Shopping

Το νέο SPACE του Μάριου Βουτσινά στου Ψυρρή

Ο Μάριος Βουτσινάς έστησε το Space, έναν ωραίο χώρο στον οποίο εκθέτει δουλειά και έργα του «από το χθες ως το αύριο»

«Marios Voutsinas Space»: Ο νέος εκθεσιακός χώρος του Μάριου Βουτσινά στου Ψυρρή στο οποίο εκθέτει τα έργα του

Ο Μάριος Βουτσινάς μπορεί να μετατρέψει ένα κουμπί σε βασιλικό στέμμα, ένα πόμολο σε μενταγιόν κι ένα απλό κουτάκι χαπιών σε… οτιδήποτε, σε ό,τι του έρθει στο νου, ό,τι εμπνευστεί κοιτάζοντάς το ή χωρίς να το κοιτάζει, το κουτάκι, ό,τι ονειρεύτηκε ή πήρε το μάτι του ή φαντάστηκε. Κάπως είναι σαν να συνδυάζει σκηνές από ταινίες του Μπουνιουέλ, με παλιές φωτογραφίες, με αναμνήσεις, με διάσπαρτες φλασιές άλλων εποχών και μυρωδιές ακόμα: μέσα στον ωραίο, φρέσκο χώρο του στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στα πολλά εκθέματα, μπιζού, στολίδια, διακοσμητικά, φωτιστικά, γλυπτά και έργα σύνθετης, προσωπικής του Τέχνης, έχει ένα «βαλιτσάκι αναμνήσεων», ένα κουτί με μπουκαλάκια που το καθένα τους έχει διαφορετική μυρωδιά, και η κάθε μυρωδιά σε πάει σε άλλο χώρο και χρόνο. Σα να ταξιδεύεις με τη μύτη σου ανοίγοντας μπουκαλάκι-μπουκαλάκι όλες τις (δικές σου) θολές αναμνησιακές εικόνες. Γιατί άλλη σημασία έχει κάθε μυρωδιά για τον καθένα μας, δύο άνθρωποι δεν έχουν στο συναισθηματικότους το ίδιο πράγμα όταν ανοίγουν ένα μπουκαλάκι με εσάνς τριαντάφυλλου ή βανίλιας ή καπνού.

Και δύο άνθρωποι δεν αισθάνονται τα ίδια πράγματα όταν βλέπουν τα έργα του Μάριου. Το νοσοκομειακό κρεβάτι του πατέρα του, πλεγμένο με αμέτρητα ρολόγια Σουώτς από την συλλογή του, ενώ είναι σοκαριστικό όπως όλα τα κρεβάτια νοσοκομείου, έχει και κάτι το χαρμόσυνο, με τα παρδαλά λουράκια και τα λαμπερά καντράν των ρολογιών. Για κάποιο λόγο σκέφτηκα ότι τα ρολόγια (σε ένα άδειο κρεβάτι νοσοκομείου) δεν δουλεύουν, είναι σταματημένα, αλλά δουλεύουν όλα κανονικά, μάλιστα δεν χάνουν ούτε λεπτό.

Ο Μάριος φιλοτεχνεί κοσμήματα με τα πάντα όλα, αξιοποιεί συλλογές φαινομενικά άχρηστων αντικειμένων του πατέρα του ή και δικές του, λιώνει τα μέταλλα και τους δίνει το σχήμα που έχει κάτι να πει σε συγκεκριμένους ανθρώπους… εννοώ ότι κάθε κόσμημα, γλυπτό, στολίδι, κάθε καθρέφτης, πλαίσιο, κουτί, σταντ, κάθε τι που φτιάχνει, όπως τα αρώματα, «λέει» κάτι διαφορετικό στον κάθε θεατή. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνει αυτό αλλά χάρηκα που είναι σε αυτόν τον χώρο μαζεμένα τόσα πολλά κομμάτια της δουλειάς του, και τόσο όμορφα. Ακόμα και το γούρι του 2023 ενώ είναι δύο αριθμοί, καταφέρνουν να κινούνται σαν να είναι πολύ περισσότεροι (αριθμοί), και πολύ πιο αισιόδοξοι ταυτόχρονα…