Οι Κινέζοι make-up artists έχουν ξεφύγει

Το make-up υπάρχει στην παράδοση και στην κουλτούρα της Κίνας από αρχαιοτάτων χρόνων, όταν οι ηθοποιοί της Κινέζικης Όπερας εξέφραζαν ιστορίες, χαρακτήρες και συναισθήματα μέσα από τα βαριά μακιγιαρισμένα προσωπεία και τα ανάλογα κοστούμια. Αυτή η παράδοση, μαζί με την αρχαία ελληνική τραγωδία και το ινδικό θέατρο, επηρέασαν όλη την πορεία του θεάτρου παγκοσμίως.

Το μέικαπ στο Κινέζικο θέατρο έχει πολλά διαφορετικά στιλ και ξεχωριστές τεχνικές βαψίματος και διακόσμησης αυτού που αποκαλούσαν “καθρέφτη της ψυχής” με ρίζες που βρίσκονταν στις αρχαίες θρησκείες και τους χορούς. Κάθε χρώμα, κάθε γραμμή, κάθε σχήμα παρουσίαζαν και άλλη προσωπικότητα.

Το λευκό πρόσωπο σήμαινε ύπουλο, μοχθηρό και πονηρό άνθρωπο. Μπορεί να ήταν βαμμένο όλο το πρόσωπο ή μόνο η περιοχή γύρω από τη μύτη. Όσο πιο μεγάλη η έκταση του λευκού στο πρόσωπο, τόσο πιο έντονα τα γνωρίσματα του χαρακτήρα.

Το πράσινο σήμαινε παρορμητικό, βίαιο, χωρίς αυτο-συγκράτηση πρόσωπο.

Το κόκκινο σήμαινε γενναίο και έμπιστο πρόσωπο.

Το μαύρο πρόσωπο έδειχνε κάποιον άγριο, τολμηρό και αμερόληπτο.

Το κίτρινο σήμαινε πρόσωπο φιλόδοξο, φλογερό αλλά και ψύχραιμο.

Το μπλε σήμαινε κάποιον που είναι ακλόνητος στην πίστη και στις ιδέες του ό,τι κι αν γίνει.

Το χρυσό και το ασημί πρόσωπο έδειχναν κάποιον μυστηριώδη και απόμακρο χαρακτήρα.

Το ίδιο σημαντικά ήταν τα κοστούμια που αντιπροσώπευαν την ταυτότητα, την ηλικία, την προσωπικότητα, την εθνικότητα και την ασχολία των χαρακτήρων στο έργο, ακόμα και τις διαφορετικές ώρες της ημέρας και τις εποχές που συμβαίνει η ιστορία.

Η εικόνα ενός ηθοποιού με πλήρες μακγιάζ και το κοστούμι του ρόλου του, αφηγείται αμέσως την ιστορία του στον θεατή που ήξερε να αναγνωρίζει τα σύμβολα και τα χρώματα. Υπήρχαν ακόμα και σχολές όπερας που διαφοροποιούνταν σε στιλ όπως, για παράδειγμα, η σχολή Yue που έπαιζε με πιο απλά και κομψά χρώματα στα κοστούμια.

Το θέατρο, παντού, είναι αυτό που γέννησε τις μόδες. Οι εμπνευσμένοι σχεδιαστές βυθίζονται στις ιστορίες, τις εικόνες, τις όπερες και τους ρόλους, παθιάζονται με ήρωες και ηρωίδες και δημιουργούν αυτό που μετά, προσαρμοσμένο στις πρακτικές ανάγκες της ζωής, γίνεται η μόδα.

Οι Κινέζοι, ζώντας την απόλυτη απελευθέρωση των εικόνων, των υλικών, των τάσεων και των ιδεών τους, επιδίδονται σε ένα παιχνίδι μόδας μεγάλου μπάτζετ και μεγάλων παραγωγών που φαίνεται να το διασκεδάζουν στα social media αλλά και να το παίρνουν πολύ σοβαρά, τουλάχιστον σε σχέση με τις φωτογραφήσεις τους. Μια νέα γενιά από στιλίστες, φωτογράφους, make-up artists, κατασκευαστών έχουν εμφανιστεί που αξιοποιούν την ιστορία, την κουλτούρα και αντικουλτούρα της χώρας τους και δημιουργούν ένα (ή πολλά) νέα στιλ.

Στα διεθνή πρακτορεία και στα social media ξεχωρίζουν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ονόματα Κινέζων make-up artists:

 

 

Valentina Li, 31 ετών, με έδρα τη Σαγκάη. Τακτική συνεργάτιδα της Vogue China, υπήρξε για τρεις σεζόν βοηθός της πολύφερνης Erin Parsons και μετά ξεκίνησε να αναλαμβάνει δουλειές με το δικό της team. Πιστεύει ότι αυτό στο οποίο σε εκπαιδεύει το σύστημα, είναι να μάθεις να εργάζεσαι σε έναν εξαιρετικά ανταγωνιστικό χώρο. Κινείται μεταξύ καθαρού, γυαλιστερού μινιμαλισμού, κυματιστών σχεδίων με πουά μέχρι έντονα μάτια ζωγραφισμένα σε στιλ manga ή φορτωμένα “κοσμήματα ματιών”. Επίσης πολύ γκλίτερ και αποχρώσεις σε φωσφοριζέ τόνους.

 

 

 

Ο Clive Xiong ζει στη Σαγκάη και έχει δημιουργήσει ξεχωριστό στιλ: έντονα χρώματα εποχής ‘80ς και αστέρια τύπου Ziggy Stardust αλλά και μάτια σχεδιασμένα σαν κοσμήματα, με καθαρές γραμμές που ξεφεύγουν και δημιουργούν στροβίλους ή ακτίνες γύρω από το βλέμμα. Πιστεύει ότι “το υπέροχο δεν έχει τίποτα το νορμάλ”. Το μυστικό του είναι ότι ξεκίνησε με εκπαίδευση ζωγράφου και εξελίχθηκε σε make-up καλλιτέχνη, δημιουργώντας θεατρικά, δραματικά πρόσωπα που λατρεύουν ηθοποιοί όπως η Shu Pei και η Du Juan.

 

Η Freya Ni μεγάλωσε σε μία επαρχία της Σαγκάης, με γονείς που ασχολούνταν με την κατασκευή ρούχων. Το χαρτζιλίκι της το ξόδευε για να αγοράζει προϊόντα μακιγιάζ που μάθαινε πώς να τα χρησιμοποιεί παρακολουθώντας μπλόγκερς στο διαδίκτυο. Αγαπάει την τέχνη του μακιγιάζ γιατί, όπως λέει, προσφέρει πιο άμεσα ικανοποίηση, βλέποντας ο καλλιτέχνης το έργο του να δημιουργείται και να τελειοποιείται εκεί, επί τόπου. Τα πρόσωπα που δημιουργεί είναι σαν μικρές σκηνές θεάτρου της Άνοιξης, με ροδαλές αποχρώσεις, βλεφαρίδες που μοιάζουν να έχουν δακρύσει, χάντρες, ορχιδέες και κορδέλες, όλα στην υπηρεσία της νεο-γκέισας εικόνας.

 

Ο 41χρονος Xin Miao, το 2008 πήγε στο Παρίσι για έναν μήνα και αυτό στάθηκε αρκετό για να του απελευθερώσει τη φαντασία του και να ασχοληθεί με το make-up αλλά με αρκετές δυσκολίες. Σήμερα, λέει, βρίσκει πολύ πιο εύκολο να κάνει make-up όχι μόνο χάρη στα νέα υλικά αλλά και για την τεράστια δημοτικότητα που μπορεί να γνωρίσει η δουλειά ενός artist. Οι επιρροές του είναι τα πρόσωπα από παλιές Κινέζικες δυναστείες και οι καμπάνιες μόδας της δεκαετίας του ‘70 που, μελετώντας τις, με έκπληξη διαπίστωσε ότι οι αναφορές τους ήταν η Άπω Ανατολή. Το blending που κάνει είναι σαν μικρές λεπτομέρειες ενός μεγάλου, ρομαντικού πίνακα - επάνω στον οποίο μπορεί να πάει και να προσθέσει μία κορδέλα φιόγκο, γιατί μπορεί.

 

 

 

Η 37χρονη Lu Wang που μεγάλωσε στην Αυστραλία και τώρα ζει στην Beijing, συνεργάζεται με τις Κινέζικες εκδόσεις των Marie Claire, T Journal , Harper’s Bazaar και Elle. Αγαπάει το soft focus σαν παλιά διαφήμιση αρώματος αλλά επάνω σε απότομες, ξαφνικές γραμμές και σχέδια. Της αρέσουν οι “ατέλειες”στη δουλειά της, οι ξαφνικές ιδέες που συμβαίνουν εκεί, εκείνη την ώρα ενώ τα πρόσωπα που “ζωγραφίζει” άλλοτε θυμίζουν μάσκες θεάτρου, άλλοτε δαντελένιο βέλο, άλλοτε ηλεκτρικό κύκλωμα.

 

 

 

Ο 41 χρονος Dai Gang, γεννημένος στους πρόποδες των πανέμορφων Ορέων Changbai όπως λέει, ξεκίνησε σαν κομμωτής αλλά χρειάστηκε να ανοίξει το δικό του hair salon για να ανακαλύψει ότι αυτό που τον γοητεύει περισσότερο είναι η τέχνη του make-up. Συνεργάζεται με τίτλους όπως Vogue China, Harper’s Bazaar και Elle China καθώς και με τους Tom Ford Magnificence, Estée Lauder και Shiseido. Πιστεύει ότι η Κίνα ακόμα “μιμείται”, χωρίς να έχει βρει το στιλ της. Ο ίδιος προτιμάει φαινομενικά ήπια μακιγιάζ που, αν τα κοιτάξεις καλύτερα, κρύβουν σχήματα ιδιαίτερα, ιστορίες, σχέδια από ψάρια ή πεταλούδες ή μονοκόμματες μαύρες σκιές.

 

 

 

Ο Clive Jing γεννήθηκε στην Ningxia και συνεργάζεται με τα Κινεζικά Grazia, L’Officiel και T Journal. Τα μοντέλα του, θέλει να δείχνουν “άνετα και με άποψη”. Λατρεύει τα διάφανα, γυαλιστερά make-up με το δέρμα να δείχνει φρέσκο και καθαρό. Προσθέτει μικρές εμπνευσμένες λεπτομέρειες όπως χρυσές πινελιές, σειρές από πέρλες γύρω από τα μάτια, γεωμετρικά σχέδια που τα υποψιάζεσαι αντί να τα βλέπεις και δεν του αρέσουν καθόλου οι έντονες πινελιές από δυνατά χρώματα. Αν ήταν στην Κινέζικη Όπερα θα λέγαμε ότι ανήκει στη σχολή Yue.