Φτερά και πούπουλα. Δέρμα, μετάξι, γούνα, τσόχα, τρέλα και κορδέλα. Τα καπέλα της Rike Feurstein καθιερώνονται στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Παρίσι και τη Μόσχα. Την ψάχναμε καιρό και καταφέραμε να την εντοπίσουμε στο στούντιό της στο Βερολίνο, ενώ έχει μόλις βραβευτεί με το Reddot Design Award 2013.
Ποιο είναι το κομμάτι της γκαρνταρόμπας σου που σε κάνει πάντα να νιώθεις όμορφη;
Στην παρούσα, ένα μακρύ, πολύπτυχο πράσινο στρατιωτικό φουστάνι του Junya Watanabe.
Αλλοτινό απαραίτητο αξεσουάρ, σήμερα το καπέλο έχει χάσει τη θέση του στο αλφάβητο της μόδας. Ποιος ο λόγος αυτής της αλλαγής;
Η σημασία του καπέλου παρήκμασε δραματικά στα 70s, όταν οι άνθρωποι το απεκδύθηκαν στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους ενάντια στο κατεστημένο. Το ανεπιτήδευτο, μακρυμάλλικο στιλ επικράτησε ώς τα τέλη του ’80, οπότε τα καπέλα επανήλθαν υπό τη μορφή του μοντέλου με το μεγάλο γείσο, φορεμένο στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ενώ στα 90s περιορίστηκαν στο πιο σπορ, baseball cap. Την τελευταία πενταετία όμως τα καπέλα επανακάμπτουν δυναμικά. Άφθονοι μουσικοί τα υιοθετούν σαν έκφραση κουλ στιλιζαρίσματος, ενώ αρκετοί σχεδιαστές ανακαλύπτουν πως το καπέλο δίνει έναν άλλο αέρα στην πασαρέλα και ενισχύει το μήνυμα των κολεξιόν τους. Πλέον μπορώ να ισχυριστώ ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται να τα φορούν καθημερινά. Πολλοί αγοράζουν το πρώτο τους καπέλο από το κατάστημά μου στο Βερολίνο και το μετατρέπουν σε ενδυματολογική τους συνήθεια.
Σχεδίασες τα καπέλα της JOOP! για παλαιότερο Fashion Summer Show. Είδες τη δημοτικότητά σου να αυξάνεται μέσω αυτής της συνεργασίας;
Αν η δουλειά μου δεν είχε ήδη δημοσιευτεί στη «Vogue», το «i-D» και άλλα σημαντικά περιοδικά πολύ πριν συνεργαστώ με τη JOOP! και εάν η συνεργασία αυτή δεν είχε επικοινωνηθεί εμφατικά («η Rike Feurstein για τη JOOP!»), τότε ίσως να μην τύγχανε της δέουσας σημασίας. Ως σχεδιαστής αξεσουάρ, διατρέχεις πάντοτε τον κίνδυνο να θεωρηθείς τμήμα της ευρύτερης κολεξιόν μιας εταιρίας, αν δεν υπογραμμιστεί η ανεξαρτησία του σχεδιασμού.
Πολλοί συνδέουν τα καπέλα με την περίοδο 1920-1940. Είσαι θιασώτρια εκείνων των καιρών;
Όχι περισσότερο από οποιονδήποτε θαυμάζει ένα κομψό ντύσιμο σε μια ασπρόμαυρη ταινία του Χόλιγουντ. Η ιδιαιτερότητα των 20s ήταν ότι οι άνθρωποι -και ειδικότερα οι γυναίκες- μπορούσαν να γίνονται πολύ τολμηρές και πειραματικές με το ντύσιμό τους. Ο ντιβισμός επικροτούνταν. Το στιλιστικό παιχνίδι ενθαρρυνόταν. Θεότρελα καπέλα μπορούσαν να θεωρηθούν φυσιολογικά.
Είναι απαραίτητη μια αγάπη για το ρετρό, προκειμένου κάποιος να φορέσει καπέλο;
Προσωπικά, απεχθάνομαι την ευλαβική απομίμηση του ρετρό. Ένα καπέλο του 1920 θα με έκανε να αισθάνομαι αφύσικα θεατρική. Θα απέπνεε αυτό το μπαγιάτικο στιλ που πάντα αισθάνομαι όταν περνάω από μαγαζιά μεταχειρισμένων που επιδεικνύουν κούκλες με μεταξωτά φορέματα και φθαρμένα κολάρα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Ίσως για αυτό η δική σου οπτική περί πιλοποιίας αρέσκεται να ανανεώνει κλασικές φόρμες με μοντέρνα υλικά.
Όντως. Και να προσθέσω εδώ ότι περισσότερο από τα μοντέρνα υλικά με ενδιαφέρουν οι μοντέρνες μορφές. Έχω σχεδιάσει καπέλα εμπνευσμένη από αμμόλοφους της Νότιας Αφρικής. Το μοντέλο «Seth» το επινόησα παρακολουθώντας αγώνες κυνηγόσκυλων στην Αγγλία.
Τι σου αποκαλύπτει ένα καπέλο για την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη του;
Στην ιδανική μορφή του, το καπέλο θα έπρεπε να εκφράζει μια διάθεση και όχι έναν χαρακτήρα. Πολύ συχνά βέβαια τα καπέλα φοριούνται από άτομα με μια εσάνς επιδειξιμανίας. Μπορούν επίσης να αποτελέσουν σημείο αναφοράς σε ένα κατά τα άλλα συνηθισμένο ντύσιμο. Σε γενικές γραμμές πάντως, όσοι φορούν καπέλα είναι πιο παιχνιδιάρηδες, φιλοπερίεργοι και με χαμηλό δείκτη αιδημοσύνης.
Πού γεννήθηκες;
Στο Φράιμπουργκ, μια γραφική πόλη της νότιας Γερμανίας με πολλά όμορφα κτίρια.
Ανήκες σε ενδυματολογικά αφυπνισμένη οικογένεια;
Η οικογένεια του πατέρα μου αποτελούνταν από υφαντουργούς, γεγονός που με εξέθεσε σε υφάσματα από πολύ νεαρή ηλικία. Η μια γιαγιά μου έραβε όλα της τα φορέματα μόνη της, ενώ η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας μου υπήρξε άκρως ταλαντούχα πιλοποιός, η οποία δυστυχώς πέθανε νεότατη. Ως παιδί τρελαινόμουν να μαθαίνω για αυτή. Όσο για τους γονείς μου, παρόλο που δεν ανήκαν στη βιομηχανία της μόδας, διέθεταν πάντοτε πολύ αναπτυγμένο αισθητικό κριτήριο. Ήταν εμμονοληπτικοί με το interior design και φίλαυτοι σε σημείο να παραγγέλνουν τα ρούχα τους σε ράφτη όταν δεν έβρισκαν αυτό που ήθελαν.
Ποια σύμβολα της μόδας ηρωοποίησες μεγαλώνοντας;
Τον Balenciaga, τον Yves Saint-Laurent, τον Philip Treacy και τον Stephen Jones, για την ειρωνική προσέγγισή του στο ντύσιμο.
Σε ποιο σημείο επηρεάζει τη δουλειά σου η τέχνη, η μουσική και το σινεμά;
Σε μεγάλο βαθμό και ποικιλοτρόπως. Όποτε παρακολουθώ ένα κλασικό κονσέρτο, το μυαλό μου γεννάει σχήματα. Από την τέχνη και τη λογοτεχνία εμπνέομαι χρώματα και διαθέσεις. Η ιδέα της συλλογής μου για το 2009 σπίθισε από το ξαναδιάβασμα του «Μεγάλου Γκάτσμπι». Ακόμα και το κλίμα της εποχής παίζει ρόλο: η ενεργειακή κρίση μετατόπισε το ενδιαφέρον μου στην αισθητική της διαστημικής εποχής των 60s, τότε που οι άνθρωποι πίστευαν ευλαβικά στην τεχνολογική πρόοδο και τους ανεξάντλητους πόρους.
Θεωρείς πως το Βερολίνο αποτελεί ιδανικό περιβάλλον για να στεγάζει την μπουτίκ σου;
Ναι, γιατί, κατά τη γνώμη μου, αυτή τη στιγμή το Βερολίνο είναι η πιο δημιουργικά σφύζουσα πόλη της Ευρώπης. Τόσοι καλλιτέχνες και σχεδιαστές από το εξωτερικό έχουν μετακινηθεί εδώ, συνθέτοντας μια πολύ δυναμική ατμόσφαιρα. Επιπροσθέτως, τα ενοίκια και τα κόστη υλικών παραμένουν χαμηλά, πράγμα απαραίτητο για μια ανεξάρτητη επιχείρηση. Μέχρι σήμερα όλα τα καπέλα μου παράγονται χειροποίητα στο Βερολίνο και σκοπεύω να συνεχίσω έτσι για όσο το δυνατόν.
Ποιο είναι το πιθανότερο μέρος που μπορεί να σε συναντήσει κάποιος στο Βερολίνο;
Γενικά, στο Mitte. Εκεί βρίσκεται το σπίτι μου, το στούντιο, το μαγαζί μου. Πιο συγκεκριμένα, μου αρέσει να συχνάζω στο μικροσκοπικό μπαρ «Luxus», κοντά στην Kollwitzplatz.
Κυκλοφορείς τακτικά;
Πολύ. Τόσο για τη νυχτερινή ζωή όσο και για τις γκαλερί, τα θέατρα και τις συναυλίες.
Ποιον θαυμάζεις περισσότερο και γιατί;
Αγαπώ τον Χαρούκι Μουρακάμι και τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ για τα υπερδραστήρια μυαλά τους.
Τι έρχεται πρώτο στην κλίμακά σου; Το σεξ ή η αγάπη;
Ανάλογα με το αγόρι.
Είσαι ρομαντική ή ρεαλίστρια;
Ανάλογα με την κατάσταση.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου καπέλο της Rike Feurstein;
Αυτή τη στιγμή, το μοντέλο «Seth». Το έχω σε μαύρο και σκούρο μπλε και το φοράω όλη την ώρα.
Info: Rike Feurstein Accessories, Rosa-Luxemburg-Strasse 28, Βερολίνο. www.rikefeurstein.com
Photo © DanZoubek.de
Photo © DanZoubek.de
Photo © DanZoubek.de
Photo © DanZoubek.de
