Ο Κάρολος μισούσε το σχολείο, και είχε αρκετούς λόγους γι' αυτό
Βασιλιάς Κάρολος: Τα δύσκολα χρόνια που έζησε στο Gordonstoun, ένα αυστηρό ιδιωτικό σχολείο στη Σκωτία.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει το «Στέμμα», ξέρουν ότι ο βασιλιάς Κάρολος πέρασε δύσκολα σχολικά χρόνια στο Gordonstoun. Οι θεατές ένιωσαν στα συγκεκριμένα επεισόδια συμπάθεια για τον νεαρό μαθητή, αναφώνησαν αρκετές φορές «το καημένο το παιδί!» και θύμωσαν με τον άκαρδο πατέρα Φίλιππο, που η επιλογή του συγκεκριμένου ιδρύματος για τον δειλό, φοβισμένο, άτολμο γιο του έμοιαζε με καψόνι.
Ο Κάρολος βρέθηκε στο ίδρυμα σε ηλικία 13 χρονών, κατόπιν επιμονής του πατέρα του Φιλίππου, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρώτους και ενθουσιώδεις μαθητές του Gordonstoun. Θεωρούσε πως μόνο εκεί ο μη μου άπτου γιος του θα μπορούσε να σκληραγωγηθεί. Η εγγραφή του Κάρολου σε ιδιωτικό σχολείο έσπαζε ένα βασιλικό πρωτόκολλο αιώνων, που προέβλεπε για τα γαλαζοαίματα παιδιά κατ’ οίκον εκπαίδευση με προσωπικούς δασκάλους και ιδιαίτερα εντός του παλατιού.
Την πρώτη μέρα στο σχολείο, ο άτεγκτος Φίλιππος φρόντισε να γιγαντώσει το άγχος του γιου του, οδηγώντας τον στη Σκωτία με αεροπλάνο, το οποίο πιλοτάριζε ο ίδιος (ο Κάρολος έτρεμε στους αιθέρες). Τα επόμενα πέντε χρόνια ήταν ένας εφιάλτης για τον μικρό, αφού κανένας δεν τον αντιμετώπιζε ως πρίγκιπα, αλλά σαν έναν τυπικό φλώρο.
Στα 13 του, από τα βασιλικά ανάκτορα, το παραμυθένιο του δωμάτιο και το πουπουλένιο του κρεβάτι, ο Κάρολος βρέθηκε να κοιμάται σε ντιβάνι και να συμβιώνει σε έναν κοιτώνα με άλλα 6 άτομα και με ένα παράθυρο ανοιχτό χειμώνα καλοκαίρι, από όπου έμπαινε παγωμένος αέρας. Με το καλημέρα, δέχτηκε τον χλευασμό των συμμαθητών του, δυσκολευόταν να αντεπεξέλθει στις εξωσχολικές δραστηριότητες, ήταν σκράπας στα μαθηματικά, δεν άντεχε το κρύο ντους και το κόψιμο ξύλων. Έπαθε πνευμονία και του έσπασαν τη μύτη σε ένα τζαρτζάρισμα στο ράγκμπι. Πέρασε πέντε χρόνια μέσα σε κακουχίες, μπούλινγκ, εσωστρέφεια, μοναξιά. Ήταν ένας πρίγκιπας που ζούσε περίπου σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Τρομερή ανατροπή στο παραμύθι!
Μόνη του χαρά ήταν η αγγειοπλαστική και η συμμετοχή του σε θεατρικές παραστάσεις, με τον ίδιο στον ρόλο του Μάκβεθ να γίνεται πρωτοσέλιδο στον βρετανικό Τύπο και να δέχεται τα συγχαρητήρια της μητέρας και του πατέρα του που παρακολούθησαν την παράσταση. «Ήταν ο καλύτερος ηθοποιός του σχολείου» ανέφερε σε συνέντευξή του ένας εκπαιδευτικός του Gordonstoun.
Περασμένα ξεχασμένα όμως. Είναι χρόνια τώρα που ο Κάρολος ξέχασε το μίσος για το σχολείο του. Το 1975 υπερασπίστηκε τις μεθόδους του στη Βουλή των Λόρδων. «Ήταν δύσκολο με την έννοια ότι απαιτούσε περισσότερα από τους μαθητές του σε σύγκριση με τα άλλα σχολεία - πνευματικά και σωματικά. Είμαι τυχερός γιατί πιστεύω ότι μου δίδαξε πολλά για τον εαυτό μου, για το τι μπορώ να κάνω και τι όχι. Μου έμαθε να αποδέχομαι τις προκλήσεις και να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες» είπε.
«Ποιος τον εξέλεξε;» φέρεται να φώναξε για τον Κάρολο Γ' ένας από τους συλληφθέντες
Σε περσινή του συνέντευξη δήλωσε: «Δεν απόλαυσα το σχολείο όσο θα μπορούσα, αλλά αυτό οφείλεται στο ότι είμαι πιο χαρούμενος στο σπίτι από ό,τι οπουδήποτε αλλού. Το Gordonstoun με βοήθησε να αναπτύξω τη θέληση, τον αυτοέλεγχο, την αυτοπειθαρχία μου». Καλά όλα αυτά, αλλά δεν εξηγούν το γεγονός ότι ο Κάρολος πάτησε πόδι στον πατέρα του και αρνήθηκε να στείλει τα δικά του παιδιά στο συγκεκριμένο ίδρυμα. Γιατί άραγε;
Είπαμε, περασμένα ξεχασμένα. Το Gordonstoun μπορεί να περηφανεύεται ότι από τα θρανία του πέρασε ένας βασιλιάς, ο οποίος ατσάλωσε χαρακτήρα και προετοιμάστηκε κατάλληλα για τις δυσκολίες του βαρυσήμαντου ηγετικού ρόλου του. Ενδεχομένως πλέον να ανεβάσει και τα δίδακτρά του.
Το Gordonstoun είναι ένα ιδιωτικό σχολείο με οικοτροφείο, για εσωτερικούς μαθητές, ενώ δέχεται και παιδιά που δε διανυκτερεύουν στις εγκαταστάσεις του. Βρίσκεται στο Μόρεϊ της Σκωτίας και για να γίνει κανείς δεκτός περνά από εξετάσεις και προφορική συνέντευξη, ενώ πρέπει να έχει και καλές συστατικές επιστολές. Ιδρύθηκε το 1934 από τον Γερμανοεβραίο εκπαιδευτικό Κουρτ Χαν, ο οποίος κατάφερε να δραπετεύσει από τους ναζί και έφτιαξε το σχολείο με όραμα όσοι αποφοιτούν να είναι ολοκληρωμένοι κοσμοπολίτες, που θα έχουν ανακαλύψει και καλλιεργήσει τις δεξιότητές τους. Η περίπτωση Καρόλου, του πιο διάσημου μαθητή του, θα δείξει αν το κατάφερε.
«Φρικάρεις εμένα και τα παιδιά μου»
