Η Πενέλοπε Κρουζ ποζάρει μόνο με ένα σορτσάκι στο περιοδικό Dust
Δείτε τη φωτογραφία της στο Instagram
Πενέλοπε Κρουζ: Στα 48 της ποζάρει μόνο με ένα σορτσάκι Chanel στο εξώφυλλο του περιοδικού Dust
Μια αισθησιακή φωτογραφία στην οποία ποζάρει τόπλες φορώντας μόνο ένα σορτσάκι του οίκου Chanel ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram η Πενέλοπε Κρουζ.
Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, η διάσημη ηθοποιός καλύπτει το στήθος της με τα χέρια της, ποζάροντας για το ισπανικό τεύχος του περιοδικού Dust.
Η ανάρτησή της έχει δεχτεί χιλιάδες θετικά σχόλια, με τους ακόλουθους της Πενέλοπε Κρουζ να αντιδρούν Emojis φωτιάς, καρδούλες και αποθεωτικά σχόλια.
Ανάμεσα στους διάσημους που σχολίασαν την ανάρτησή της ήταν η ηθοποιός Μαριόν Κοτιγιάρ η οποία έγραψε: «Δεν έχω λόγια».
Η Σίντι Κρόφορντ σχολίασε επίσης με emojis φωτιάς.
Η 48χρονη Ισπανίδα είναι το ένα από τα τέσσερα πρόσωπα, που φωτογραφήθηκαν για τα τρία διαφορετικά εξώφυλλα του νέου τεύχους του Dust Magazine για τη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2023.
Τα άλλα τρία είναι τα μοντέλα Rolf Schrader, Fernando Lindez και Fernando Albaladejo.
Σημειώνεται ότι η νέα ταινία της Πενέλοπε Κρουζ, L’immensità, το γαλλο-ιταλικό δράμα του Emanuele Crialese, να βγαίνει στις αίθουσες μέσα στις πρώτες ημέρες του νέου έτους.
Στη Ρώμη της δεκαετίας του 1970, μια ιταλίδα μητέρα νοικοκυρά δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη μικροαστική ζωή της, την ίδια ώρα που η 12χρονη κόρη της έχει προβλήματα ταυτότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Η ταινία του Εμανουέλε Κριαλέζε διατηρεί κοινά στοιχεία με τη γνωστότερη ταινία του, το «Ανασαίνω» του 2002 με τη Βαλέρια Γκολίνο. Όπως και σε εκείνη την ταινία, οι ηρωίδες αφομοιώνουν μια «εκκεντρική» για τους άλλους συμπεριφορά, που τις οδηγούν όχι μόνο στον δρόμο της περιθωριοποίησης αλλά και του στιγματισμού.
Η διαφορά με το νέο φιλμ, στο οποίο η Πενέλοπε Κρουζ δίνει μία από τις πιο επιδέξιες κι απολαυστικές ερμηνείες της καριέρας της (καταπληκτική στις μουσικοχορευτικές σκηνές της η ισπανίδα σταρ), είναι το περισσότερο αυτοβιογραφικό χρώμα και το τρυφερό χιούμορ, με την ιστορία ενηλικίωσης της μικρής Άντρια να δίνει ένα πλήρες και καθηλωτικό σχόλιο για τη θέση της γυναίκας σε μια οπισθοδρομική κοινωνία και μια συντηρητική εποχή.