Hiro, ο φωτογράφος μόδας που απεικόνιζε το σουρεαλιστικό

Ένα μενταγιόν Harry Winston με διαμάντια και ρουμπίνια τυλιγμένο στην οπλή ενός μοσχαριού. Μια πυραμίδα από ρολόγια Cartier με φόντο ένα σεληνιακό τοπίο με έντονο πράσινο και μπλε χρώμα. Μια μυστηριώδης γυναίκα σε αμμόλοφους με πανσέληνο ντυμένη με μια μαύρη τουαλέτα που ανεμίζει. Οι φωτογραφίες του Hiro συνδύαζαν το εμπορικό με το σουρεαλιστικό, αιχμαλώτιζαν στο φακό όσα κανείς δημιουργεί μόνο στη φαντασία του.

Ο Yasuhiro Wakabayashi, γνωστός με το όνομα Hiro, φωτογράφος μόδας, γνωστός για τις σουρεαλιστικές φωτογραφίες που αποτύπωναν με έναν εφευρετικό τρόπο την αμερικανική ζωή, πέθανε σε ηλικία 90 ετών στις 15 Αυγούστου 2021. Τον θάνατο επιβεβαίωσε ο γιος του Gregory.

Ο Hiro γεννήθηκε στην Σανγκάη το 1930, ανάμεσα σε 5 αδέλφια και έζησε σε μια ταραχώδη για τον τόπο εποχή. Ο πατέρας του ήταν Ιάπωνας γλωσσολόγος που ζούσε στην Κίνα γιατί ετοίμαζε ένα Ιαπωνικο-Κινεζικό λεξικό, ενώ ήταν πιθανό να λειτουργούσε και ως κατάσκοπος για το Τόκιο. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1937 και τα ιαπωνικά στρατεύματα εισέβαλαν στην πόλη, η οικογένειά του έφυγε αεροπορικών για Ιαπωνία και επέστρεψε μήνες μετά στην Κίνα μένοντας στο ιαπωνοκρατούμενο Πεκίνο. Ήταν μόλις 14 ετών όταν οι ΗΠΑ βομβάρδισαν με ατομικές βόμβες τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Η προστατευμένη ζωή της οικογένειάς του τελείωσε και βρέθηκαν φυλακισμένοι στην Κίνα για 5 μήνες, ενώ επαναπατρίστηκαν το 1946 στην Ιαπωνία. Πήγε σχολείο στο Τόκιο αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε από νωρίς σε αντικείμενα της αμερικανικής κουλτούρας. Διάβαζε αμερικανικά περιοδικά μόδας σε ξενοδοχεία και στα σπίτια των αμερικανών αξιωματικών στους οποίους έκανε μαθήματα ιαπωνικών. Θαύμαζε τον Richard Avedon και τον Irving Penn. Αγόρασε μια κάμερα και ξεκίνησε να φωτογραφίζει.

Το 1954 ταξίδεψε στην Καλιφόρνια αποφασισμένος να δουλέψει για τον Avedon, το θρυλικό φωτογράφο μόδας. Δύο χρόνια μετά, έχοντας συνεργαστεί με εμπορικούς φωτογράφους, κατάφερε να κερδίσει μια πρακτική στο στούντιο Avedon στη Νέα Υόρκη. Σύντομα οι καινοτόμες ιδέες του παρουσιάστηκαν στο... «αφεντικό».

Το 1957, εκείνος τον πρότεινε στο Alexey Brodovitch, καλλιτεχνικό διευθυντή του περιοδικού Harper’s Bazaar και έτσι ξεκίνησε μια συνεργασία 18 χρόνων μεταξύ τους. Ο Hiro εργάστηκε αρχικά ως φωτογράφος του περιοδικού και αργότερα όταν άνοιξε δικό του studio ως εξωτερικός συνεργάτης για το Harper’s Bazaar, τη Vogue και άλλα μεγάλα περιοδικά.

Ανακηρύχθηκε φωτογράφος της χρονιάς το 1969 από τo American Society of Magazine Photographers. Το 1982, το περιοδικό American Photographer του αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος ρωτώντας «Είναι αυτός ο σπουδαιότερος φωτογράφος της Αμερικής»; Ο Hiro άρχισε να φωτογραφίζει και εκτός μόδας, κάνοντας πορτραίτα διασημοτήτων όπως του Ιάπωνα ηθοποιού Toshiro Mifune, των Rolling Stones, του συγγραφέα Robert Penn Warren και άλλων.

Το 1969, ο Hiro ζήτησε από το Harper’s Bazaar να φωτογραφίσει την εκτόξευση της αποστολής Apollo 11 για το φεγγάρι, αλλά του είπαν «δεν είμαστε επιστημονικό περιοδικό». Εκείνος το φωτογράφισε ωστόσο και η φωτογραφία του «αιχμαλώτισε» τη φλογερή έκρηξη της εκτίναξης με τους θεατές να σκιαγραφούνται στη λάμψη της δημιουργίας. Η φωτογραφία του μπήκε στην editorial σελίδα του περιοδικού και η διπλανή σελίδα έγραφε «Πορτραίτο της Ανθρωπότητας».

Δύο από τις πιο διάσημες σουρεαλιστικές φωτογραφίες του ήταν σε γυναικεία πόδια. Η μία ήταν η μεγέθυνση του μεγάλου δαχτύλου, με βαμμένο το νύχι σε έντονο κόκκινο χρώμα. Στην κορυφή του στεκόταν ένα  μικροσκοπικό μαύρο μυρμήγκι, σαν εξερευνητής που είχε μόλις κατακτήσει την κορυφή. Η δεύτερη ήταν μια πατούσα, ξαπλωμένη οριζόντια σε μικρές στρογγυλές πέτρες που μιμούνται τα δάχτυλα και στη φτέρνα περπατούσε μια ταραντούλα.

Το 1959 παντρεύτηκε την Elizabeth Clark, σχεδιάστρια σκηνικών. Το ζευγάρι απέκτησε δύο γιους, τους Gregory και Hiro Clark και τέσσερα εγγόνια. Το 1990 έγινε επισήμως αμερικανός πολίτης και ζούσε στο Μανχάταν, όπου διατηρούσε και το studio του. Έχει εκθέσει σε δεκάδες πόλεις σε όλο τον κόσμο, έργα του βρίσκονται στις μόνιμες συλλογές πολλών μουσείων και γκαλερί, όπως τα Boston Museum of Fine Arts, National Portrait Gallery στην Ουάσινγκτον, Victoria and Albert Museum στο Λονδίνο, George Eastman Museum στο Ρότσεστερ. Έχει εμφανιστεί επίσης και σε πολλά βιβλία, συμπεριλαμβανομένου του “Hiro: Photographs” που συγκροτήθηκε από τον Avedon και χαρακτηρίστε από τους ΝΥΤ ως ένα από τα καλύτερα βιβλία φωτογραφίας του 1999.