Fashion

Η Sisley συναντά την Vanessa Beercroft σε μια καμπάνια σκέτο έργο τέχνης!

Ώρα να αναδειχτεί η γεωμετρία της μόδας

Η Sisley προσκάλεσε την διεθνούς φήμης καλλιτέχνιδα Vanessa Beecroft να αναλάβει τη διαφημιστική εκστρατεία για την ανοιξιάτικη συλλογή της. Σε αυτή την καμπάνια συναντάμε σημάδια από το οπτικό και εννοιολογικό στιλ της Vanessa Beecroft, ενώ πολύ έντονες είναι η γεωμετρική της προσέγγιση, η εστίαση στο ανθρώπινο σώμα και η αισθητική της. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια η δουλειά της Beecroft περιελάμβανε ζωγραφική, φωτογραφία, γλυπτική και τα έργα της έχουν εκτεθεί στα πιο φημισμένα ιδρύματα τέχνης, όπως το Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου και την Μπιενάλε της Βενετίας.

Η ίδια δήλωσε για την διαφημιστική καμπάνια της Sisley: «Όταν ήμουν παιδί είχα εμμονή με τον καθαριότητα και την τακτοποίηση του σπιτιού της μητέρας μου, πετούσα τα βιβλία που δεν μου άρεσαν και τα τοποθετούσα στη βιβλιοθήκη με βάση το χρώμα, μετακινούσα έπιπλα ή αντικείμενα που δεν ικανοποιούσαν την αισθητική μου και, κάποια στιγμή έβγαλαν εμένα έξω από το σπίτι. Υπάρχει μια ορισμένη τάση που έχω στο να ομαδοποιώ με χρωματική σειρά ή με έναν ορισμένο τρόπο, που ειλικρινά δεν μπορώ να εξηγήσω αν είναι αυτό που έχει αναφερθεί ως Beecroftism, η τάση δηλαδή να συλλέγω, να ομαδοποιώ, να συγκεντρώνω συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων ή αντικειμένων. Ο λόγος που πρόσφατα αποφάσισα να συνεργαστώ με τη μόδα ήταν το γεγονός ότι ένιωθα πως μπορούσα να πάω πιο πέρα από αυτό που ήταν η μόδα και να δημιουργήσω μια εικόνα που θα ήταν κάτι περισσότερο από απλή αναφορά στη γεωμετρία, τα tableaux ή τα χρώματα· και γι' αυτό είναι μια πρόκληση, αλλά… μου αρέσει η πρόκληση, διότι αφορά έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που ανήκω και ως εκ τούτου αποτελεί και αντικείμενο έρευνας.

Αυτό που ήθελα να επικοινωνήσω με τη διαφημιστική εκστρατεία ήταν η ποικιλομορφία ενωμένη σε μνημειακή και ενοποιημένη φόρμα. Η διαφορετικότητα μέσα στην ενότητα. Ένας τετράγωνος σχηματισμός, ένας ορθογώνιος σχηματισμός συγκεκριμένων ατόμων από διαφορετικές φυλές, με διαφορετικά χρώματα, ενωμένοι ωστόσο με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε όταν κοιτούσα την εικόνα να μην μπορώ να διακρίνω τον τρόπο διότι παντού υπήρχαν πράσινα, κόκκινα, μπλε, μαύρα. Ωστόσο αισθάνθηκα ότι υπήρχε μια σειρά· υπήρχε μια σειρά μεταξύ των ανθρώπων και υπήρχαν συμμετρικές πτυχές, κι έτσι απλά κοιτάζοντας το έργο ως μια σύνθεση ήθελα και οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι είναι όλοι διαφορετικοί, αλλά ταυτόχρονα είναι όλοι ίδιοι: μαύρα, άσπρα, κόκκινα μαλλιά, διαφορετικά χρώματα, διαφορετικά στυλ, αλλά όλα ήταν μέρος του έργου, ίσως ήταν το σώμα, το ανθρώπινο σώμα, ήταν αρσενικά και θηλυκά. Θα μπορούσα να δημιουργήσω ενότητα με αρσενικό, θηλυκό, μαύρο, λευκό, πολλά χρώματα, χάος και τάξη; Η απάντηση είναι "Ναι"».