Ήταν ένα στιλ γεμάτο συμβολισμούς, προορισμένο για τη σύσφιξη των σχέσεων της Βρετανίας με άλλες χώρες του πλανήτη
Βασίλισσα Ελισάβετ: Εφηύρε το «ντύσιμο της διπλωματίας» (sartorial diplomacy) και το υπηρέτησε μοναδικά.
Είναι 2011. Η Ελισάβετ βγαίνει από το αεροπλάνο που μόλις προσγειώθηκε στο Δουβλίνο. Φορά ένα εκθαμβωτικό σμαραγδί παλτό πατώντας το έδαφος μιας χώρας που αναφέρεται συχνά ως το «Σμαραγδένιο Νησί». Είναι ένα θερμό νεύμα προς τους πολίτες της Ιρλανδίας, με τους οποίους το Ηνωμένο Βασίλειο έχει κακό παρελθόν. Το ρούχο δίνει ένα τόσο ισχυρό μήνυμα όσο το ίδιο το ταξίδι· είναι η πρώτη φορά από το 1911 που βρετανός μονάρχης επισκέπτεται την Ιρλανδία.
Η επιθετική fashion διπλωματία της βασίλισσας συνεχίζεται στο επίσημο δείπνο, όπου εμφανίζεται με ένα εντυπωσιακό λευκό φόρεμα διακοσμημένο με 2.091 χειροποίητα μεταξωτά τριφύλλια, σύμβολο της χώρας. Οι ντόπιοι αξιωματούχοι ενθουσιάζονται μαζί της. Τόσο που ο πρόεδρος της Ιρλανδίας δηλώνει σε συνέντευξη: «Ορκίζομαι, δεν έχω συγκινηθεί περισσότερο στη ζωή μου».
Οι στιλιστικές επιλογές της βασίλισσας στην Ιρλανδία ήταν ένα λαμπρό παράδειγμα αυτού που ονομάζεται sartorial diplomacy, ντύσιμο διπλωματίας, μια ιδέα που γεννήθηκε στο μυαλό της Ελισάβετ και αντιγράφηκε από δεκάδες πολιτικούς του πλανήτη, από τη Μισέλ Ομπάμα έως τον Νίκο Κοτζιά (το περίφημο «good diplomacy, ε;» με τον Ερντογάν). Μην έχοντας στην ουσία πραγματική πολιτική δύναμη, ο ρόλος της υπήρξε συμβολικός. Το ίδιο και η γκαρνταρόμπα της, την οποία επιστράτευε στα εκατοντάδες ταξίδια της για τη σφυρηλάτηση δεσμών με χώρες του κόσμου.
Το ντύσιμό της υπήρξε τμήμα της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Όλα ξεκίνησαν από τη στέψη της, το 1953. Το φόρεμα, σχεδιασμένο από τον σχεδιαστή Νόρμαν Χάρτνελ, ήταν κεντημένο με τα εμβλήματα όλων των χωρών της Κοινοπολιτείας, ένα σύμβολο ενότητας. Ό,τι σύνολο φόρεσε στη συνέχεια στα ταξίδια της ήταν προσεκτικά μελετημένο, γεμάτο μηνύματα φιλίας και σχεδιασμένο από τον Νόρμαν Χάρτνελ και Χάρντι Έιμις.
Η πρώτη δοκιμή-παιχνίδι της fashion διπλωματίας πραγματοποιήθηκε το 1957. Η βασίλισσα Ελισάβετ παρευρέθηκε σε συμπόσιο στην Οτάβα του Καναδά με ένα φόρεμα που είχε κεντημένα φύλλα σφένδαμου. Στις επόμενες 21 επισκέψεις της, πάντα είχε πάνω της μια καρφίτσα ή κάποια λεπτομέρεια σε σχήμα σφενδάμου. Συνέχισε απτόητη. Το 1960 ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης την έχρισε ιππότη στο υψηλότερο τάγμα ιπποτισμού της χώρας. Όταν η το 1972 εκείνη επισκέφτηκε την Μπανγκόκ, φόρεσε ένα φόρεμα του Χάρτνελ σχεδιασμένο ειδικά για να ταιριάζει με το κίτρινο φύλλο και τα διακριτικά που της είχαν δώσει δώδεκα χρόνια νωρίτερα.
Το 1986, έγινε η πρώτη Βρετανίδα μονάρχης που επισκέφτηκε την Κίνα. Δείπνησε με τον ηγέτη Ντενγκ Σιαοπίνγκ με φόρεμα στολισμένο με το εθνικό λουλούδι της Κίνας, το άνθος δαμάσκηνου.
Η βασίλισσα δεν ντυνόταν για να είναι «ωραία», ντυνόταν για να ξεχωρίζει από το πλήθος των υπηκόων της
Στη συνάντησή της με τον Ρίγκαν και την κυβέρνησή του το 1983 επέλεξε ένα top με παπαρούνες της Καλιφόρνια (είναι πιο χρυσαφένιες και πορτοκαλί σε σχέση με τις γνωστές). Ήταν ένα κεντημένο σύμβολο που συμπλήρωνε τις προφορικές της ευχαριστίες προς τις ΗΠΑ για τη βοήθεια στον πόλεμο των Φόκλαντ. Στα ταξίδια της στην Αφρική, επέλεγε χρυσό, κίτρινο και πράσινο, χρώματα που στολίζουν πολλές αφρικανικές σημαίες. Στην Τουρκία μπήκε σε τζαμί με μαντίλα, συνάντησε τον Πάπα Ιωάννη Παύλο με μαύρα και πέπλο, στη Σκωτία πάντα έβαζε κάτι καρό.
Τα μη φιλικά ΜΜΕ, αποδεικνύοντας τη δύναμή του, ασκούσαν αρνητική κριτική στο ντύσιμό της για να υπονομεύσουν τις επισκέψεις της, τις προθέσεις της, την προσωπικότητά της, τον θρόνο της. Αν και το συλλογικό ασυνείδητο, βασισμένο στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, θεωρεί πως η βασίλισσα Ελισάβετ ήταν μια γυναίκα παγιδευμένη στη «στολή» ταγέρ-καπέλο, στην πραγματικότητα τα ρούχα της ήταν αναμφισβήτητα κομμάτι της γοητείας της, της πολιτικής της ευφυίας, της τσαχπινιάς και του χιούμορ της.
Εκτάσεις γης, ακίνητα, αιολικά πάρκα και φορολογικοί παράδεισοι
