Jacquemus: Η επίδειξη στις αλυκές της Αρλ και η Nike

Τον αγαπάει ο κόσμος τον Jacquemus. Αγοραστές, δημοσιογράφοι και κριτικοί. Είναι δίπλα του σε κάθε του κίνηση: από το ξεπούλημα των pop up shops του σε Παρίσι και Λονδίνο, στις εγκωμιαστικές κριτικές για τις επιδείξεις του σε αγρούς και υψίπεδα. Είναι συμπαθής, είναι όμορφος, είναι εφευρετικός. Είναι όμως καλός σχεδιαστής;

Είναι συνεπής. Εξελίσσει με αργά βήματα την ιδέα που τον έκανε σχεδιαστή και δεν μεταλλάσσεται στο πέρασμα του χρόνου. Το υπαινικτικό σέξι, η χρωματική παλέτα, τα ταξίδια του στη μνήμη της Γαλλίας των 80s, τα φαρδιά σουλούπια του είναι τα δομικά υλικά του που σε συνδυασμό με την inclusive φιλοσοφία ζωής του και τις ακαταμάχητες δερμάτινες φλούο και μη τσάντες του, τον ανέβασαν στην κορυφή δημοφιλίας και πωλήσεων.

Χαμογέλασα με την ανακοίνωση της συνεργασίας του με τη Nike. Τέτοιες αναμετρήσεις αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ των σχεδιαστών, όπως των μεγάλων ηθοποιών του Χόλιγουντ με ήρωες κόμικ. Καθώς ξετύλιγε το κουβάρι της συλλογής αποκαλύπτοντας χρώματα και υλικά, σάστισα. Δεν έχω συνηθίσει τέτοια είδη activewear παρόλο που το ζωνάκι με το λογότυπο Nike ήταν και σέξι και πρωτότυπο. Στις 28 Ιουνίου αποκαλύφθηκε η capsule συλλογή των 15 τεμαχίων, η οποία είναι προς πώληση. Τα παπούτσια δεν μου αρέσουν καθόλου, τα hoodies είναι μια χαρά, τα φορέματα επίσης. Δεν πιστεύω ότι αποτελεί ολοκληρωμένη συλλογή, ούτε ότι αντανακλά οτιδήποτε από τη φιλοσοφία της Nike. Για να είναι collaboration, θα πρέπει να υπάρχει σύμπραξη, όπως του Virgil με τη Nike, ή του Michele με την Adidas. Ίσως έτσι εξηγείται ότι τα προϊόντα πωλούνται μόνο μέσα από το e-shop του σχεδιαστή.

Μερικές ημέρες πριν είχε παρουσιάσει τη συλλογή του pret a porter για τον προσεχή χειμώνα στις αλυκές της Αρλ στον γαλλικό νότο. Εκεί ήταν η Βικτόρια Μπέκαμ, την οποία έβλεπα να προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στα αλάτια. Εκεί και οι αιώνια ερωτευμένοι Vincent Cassel και Tina Kunakey. Με τον τίτλο Le Papier, γυναίκες και άνδρες κατέβηκαν τους αλμυρούς αμμόλοφους ξεδιπλώνοντας την ιδέα του Jacque για τον χειμώνα αλλά και για τον γάμο. «Ξεκίνησα να δουλεύω τη συλλογή με μια εμμονή: να ξεκινήσω από το μηδέν, από μια λευκή κόλλα», είπε στη βρετανική Vogue.

Στη συλλογή του είδαμε τον συνδυασμό της άνεσης και της couture, με νικητή σαφώς την πρώτη/ Παρουσίασε εξήντα ένα looks, άνδρες και γυναίκες μοντέλα, ανάμεσά τους ο Ανδρέας Αθανασόπουλος και η κόρη της Cate Moss, Lila. Μαύρο και λευκό, κρεμ και μπεζ, πορτοκαλί, λαδί και καφέ σε κοστούμια, φορέματα αποκαλυπτικά, υπερμεγέθη τζάκετ και cargo pants. Η συλλογή είχε συνέχεια, συνοχή και είχε και αναφορές: τα περισσότερα ρούχα, γυναικεία και ανδρικά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και ως ιμάτια για τη μεγάλη στιγμή του γάμου, όπως την έχει ο καθένας στο νου του.

Εκείνο που έλειπε όμως είναι το όραμα. Ο Simon Porte Jacquemus έχτισε τον δικό του δρόμο στη μόδα και στα δέκα χρόνια κατάφερε να πατάει γερά στα πόδια του. Μόλις διόρισε CEO και δηλώνει ότι δεν θα εξαγοραστεί. Λειτουργεί έξω από τη νόρμα της μόδας. Συνήθως, οι σχεδιαστές αναλαμβάνουν έναν μεγάλο οίκο ή τους εξαγοράζει κάποιος. Εκείνος θα συνεχίσει το δικό του μονοπάτι: σε αλυκές ή λεβάντες, στο Παρίσι ή στα νότια της Γαλλίας. Του βγάζω το καπέλο. Όμως η μόδα αλλάζει κι εκείνος μοιάζει να επιμένει σε ένα pattern χωρίς να φαίνονται ψήγματα εξέλιξης. Μακάρι να κάνω λάθος.