Ωραία φτηνά γυαλιά και άλλα δώρα

Τα γυαλιά οράσεως προϋποθέτουν ρεπορτάζ: αν υποθέσουμε ότι καταθέτεις τη συνταγή του οφθαλμίατρου και, σε δεύτερη επίσκεψη, τις αποδείξεις (αγοράς σκελετού και φακών) σε ενιαίο ταμείο, κάνεις μια έρευνα για το πότε περίπου μπαίνουν τα χρήματα στο λογαριασμό σου (σου λένε όλοι «μετά μια πενταετία το λιγότερο» και τους πιστεύεις γιατί είσαι αγνό άτομο). Το σκέφτεσαι, αν αναρωτιέσαι κατά πόσον θα υπάρχει λογαριασμός σου/κράτος σε πέντε χρόνια, διεξάγεις άλλη έρευνα για να ξέρεις πάνω-κάτω τι θα συμβεί. 

Και μετά αποφασίζεις να μην ασχοληθείς διότι ένα πρωινό (που θα έτρωγες στο όποιο ταμείο) είναι χρήσιμο, μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα, ενώ μια απόδειξη γυαλιών δεν έχει τεράστια χρησιμότητα όταν σκέφτεσαι το Σύμπαν, καλά δεν μιλάμε για τις χελώνες και τις φώκιες κι άλλα ζωντανά του θεού, η απεραντοσύνη και μόνο σε αγχώνει, λες «δε βαριέσαι, σιγά μη πάρω μισό ευρώπουλο σε 5 ή 10 ή 200 χρόνια», και επειδή ακριβώς είναι αχανές το Σύμπαν κάνεις τρίτη έρευνα για το πού, σε ποιο μέρος, θα φτιάξεις γυαλιά μυωπίας. 

Η οποία μυωπία… δεν μειώνεται όσο μεγαλώνεις – τίποτε δεν μειώνεται όσο μεγαλώνεις εκτός από τη διάθεσή σου να κάνεις τρέλες, κουτσουκέλες, άχρηστες πλην όμως νόστιμες ερωτικές σχέσεις, παιδιά και ιμάμ μπαϊλντί. Η μυωπία μένει αυτή που ήτανε, απλώς σου έρχεται πρεσβυωπία καπάκι, κι αν είσαι τυχερή (καλή ώρα) για ένα διάστημα ανάμεσα στις ανισόρροπες κόρες των ματιώνε σου δεν φοράς γυαλιά πρεσβυωπίας. Διαβάζεις, φρεσκαδούρα, χωρίς να κατεβάζεις τα κείμενα στους αστραγάλους σου. Στα γυαλιά μυωπίας σου όμως πρέπει να αλλάξεις φακούς επειδή ανέβηκε η πρεσβυωπία, άσε που τα έχεις ήδη διακόσια χρόνια.  

Στη διάρκεια του ρεπορτάζ παίρνεις διάφορα γυαλάδικα και ρωτάς τιμές. Διαβάζεις στο ίντερνετ τι έχουνε πει διάφοροι που πήρανε γυαλιά από το ίδιο γυαλάδικο με σένα, βλέπουνε; Είναι οκέι η τζαμαρία τους; Ο σκελετός ελαφρύς; Το σέρβις μετά το γάμο ικανοποιητικό ή πήραμε τα γυαλιά κι όξω απ’ την πόρτα; 

Τέλος πάντων μετά από εξαντλητικό ρεπορτάζ πήγα στο «Optilab» στο οποίο κατέληξα κι έφτιαξα ωραιότατα γυαλιά ηλίου-μυωπίας. Επειδή είχα πάρει φόρα, παράγγειλα και γυαλιά μυωπίας για την κόρη μου – τα παλιά της τα έχασε μια βδομάδα αφού τα αγοράσαμε, πριν δύο χρόνια, κι εννοείται ακόμα δεν έχουν «μπει τα λεφτά από το ταμείο» πουθενά. Αλλά βέβαια το Σύμπαν είναι μεγάλο/αχανές-και-όχι-ακανές (η λέξη «αχανές» μου φέρνει στο νου λουκούμι Σερρών, σόρι, σάχλα, ναι…), μπορεί να μπήκανε κάπου αλλού, σε μακρινούς γαλαξίες και να μην ειδοποιήθηκα, το ούφο. Το «Optilab» έχει πολύ καλές τιμές – όχι τεράστια ποικιλία σκελετών, αλλά ικανοποιητική για να κάνεις τη δουλίτσα σου (=να βλέπεις καλύτερα). Είναι εργαστήριο, οπότε δεν πληρώνεις βιτρίνα, απλώς πηγαίνεις μια φορά να παραγγείλεις γυαλιά κι άλλη μια  να τα παραλάβεις. Η πολυκατοικία είναι από αυτές που παλιά φιλοξενούσαν ενώσεις, οργανώσεις, συνδικάτα, φιλανθρωπικές και άλλες ομάδες κυριών… δεν ξέρω γιατί σκέφτομαι κυρίες με ταγιέρ και μαλλιά Μάρθα-Καραγιάννη, είναι μια ντεμί-παλιά πολυκατοικία με ημι-ορόφους και έξτρα ορόφους εκεί που δεν τους περιμένεις, με τα φαρδιά χολ που φτιάχνανε στην δεκαετία του ’70, όταν ο χώρος δεν ήταν πρόβλημα. Άλλα ήτανε τα προβλήματα τότε, όπως και τώρα. 

Μετά από αυτό το βαθιά φιλοσοφικό συμπέρασμα χρειάζομαι λίγο χρόνο, ίσως και χώρο. Οπότε, κατεβαίνω ακόμα πιο κέντρο, εκεί που «δεν σταματάει ποτέ να κινείται ο κόσμος» και μάλιστα με τρέλα, εκεί που διαπράττουν κουτσουκέλες/άχρηστους έρωτες άνθρωποι πολύ φρέσκοι που δεν τους θερίζουν το στομάχι τα φαλαφέλ και τα τσακίζουνε πέντε-πέντε. Κάτω από την Αγίας Ειρήνης, γεμάτη πάντα και με έρωτες (υποψιάζομαι) να της τρέχουν από τα μπατζάκια, βλέπω ένα μαγαζάκι πολύ νόστιμο, το  «Giftbox Athens». Είμαι με την κολλητή μου και θέλουμε να τα αγοράσουμε όλα, ή σχεδόν: πορτοφόλια, τσάντες και βαλιτσάκια από ξανθό φελλό, χειροποίητα κοσμήματα, διακοσμητικά και αντικείμενα το ένα πιο όμορφο από το άλλο. Θέλουμε μία ή τρεις τσάντες καταρχήν, και μετά θήκες γυαλιών, γυαλιά (μια και είμαστε στο μουντ) με ξύλινο σκελετό, πορτ-κλε, νεσεσέρ, ρολόγια, βραχιολάκια, γούρια και ό,τι άλλο βλέπουμε μπροστά μας. 

Δεν ψωνίζουμε αλλά συγκρατούμε πληροφορίες για τα εορταστικά ψώνια μας, τα δώρα, που θα έρθουμε οπωσδήποτε να τσιμπήσουμε από δω. Όλα σχεδόν μέσα στο «Giftbox Athens» είναι ελληνικής κατασκευής, από μικρές εταιρείες όπως η Convert Art Lab, που φιλοτεχνεί υπέροχα αντικείμενα (Τέχνης, πραγματικά) από ανακυκλώσιμα υλικά. Σήμερα, το ψάχνεις πολύ πριν αγοράσεις μέχρι και κουμπί – εκτός που το κουμπί θέλεις να είναι μοναδικό στο είδος του ΚΑΙ να μην αφήνει πίσω του συντρίμμια στο εκνευριστικά απέραντο Σύμπαν… 

Info: Optilab εργαστήριο οπτικών, Πανεπιστημίου 59, Στοά Φιξ, 2103301579, www.optilab.gr 

Gift box Athens, Αγίας Ειρήνης 6, Μοναστηράκι, 2103220010, www.giftboxathens.com

Convert art Lab, www.convertart.gr