Μίλα μου βρόμικα: Η κολλητή μου βρέθηκε με αυτόν που μου αρέσει

Έχω να πω ότι έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους με κάτι που έγινε πριν λίγες μέρες. Θα τα πάρω από την αρχή: Βγήκαμε ένα βράδυ για κρασιά εγώ και το παιδί που παίζει κατάσταση μεταξύ μας και ήρθε μαζί και η κολλητή μου. Περάσαμε τέλεια και ήρθε η ώρα να φύγουμε. Ο φίλος μου προθυμοποιήθηκε να πάει την κολλητή μου σπίτι, γιατί μένουν πολύ κοντά στο Παγκράτι. Το πρωί την πήρα να μιλήσουμε και να σχολιάσουμε τα πάντα, κι από δίπλα τον άκουσα να της μιλάει και το έκλεισα απότομα από τα νεύρα μου. Δεν έχω επικοινωνήσει με κανέναν τους, ούτε αυτοί μαζί μου. Τι φάση;

Ένα απλό τηλεφώνημα που ξεκίνησε για κουτσομπολιό και κατέληξε στην απόλυτη αμηχανία και μια φωνή από το βάθος, σαν spoiler που κανείς δεν ζήτησε. Εκείνοι δεν επικοινώνησαν. Εσύ δεν επικοινώνησες. Και κάπως έτσι, τρεις άνθρωποι που πέρασαν τέλεια ένα βράδυ πέρασαν ένα ολόκληρο πρωί… στη σιωπή. Ίσως λοιπόν η πραγματική ερώτηση δεν είναι:«Τι φάση;», αλλά «Γεια σας, θέλω να μάθω τι συμβαίνει». Μη μείνεις στη φαντασία του χειρότερου σεναρίου, αλλά ούτε και να το καταπιείς για να μη χαλάσεις τις ισορροπίες των άλλων. Μίλα. Όχι θυμωμένα. Όχι με κατηγορία. Με ειλικρίνεια. Καλύτερα μια δύσκολη αλήθεια σήμερα παρά μια εύκολη αυταπάτη που θα σε τρώει κάθε μέρα.