Ζιζέλ Μπούντχεν, πώς τόλμησες να μείνεις έγκυος στα 44, χωρίς να μας ρωτήσεις;

Είτε είσαι η Κατερίνα από τα Άνω Πατήσια είτε είσαι η Ζιζέλ Μπούντχεν θα κριθείς, κυρία μου. Για τα κιλά σου, για τα ρούχα σου, για τους γκόμενους σου, αλλά κυρίως για το σώμα σου. Θα τα ακούσεις ένα χεράκι (μπορεί και δύο και τρία) που τόλμησες να αδυνατίσεις / παχύνεις, κυρίως, όμως, θα τα ακούσεις αν τόλμησες να μείνεις έγκυος μετά τα 40, χωρίς να ρωτήσεις τη γνώμη του κάθε αργόσχολου εκεί στο Αμέρικα ή εδώ στο Ελάντα.

Πώς τολμάς να μένεις έγκυος κυρία Μπούντχεν μου μετά τα 40; Και όχι, δεν το έχει χωνέψει ακόμη ο κόσμος, ότι τα 45 και τα 50 μπορεί να είναι η καλύτερη ηλικία για μια γυναίκα, η πιο δημιουργική, η πιο σοφή. Γιατί ξέρει τι θέλει, ποιον θέλει, πώς θέλει αυτό που θέλει και πώς θα το υποστηρίξει. Γιατί, πλέον, μακριά από τις εφηβικές / μετεφηβικές και πρώτες ενήλικες ανασφάλειες ξέρει το σώμα της, τι αντέχει και τι μπορεί, με τι δυσφορεί και πού δεν θα σταθεί καν να πει «καλημέρα».

Και κάπως έτσι, προχθές –και μετά την ανακοίνωση ότι το μοντέλο περιμένει παιδί από το σύντροφό της, Χοακίν Βαλέντε (και αρκετό διάστημα μετά το διαζύγιό της από τον Τομ Μπρέιντι), έγινε χαμός. Βγήκε ο πρώην σύζυγος, σχολίασε κάπως κρυπτικά και κατάπληκτα το γεγονός. Βγήκαν τα tabloids με μία κάποια ελεγκτική διάθεση, λες και η Ζιζέλ Μπούντχεν τους χρώσταγε εξηγήσεις και μία φωτογραφία από το τεστ εγκυμοσύνης της.

© EPA / SEBASTIAO MOREIRA

Βγήκαν και οι γνωστοί τεμπέληδες σχολιαστές στα social media να καφρίσουν το γεγονός με μία κάπως... ελληνοπρεπή και απολύτως κουτσομπολίστικη διάθεση, για το ότι η Ζιζέλ είναι μεγάλη, είναι ήδη μητέρα, τι ήθελε με ακόμα ένα παιδί στην αγκαλιά και πάει λέγοντας. Όλο αυτό ως κατώτερη ανθρώπινη κατάσταση ήρθε και αποκόρωσε, όταν η Ζιζέλ βγήκε στον τόπο διαμονής της, το ειδυλλιακό Μαϊάμι, να κάνει κάποιες δουλειές και φυσικά παραμόνευαν οι παπαράτσι.

Στόχος ήταν να απαθανατιστεί η «κοιλίτσα» που λένε και «οι μανούλες του FB» των πρώτων μηνών της εγκυμοσύνης, όπως και έγινε. Και αντί να καμαρώσουμε τη φυσική ομορφιά μιας γυναίκας που κάνει τις δουλειές της και είναι χάρμα οφθαλμών –που θα μπορούσε να μην ήταν, κι αυτό ΟΚ θα ήταν- ασχολούμαστε με το αν πάχυνε. Με το αν αυτό που φοράει την κολακεύει ή όχι. Με το ότι τελικά, όπως σχολίασε και μία γυναίκα σχολιάστρια, δεν είναι και τόσο όμορφη η Ζιζέλ, μία από εμάς είναι, γιατί την αποθεώνουμε;

Φυσικά, όλα αυτά δεν θα τα λέγαμε, αν στη μέση δεν υπήρχε ο παράγοντας της «μεγάλης ηλικίας για εγκυμοσύνη». Που το κρίνει ποιος; Ο απολύτως κανείς. Ο πλέον άσχετος. Ο «δεν κοιτάω ποτέ τη δουλειά μου και ασχολούμαι με τα σώματα των άλλων». Και η όλη φάση με τη Ζιζέλ είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να καταλάβουμε και να χωνέψουμε (όλες!) οτι ο κόσμος πάντα και παντού, κάτι θα έχει να πει (για όλες μας). Για τα κιλά και την οικογενειακή μας κατάσταση, για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τη θέση μας στη δουλειά και στην κοινωνία, για όλα, όλα, όλα, πάντα και παντού κάποιοι θα προσπαθούν να μας πουν ότι δεν είμαστε αρκετές. Οπότε, Ζιζέλ καλή λευτεριά και όλες μας τη ζωή μας, για την οποία σε κανέναν δεν πέφτει λογαριασμός!