Η Αγγελική Δημητρακοπούλου μας συστήνει το Μummy΄s Boyfriend

Η ηθοποιός Αγγελική Δημητρακοπούλου είναι ιδιοκτήτρια του "Mummy’s Boyfriend" και φτιάχνει ρούχα και τσάντες με τα χέρια, ρόλους και στυλ με την καρδιά και το μυαλό της. Στο κατάστημά της στην οδό Χαϊμαντά 32 στο Χαλάνδρι φτάνει νωρίς το πρωί και φεύγει το απόγευμα. Εκεί είναι το εργαστήριό της, όπου τα τελευταία δυο χρόνια δημιουργεί δερμάτινες τσάντες και αξεσουάρ αλλά και ρούχα. Όμως η Αγγελική το μεράκι της χειροποίητης δημιουργικότητας το δούλευε χρόνια. Αφήνοντας για λίγο στην άκρη την ηθοποιία, μεγαλώνοντας τις δυο κόρες τις, Λήδα και Φαίδρα, μπαίνει ξανά σε ρόλους. Οι δημιουργίες της έχουν κάτι από την τέχνη της: μια ευφυής διαδικασία με πολλή έρευνα και πρόβα, αναζήτηση στα βαθύτερα για να μας προσφέρει δωρική ερμηνεία που συγκινεί, είτε πρόκειται για την Αθηνά του Λόγω Τιμής είτε για μια δερμάτινη τσάντα που όμοιά της δεν έχεις ξαναδεί. Γυναίκες πολεμίστριες με τσάντες φαρέτρες, με ρούχα που μπορούν να φορεθούν από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, με αξεσουάρ που αναζωογονούν κάθε εμφάνιση. Η Αγγελική σχεδιάζει, προετοιμάζει και παράγει μόνη. Μάλιστα είναι και αυτοδίδακτη, μάθαινε από τα λάθη της για να φτιάχνει αντικείμενα τόσο προσωπικά: «η τσάντα που φτιάχνω γίνεται κομμάτι του καθενός που την αποκτά, παίρνει τον κόσμο του. Το δέρμα είναι ένα ζωντανό υλικό. Σαν να παίρνει το άρωμα του, τη στάση ζωής του, πώς κινείται μέσα στη μέρα, που την ακουμπάει, πόσο συχνά τη φοράει. Δεν τελειώνει η σχέση μου με τις τσάντες, τις ξανασυναντάω. Πολλές φορές έρχονται τσάντες που τις έχουν χρόνια και χρειάζεται απλώς μια επισκευή για να συνεχίσουν να τις έχουν».

Τι θα ρωτούσες τη Σανέλ αν τη συναντούσες;
Δεν ξέρω τι θα τη ρωτούσα πάντα όμως αναρωτιόμουν πώς κατάφερνε να ισορροπήσει τη διχρωμία λευκού και μαύρου. Οποιαδήποτε άλλη αναλογία θα ήταν λάθος καθώς είναι δύο έντονα και ακραία χρώματα. Συνειδητοποίησα με τα χρόνια ότι η βάση της είναι το λευκό κι όχι το μαύρο και έτσι το αποτέλεσμα βγαίνει πιο φίνο.
Με ποιον θα προτιμούσες να δουλέψεις: τον Alexander McQueen ή τον LaCroix;
Με τον McQueen.
Αν σου ζητούσε η Σοφία Κόπολα κοστούμια για μια ταινία για την Ελλάδα, τι αναφορές θα χρησιμοποιούσες;
Για μένα το ελληνικό στοιχείο έχει μια καθαρότητα και λιτότητα. Έχει να κάνει με την ομορφιά της απλότητας. Θάλασσα και λευκό, αυτό μου έρχεται στο νου. Όχι, περίπλοκο. Αν μου έλεγες φτιάξε ένα ρούχο, θα έφτιαχνα κάτι μακρύ, λευκό από κρεπ σατέν.

Θυμάσαι το πρώτο ρούχο που έφτιαξες;
Είχα ξηλώσει το μπατζάκι από ένα τζιν και το αντικατέστησα μ’ ένα κομμάτι μπροκάρ από κουρτίνα μπεζ, το οποίο φορούσα και για καιρό.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου ύφασμα;
Το δέρμα.
Γιατί σου αρέσει τόσο πολύ το δέρμα;
Διότι έχει χαρακτήρα προσωπικότητα, υπόσταση. Είναι ένα πολύτιμο υλικό που σου ζητά να το σεβαστείς: ο τρόπος που το στρώνεις, το χαϊδεύεις, το κόβεις. Δουλεύοντας το, σου δίνει την ικανοποίηση ότι έχεις κάνει ένα παζλ 100 τεμαχίων και βάζεις τα 3 τελευταία κομμάτια. Όσο πιο καλό το δέρμα, τόσο πιο ωραία ράβεται. Είναι μια καλή πρώτη ύλη που εξυψώνεται με κάθε τι που κάνεις: με κάθε ραφή ή προσθήκη. Δεν περισσεύει ρετάλι, δεν μπορείς να το πετάξεις, πάντα έχεις να το κάνεις κάτι, όπως τον χρυσό ή το ασήμι.
Πώς περνάς τον χρόνο σου στην καραντίνα;
Πηγαίνω κάθε μέρα στο μαγαζί στο Χαλάνδρι και έτσι αντιστάθηκα στο βάλτωμα του περιορισμού. Παίζει καθοριστικό ρόλο για να μην πάθω κατάθλιψη ότι δε σταμάτησα τη δημιουργία μου. Δεν ήθελα να επέλθει ρήξη με τη δουλειά, να αισθανθώ μη παραγωγική. Έχω και το e shop, οπότε έπρεπε να διαχειρίζομαι και τις παραγγελίες. Στην πρώτη δεν το έκανα, έμεινα σπίτι.
Υπάρχει κάποια ταινία που να σ’ έχει εμπνεύσει να φτιάξεις ένα ρούχο;
Πολλές, όμως έπαθα σοκ με τα ρούχα από το Gambit της Βασίλισσας. Τα ρούχα έλεγαν μια δική τους παράλληλη και συμπληρωματική ιστορία.

Ποιον ροκ σταρ, ζώντα ή νεκρό, θα ήθελες να είχες ντύσει;
Τον Freddie Mercury, θα άφηνα αχαλίνωτο αυτό που έχω αν και ο ίδιος αποτελούσε έμπνευση, ούτως ή άλλως.
Σου αρέσει η γειτονιά σου; Τι ξεχωρίζεις;
Μου αρέσει πολύ η γειτονιά μου. Μένω στο Κουκάκι επί της Συγγρού. Πέρναγα πολλά χρόνια από εδώ μέχρι να μείνω, θεωρούσα απρόσωπη τη Συγγρού. Είναι μαγικό αυτό που ένιωθα ως αφιλόξενο στο νου μου, τώρα πια να είναι το σπίτι μου και να νιώθω αγαλλίαση όταν φτάνω. Σου ξεδιπλώνεται η γειτονιά, σε μένα συνέβη πολύ γρήγορα. Να νιώθω πολύ ασφαλής ως μαμά με παιδιά εφήβους και δε νιώθω ποτέ μοναξιά: από μια βόλτα μέχρι ένα ποτό μόνη, τότε που μπορούσαμε να το κάνουμε, ήταν αρκετά. Άσε, δε, που πάντα βρίσκεις φίλους.
Τι ρόλο παίζει η τέχνη στη δική σου δημιουργία;
Τον πιο καταλυτικό και καθοριστικό. Πλησιάζω τα ρούχα και δημιουργώ από μια οπτική που έχει να κάνει με τον τσιγγάνικο τρόπο της καθημερινότητας της ζωής ενός ηθοποιού.
Θεωρείς ότι η μόδα είναι μια μορφή τέχνης;
Είναι θέμα οπτικής και γιατί ξεκινάς να φτιάξεις κάτι. Αν κάποιος ξεκινά με γνώμονα αν κάτι είναι εμπορικό, δεν μπορεί να κάνει τέχνη. Δεν το κακίζω, το ζηλεύω να σου πω την αλήθεια αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Δεν το απορρίπτω, δεν το περιέχω. Η ομορφιά είναι η δική μου προτεραιότητα, η χρηστικότητα, η αρμονία.
Η μόδα έχει αλλάξει: γίνεται inclusive, τα πρότυπα πολλαπλασιάζονται, η ομορφιά δεν έχει ένα μόνο καλούπι. Πώς αισθάνεσαι γι αυτό;
Συμφωνώ απολύτως. Η ομορφιά είναι υποκειμενική. Πρέπει να ξεκινάς με τον εαυτό σου για να χτίσεις και όχι με μια τάση ή ένα ύφος μόδας. Οι γυναίκες μπορούν να είναι εξίσου σέξι κι όμορφες και άσχετες μεταξύ τους αρκεί να αποδεχτούν αυτό που είναι οι ίδιες.

Mummy’s Boyfriend: Χαϊμαντά 32, Χαλάνδρι, mummysboyfriend.gr, instagram