτωμα. Ρούχα πεταμένα παντού, να μην πω για τα άπλυτα στον νεροχύτη, να μην πω για τα κουτάκια μπίρας που βρήκα ακόμη και στην ντουλάπα μου. Ντρέπομαι να του μιλήσω, μη χαλάσει η σχέση μας, και τα νεύρα μου είναι στα όριά τους. Τι να κάνω;

Στην αρχή, το να ζεις με έναν φίλο μοιάζει με φανταστικό sleepover που δεν τελειώνει ποτέ. Μέχρι που ξυπνάς ένα πρωί και το μπάνιο θυμίζει χωματερή. Το θέμα εδώ, όμως, είναι αυτή η σιωπή που σε κάνει να καταπίνεις την ενόχλησή σου και να γεμίζεις παθητική επιθετικότητα. Αν θέλεις να σωθεί η φιλία, πρέπει να μιλήσεις. Ήρεμα, χωρίς φωνές, χωρίς κατηγορίες. Μπορεί να μη γίνει ποτέ ο άνθρωπος που τρίβει τον νεροχύτη μέχρι να γυαλίσει, αλλά μπορεί να γίνει αυτός που μαθαίνει να σέβεται ότι ο χώρος που μοιράζεται είναι και δικός σου. Κι αν δεν αλλάξει; Ίσως τότε να χρειαστεί να καθαρίσεις κάτι πιο δύσκολο απ’ το μπάνιο σας. Κι αυτό είναι το κοινό μισθωτήριο.