Και αρνείται να ακολουθήσει τις τάσεις ή την εποχή
Ο Νίκος Ρούτσης είναι ένας millennial υποδηματοποιός
Και φτιάχνει παπούτσια για τους αγαπημένους σου μπασκετμπολίστες
O Nίκος Ρούτσης συνεχίζει την τέχνη του χειροποίητου ανδρικού παπουτσιού στην σύγχρονη Αθήνα.
Το ατελιέ του Νίκου Ρούτση βρίσκεται ψηλά, στον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Χρήστου Λαδά και καλύτερα να έχεις ντυθεί λίγο πιο προσεκτικά πριν χτυπήσεις το κουδούνι. Σε περίπτωση που είσαι κάπως πρόχειρη και ελαφρώς αναμαλλιασμένη (διότι φθινοπωρινή υγρασία), τότε υπάρχει περίπτωση να αισθανθείς μειονεκτικά σε έναν χώρο τόσο φινετσάτο, προσεγμένο και υψηλής αισθητικής.
Την πόρτα θα σου ανοίξει ένας 30χρονος κατασκευαστής παπουτσιών, κάτι σαν millennial υποδηματοποιός, με μία τέχνη την οποία ξεκίνησε ο προπάππους του πριν τον πόλεμο, συνέχισε ο παππούς και ο πατέρας και τελικά υιοθέτησε ο ίδιος. Με τεράστιο ζήλο, όπως φαίνεται.
Μεγαλώνοντας ανάμεσα σε καλοπόδια και δέρματα, ο Νίκος έμαθε τα πάντα γύρω από το ανδρικό παπούτσι από μικρή ηλικία. Όμως, όπως όλοι οι έρωτες που αντέχουν, του πήρε λίγο χρόνο για να καταλάβει ότι αυτό είναι που πραγματικά θέλει. Έτσι σπούδασε κάτι μη σχετικό, κατέληξε να είναι καθηγητής ιστιοπλοΐας, ξεκίνησε να ασχολείται με το ατελιέ σαν δεύτερη δουλειά μέχρι που αποφάσισε να αφοσιωθεί σε αυτό, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση.
Από το 2011 μέχρι σήμερα λοιπόν φτιάχνει παπούτσια εξολοκλήρου στο χέρι, κυρίως για άνδρες πελάτες. Γαμπροί, χορευτές, μπασκετμπολίστες και διάσημες προσωπικότητες κάθε είδους τον επισκέπτονται στο ατελιέ του, όπου μετά από συζήτηση και σωστή εκτίμηση των αναγκών τους προκύπτει ένα παπούτσι. Θα περάσουν περίπου δύο μήνες μέχρι να διαλεχτούν τα σωστά δέρματα, να σχηματιστούν οι σόλες, να συνδυαστούν τα κατάλληλα υφάσματα, να προστεθούν οι όποιες ιδιαιτερότητες και το τελικό αποτέλεσμα να μπει στο κουτί.
Περιπλανιέμαι στον χώρο και αγγίζω με περιέργεια όποιο ζευγάρι μου φαίνεται πιο όμορφο, κάνοντας παύση στα κλασικά και διαχρονικά oxfords, τα οποία σύμφωνα με τον Νίκο δεν πρέπει να λείπουν από την ντουλάπα κανενός. Είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να ανυψώσεις το οποιοδήποτε outfit και ταιριάζουν με τα πάντα. Στην συνέχεια μου εξηγεί την διαφορά μεταξύ του oxford και του derby, αγγίζοντας τις κλειστές ραφές του παπουτσιού που χάζευα.
«Αν ήταν derby θα είχε την ραφή ανοιχτή και οι μεταλλικοί κρίκοι των κορδονιών θα ήταν ραμμένοι προς τα επάνω.»
Kάθε ένα υπόδημα που υπάρχει στο show room έχει πίσω του μία ολόκληρη φιλοσοφία, την οποία ο ίδιος είναι έτοιμος να αναλύσει με την γνωστή λαχτάρα και την λάμψη στο βλέμμα που προκύπτει όταν αγαπάς την δουλειά σου.
Το μάτι μου πέφτει πάνω στο πιο μακρύ παπούτσι που έχω δει από κοντά (νούμερο 53!) και αμέσως το τοποθετώ δίπλα στο δικό μου πόδι, για να νιώσω επιτέλους λίγο μικροκαμωμένη και λεπτεπίλεπτη (φοράω το 41). Πρόκεται φυσικά για παραγγελία μπασκετμπολίστα, το όνομα του οποίου δεν μάθαμε ποτέ διότι, σαν ένα σωστό gentleman's club, η επιχείρηση δεν αποκαλύπτει ταυτότητες των πελατών της.
Στον χώρο υπάρχουν παντού παλιά αντικείμενα, από την εποχή του προπάππου και του παππού του Νίκου. Μερικά χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στην διαδικασία κατασκευής των παπουτσιών, προσθέτωντας αυθεντία και διαχρονικότητα. Άλλα διακοσμούν τις γωνίες και τους τοίχους, έτοιμα να σε ταξιδέψουν στο παρελθόν. Προσωπικό αγαπημένο η παλιά ραπτική μηχανή, που λειτουργεί ακόμα και σήμερα και δουλεύει με ένα κορδόνι από δέρμα.
«Ήταν πατέντα του παππού μου. Χάλασε κάποια στιγμή και δεν είχαν λεφτά να την φτιάξουν. Όμως είχαν δέρματα στο εργαστήριο κι έτσι την έφτιαξαν μόνοι τους.»
Τον ρωτάω για τις μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ του χειροποίητου παπουτσιού και του έτοιμου από την αγορά. Καταλαβαίνω ότι δεν ξέρει από πού να πρωτοξεκινήσει.
«Το βασικότερο όλων είναι πως σχεδιάζεται ακριβώς για τις ανάγκες του κάθε πελάτη ξεχωριστά και ακριβώς στο πέλμα του. Ανεξαρτήτως του νούμερου ή της όποιας άλλης ιδιομορφίας! Επίσης το χειροποίητο γίνεται καλύτερο όσο περνάει ο καιρός. Μαλακώνει το δέρμα και παίρνει τελείως το σχήμα του ποδιού σου. Έχω αρκετούς πελάτες που ζητάνε να τους φτιάξω παπούτσι που να φαίνεται 'σαν παλιό' από την αρχή. Και φυσικά, επιδέχεται service. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάψεις να το φοράς επειδή θα χαλάσει. Μπορούμε να αλλάξουμε τις σόλες για παράδειγμα και να είναι σαν καινούργιο».
Βέβαια, ο Νίκος ετοιμάζει και ένα e-shop μέσα στους επόμενους μήνες όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να επιλέξει κομμάτια μίας έτοιμης συλλογής παπουτσιών εξαιρετικής ποιότητας. Εκεί θα έχεις την δυνατότητα να αγοράσεις μεταξύ άλλων και ένα kit με είδη συντήρησης, έτσι ώστε να προσέχεις μόνος το ζευγάρι που διάλεξες. Και όλα αυτά μέσα σε υπέροχα, κομψά κουτιά, στολισμένα με το νέο logo του ατελιέ.
Μέρες αργότερα, ένας από τους αγαπημένους μου παρτενέρ στα μαθήματα swing που πηγαίνω εκφράζει την επιθυμία να τελειοποιήσει τα vintage λουκ του με τα κατάλληλα παπούτσια που γλιστράνε στο παρκέ. Του λέω πως έχω το τέλειο μέρος για εκείνον.
Χρήστου Λαδά 5-7, 3ος όροφος,
2106394124,
www.nikolasroutsis.gr