Pukka Custom-Made Aprons: Ένα fashion brand από τη Θεσσαλονίκη ντύνει τους bartenders και τους mixologists της χώρας και του κόσμου

Με δύναμη από τη Θεσσαλονίκη και ύστερα παγκόσμια απογείωση. Παρακολούθησε την πορεία τους: Ντουμπάι και Λουξεμβούργο, Νέα Υόρκη και Σαν Φρανσίσκο, Μαϊάμι και Σκωτία, Κίνα και Πορτογαλία, Ιαπωνία και Νέα Ζηλανδία, Αυστρία και Μεξικό, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Χονγκ Κονγκ, Ιρλανδία και Ιταλία, Σιγκαπούρη και κάπου εδώ ας το σταματήσω, γιατί σε σαράντα χώρες κυκλοφορούν πλέον τα Pukka (Custom - made Aprons) του Τέο Τερζόπουλου και της Δούκισσας Δραγάνη, νισάφι! Πάμε παρακάτω, ή και τι θα πει Pukka. Στη λονδρέζικη σλανγκ, αυτή που κονιορτοποιεί τα οξφορδιανά αγγλικά μπολιάζοντάς τα με ινδικές κάρι ντοπιολαλιές και κόκνεϊ fish’n’chips ιδιωματισμούς, Pukka θα πει αυθεντικό, εξαιρετικό, μοναδικό, φίνο, τζετ, θρίαμβος, rocksteady, are you ready; 

Φλασμπάκ, αυτή είναι εν συντομία η ιστορία της θεσσαλονικιώτικης μπριγάδας που συγκρότησαν το 2013 ο Τέο και η Δούκισσα. Το τιμ τους, οκταμελές σήμερα, διένυσε μια συναρπαστική διαδρομή που διαθέτει τα στοιχεία ενός συγκλονιστικού και συγκινητικού glocal story. Όπως μου δηλώνει ο Τέο, «μπορεί η ανάπτυξή μας να τρέχει διαπλανητικά, όμως ακόμα το 80 τοις εκατό των υφασμάτων μας το προμηθευόμαστε από τα μαγαζιά της οδού Φράγκων».

Αυτό είναι κάτι που με συγκινεί σφόδρα. Το τοπικό και το παγκόσμιο, global και local, αγαπώ τη Φράγκων, Pukka με δύναμη από την οδό Φράγκων, Pukka με πατρίδα τους πάντα την οδό Φράγκων των αρωματοπωλείων και των λιπασμάτων για τα λουλούδια στον κήπο, τα πομολάδικα, τα είδη κιγκαλερίας και τα δεκάδες μαγαζιά με ηλεκτρονικά τζίτζιλι μπίτζιλι, όμως για μισό: Τι ντιλάρουν τα Pukka με το ορμητήριο, ραφτάδικο, showroom να κατοικοεδρεύει πάντα εδώ και να τιμά τη γειτονιά, αφού τόσο γλυκά, εμμονικά και με φιλοπατρία η πρώτη ύλη της φίρμας αλιεύεται από τα παλιά υφασματάδικα; Τι φτιάχνουν, τόσο στην εντέλεια, ο Τέο, η Δούκισσα και τα άλλα παιδιά και πώς έφτασε το κόνσεπτ τους να ταξιδεύει κάργκο σε όλον τον πλανήτη; 

Ξαναμέτρα: το ραφτάδικο στην οδό Φράγκων παράγει πλέον ετησίως 6.000 χειροποίητες (έμφαση στο χειροποίητες, παρακαλώ) ποδιές. Τα κομμάτια γίνονται πάραυτα ανάρπαστα, και επιστροφή και πάλι στο 2013, τότε που ο Τέο Τερζόπουλος και η Δούκισσα Δραγάνη το αποφασίζουν με συνοπτικές διαδικασίες και η ραπτομηχανή της Δούκισσας αρχίζει να γαζώνει.

Ο Τέο θυμάται: «Δούλευα μπάρμαν και κατέβαινα σε διαγωνισμούς. Ήθελα να φορώ μια ποδιά που να είναι και χρηστική αλλά και κομψή, μια στολή ανθεκτική αλλά και ντιζαϊνάτη. Παρεμπιπτόντως, αν θυμάσαι, εκείνη την εποχή στην εστίαση αρχίζει η μεγάλη αλλαγή...». Θυμάμαι πολύ καλά. Από το 2013 δεν λέμε πια «το μπαρμάνι που φτιάχνει γαμώ τα Bacardi Cola» ή «ο καφετζής που βαράει φραπέ σουπέρ», αλλά «ο mixologist που υπογράφει μοναδικά signature cocktail» και ο «coffee expert barista που κατέχει όλα τα κόλπα με τα μονοποικιλιακά χαρμάνια από την Αιθιοπία ή τη Γουατεμάλα». Το 2013, καταμεσής της μεγάλης οικονομικής κρίσης, όταν όλα στην πόλη και τη χώρα καταρρέουν, τότε είναι που ξεκινά να συμβαίνει η μεγάλη αλλαγή στη μαζική εστίαση. Αναπτύχθηκε τόσο δυναμικά, που σήμερα, μια δεκαετία μετά, θεωρείται η «βαριά βιομηχανία» της Θεσσαλονίκης και της Αθήνα. 

Η μαζική εστίαση, επιτέλους, έχει νόμους, κώδικες, αξίες, θεωρίες και πρακτικές που διδάσκονται· ο καιρός της αρπαχτής τελείωσε και όροι όπως «η νύχτα», «τα γούστα», «η πιάτσα», «η γύρα», «ο καφετζής», «το μπαρμάνι» και «ο ταβερνιάρης» σιγά σιγά παρέρχονται. The time of the season: τα Pukka, στο πνεύμα της νέας εποχής, δεν προμηθεύουν σκέτες απλές ποδιές για να τις φοράνε τα «μπαρμάνια», τα Pukka παρουσιάζουν εξατομικευμένες ταυτότητες, και αυτό είναι το κόνσεπτ που σκέφτηκε να δοκιμάσει πρώτος από όλους επάνω του ο Τέο. Το έραψε η Δούκισσα με μουσική υπόκρουση Superpitcher και Aphex Twin, για να θυμηθούμε και το μπιτ εκείνης της εποχής, αφού παραδίπλα με τη Φράγκων και τα υφασματάδικά της, τις νύχτες τότε η Θεσσαλονίκη πάρταρε στο «Elvis» του Πορτοκάλογλου. 

Ο Τερζόπουλος, που έψαχνε ένα χρηστικό εργαλείο για τη δουλειά του μπάρμαν αλλά και ένα style statement, ζήτησε από τη Δούκισσα να του ράψει κάτι στα μέτρα του. H Δούκισσα, που επίσης εκείνο τον καιρό δούλευε με τον Τέο στις μπάρες, έχοντας σπουδάσει πατρονίστ-μοντελίστ, έφτιαξε μια στολή που είχε όλα τα ζητούμενα της εξατομικευμένης προσέγγισης που ζήτησε ο Τέο: ποδιά στιλάτη αλλά και «σκυλί», ρούχο για να φοριέται 365 μέρες τον χρόνο, και αξεσουάρ για να τραβάει τα βλέμματα, αφού οι μπαρτέντερ είναι οι ροκ σταρ της εποχής που συναγωνίζονται σε τέχνη και τεχνική ακόμα και τους djs.

Για όσους έχουν χάσει επεισόδια: Κάποτε οι djs ήταν οι ροκ σταρ, όμως σήμερα ένα τζίνιους κοκτέιλ με βάση το ρούμι εκτιμάται το ίδιο με τη δεξιοτεχνία του Ρικάρντο Βιγιαλόμπος στα ντεκ. Μην πω πως τα κοκτέιλ με ρούμι κερδίζουν τον Βιγιαλόμπος, αφού το κλάμπινγκ πέθανε και η γευσιγνωσία είναι το νέο κλάμπινγκ.

Δείτε τους σήμερα, που δεν είναι πια «τα μπαρμάνια» αλλά σεβαστοί «mixologist»: Με τα σύνεργα, τη στολή, τις μεζούρες και τα βιβλία τους (κάποιοι εκδίδουν πλέον), ταξιδεύουν την Ελλάδα και τον πλανήτη από άκρη σ’ άκρη, μυώντας τα πλήθη στις γεύσεις και τις τεχνικές τους. Αναγκαία παρένθεση, όπως συμφωνήσαμε και με τον Τέο Τερζόπουλο: Αν δεν υπήρχε ο μπάρμαν Τέλης Παπαδόπουλος, ο πρώτος Έλληνας που σήκωσε το World Class Bartender το 2009, ακόμα θα πίναμε βότκα με πορτοκαλάδα και Jack με Cola σ’ αυτή τη χώρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. 

Δεν είναι τυχαίο πως τα Pukka, εκτός από ποδιές, φτιάχνουν πλέον και υπέροχα στιλάτες μπαγκαζιέρες για περιπλανώμενους καλλιτέχνες bartenders σε περιοδεία. Επίσης, καπέλα, ζώνες, φουλ λουκ, για αγόρια και κορίτσια που σπουδάζουν το επάγγελμα και μαθαίνουν τα μυστικά του σε ειδικές σχολές. 

Πίσω πάλι στον Τέο του 2013: «Μετά τις δικές μου, η Δούκισσα άρχισε να ράβει στολές για συναδέλφους στην μπάρα, φίλους μας στην αρχή που δουλεύαμε παρέα και μας ζητούσαν κάτι ανάλογο. Αποτέλεσμα ήταν οι ποδιές μας σαν σαμπλ, σαν ζωντανός δειγματισμός να συζητιώνται και να τις ζητούν ολοένα και περισσότεροι στην πόλη. Επενδύοντας στα σόσιαλ μίντια και συμμετέχοντας σε εκθέσεις, το gear μας άρχισε να σκοράρει και στην Αθήνα». Μεγαλώνουν: Το Ginger Joint της πλατείας Καρύτση, θυμάται ο Τέο, ήταν η πρώτη τους «εξαγωγή», κι εγώ καθώς μιλάμε παρακολουθώ το τιμ τους που ετοιμάζει ένα δέμα-παραγγελία που θα ταξιδέψει στον νότο, στο Clumsies για την ακρίβεια. 

Pukka, the crew: Ο Στυλιανός Τσώνης σχεδιάζει τα πάτερν και τα φράκταλ των εικόνων, ο αδελφός του, Μπάμπης Τσώνης, επιμελείται τις λεπτομέρειες και τα φορτώματα-δεσίματα των προϊόντων που πιο πριν έραψαν η Κυριακή Χαριζάνη και η Τζίνα Νίτσα. Η Χριστίνα Αδαμοπούλου, σύντροφος του Τέο, κρατά τα μπόσικα στο back office, την επικοινωνία και τα λογιστικά, είναι μεσημέρι βροχερό, μουντό, Θεσσαλονίκη όπως λέμε Μάντσεστερ σκοτεινό, και αντιπροσωπεία Αμβέρσας και ερεβώδους ουρανού. Το μάτι μου όμως συλλαμβάνει καλοκαίρι, το showroom είναι γεμάτο με τροπικές ποδιές που επάνω τους λάμπουν ήλιοι και εξωτικά λουλούδια. Εκτός από τους δικούς μας μπαρτέντερ, που η κολεξιόν Pukka 2023 τους θέλει να φορούν μίνιμαλ στολές, υπάρχουν και οι Pukkers του Πουκέτ(!), με το λουκ τους να παρακολουθεί τον καιρό αλλά και την ιδέα-φαντασίωση του εκάστοτε πελάτη τους. Αυτό δεν κάνει η μόδα; 

Save the date: στις 22 του μήνα, στο Block 33, η μπριγάδα θα γιορτάσει τα 10 χρόνια της με ένα πάρτι από όπου θα παρελάσει όλη η Θεσσαλονίκη. Λογικό δεν είναι; Στην πόλη από όπου ξεκίνησε και στην πόλη που τα καλύτερα παιδιά της πρωτοφόρεσαν Pukka μέχρι να το πάρει χαμπάρι όλος ο πλανήτης, το μπραντ αποφασίζει να τιμήσει όλους αυτούς που το γιγάντωσαν: «organized as a thank you for your support throught the years». Όπως μου λέει ο Τέο, τα ποτά εκείνης της νύχτας θα είναι όλα ειδικές γεύσεις σχεδιασμένες από τα μπαρ και τα κλαμπ που οι άνθρωποί τους φορούν τη φίρμα, οπότε ανυπομονώ να πιω και Clumsies και Casablanca. 

Η ιστορία της ιδέας του Τέο και του Pukka, που πέρασε από το τοπικό στο παγκόσμιο, αν από τη μικροκλίμακα της ταπεινής οδού Φράγκων την ανάγουμε στη μεγάλη κλίμακα που λέγεται Θεσσαλονίκη, μπορεί να παραδώσει στους αρμόδιους ένα τρανό μάθημα για το πώς μπραντάρεις με σκληρή δουλειά και έξυπνες ιδέες το προϊόν που λέγεται πόλη. Ούτως ή άλλως, ο τουρισμός της Θεσσαλονίκης πάει τρένο, ο τίτλος της γαστρονομικής πρωτεύουσας της Ουνέσκο ανεβάζει τον πήχη για αρτιότερη παροχή υπηρεσιών. Ραντεβού στο Block 33 λοιπόν. 

Pukka Custom - Made Aprons
Φράγκων 20, Θεσσαλονίκη, 2315 55 23 23
Αραπάκη 64, Καλλιθέα, Αθήνα, 2109 58 14 54 
www.pukka.gr