Αγγελική Ζαμπλάρα: Η δεύτερη γενιά του Οίκου Γραβατών με τα πενήντα χρόνια ιστορίας

Ποιος είπε ότι η γραβάτα είναι συντηρητική; Αυτός που το είπε δεν έχει την παραμικρή ιδέα και διαψεύστηκε από τις εξελίξεις. Η γραβάτα ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι εξαιτίας της τάσης που ήθελε την απλούστευση στο ντύσιμο ιδίως μετά την οικονομική κρίση και τον εγκλεισμό. Όλα αυτά είναι περσινά και μπαγιάτικα. Η γραβάτα είναι και πάλι μόδα.

Η γραβάτα σου μιλάει, έχει φωνή. Το κοστούμι χωρίς γραβάτα είναι άδειο, η αισθητική των χρωμάτων είναι κυρίως μια εμπειρία και μάλιστα καθημερινή. Δεν είναι ανάγκη να ντύνεσαι πανάκριβα, ούτε να κυνηγάς μάρκες. Να μάθεις όμως να κάνεις συνδυασμό χρωμάτων είναι μια ωραία εξάσκηση, που θα δώσει μια ποιότητα στη ζωή σου χωρίς να το καταλάβεις, αρκεί όλο αυτό να μην έχει επιτήδευση.

Η γραβάτα είναι τέχνη. Σύμβολο κομψότητας καθορίζει το ανδρικό ντύσιμο. Οι περισσότεροι άνδρες θα φορέσουν γραβάτα σε κάποιες ή πάρα πολλές περιστάσεις της ζωής τους, αρκετοί φορούν κάθε μέρα. Μια σικάτη γραβάτα αναδεικνύει ένα πουκάμισο και ένα κοστούμι, αλλά αν δεν είναι επιλεγμένη με προσοχή μπορεί να φαίνεσαικλαρινογαμπρός. Έτσι, αν δεν ξέρεις, δες τις γραβάτες που φορούν οι tastemakers στην τηλεόραση και στα περιοδικά.

Η γραβάτα μπορεί να είναι παιχνιδιάρικη, ριγέ, με βούλες, με λαχούρια, με λουλούδια, καρό, έντονη, μεταξωτή, πλεκτή, κεντημένη, με μαμούθ, με κόργκις, μπορεί να είναι πάρα πολλά και ακόμα περισσότερα. Αλλά ένα είναι το βέβαιο. Η τέλεια γραβάτα είναι ιταλικής κατασκευής.

Σκέψου Μοντεναπολεόνε, κοστούμι και γραβάτα. Τον ευρύστερνο Άνταμ Ντράιβερ ως Μαουρίτσιο Γκούτσι στο φιλμ «HouseofGucci», να σηκώνει το φλιτζάνι του εσπρέσο καπνίζοντας ακουμπώντας σχεδόν τη γραβάτα με τον διπλό κόμπο.

Σε ένα περίπατο στη Νέα Σμύρνη, μου αρέσει πολύ η περιοχή στην Αγία Φωτεινή, έπεσα πάνω σε ένα κατάστημα. Μου έκανε εντύπωση διότι ήταν ευρύχωρο, με έπιπλα από ξύλο, όμορφα διακοσμημένο και με σικάτη βιτρίνα, για να τιμήσει το προϊόν που πουλάει. Μου θύμισε ένα ατελιέ γραβατών απέναντι από το Μουσείο Αλμπερτίνα στη χιονισμένη Βιέννη. Με  παρέσυρε η αισθητική των γραβατών, των κομψών μαντιλιώνκαι των κασμιρένιων εσαρπών και άνοιξα την πόρτα. Έτσι γνώρισα την Αγγελική Ζαμπλάρα, δεύτερη γενιά του Οίκου Γραβατών Ζαμπλάρα, η οποία παρέλαβε τα ηνία από τον πατέρα της, μετρ της γραβάτας, Δημήτρη Ζαμπλάρα.

Η Αγγελική μεγάλωσε μέσα στον υλικό πολιτισμό των μεταξιών και των χρωμάτων και έμαθε να αγαπάει τη γραβάτα. Μετά το μεταπτυχιακό της στη Διοίκηση Επιχειρήσεων αφοσιώθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση, η οποία γιορτάζει φέτος 50 χρόνια παρουσίας, με πολλή αγάπη και πλήρη  επίγνωση σε αυτό που  λέει ο πατέρας της, ότι το εμπόριο και η επιχειρηματικότητα έχουν τα σκαμπανεβάσματα τους. «Δεν είναι μια ευθεία γραμμή, κάθε επιχείρηση είτε μικρή, είτε μεγάλη είναι σαν ένα καρδιογράφημα», λέει η Αγγελική. Ο Οίκος και εμπορεύεται και πουλάει και κατασκευάζει γραβάτες. Όλες οι παραγγελίες δίνονται στην Ιταλία, το νούμερο ένα στην κατασκευή γραβατών σε όλο τον κόσμο.

«Παλαιότερα είχαμε εργαστήριο και μέρος των γραβατών ραβόταν στην Ελλάδα, διότι από το 1981, ανελλιπώς, ήμασταν προμηθευτές των Duty Free Shops και κάποια στιγμή ζήτησαν και ελληνικής κατασκευής. Καλώς ή κακώς δεν μπορούμε στην Ελλάδα να κάνουμε ποιοτικές γραβάτες. Μπορεί κάποιοι συνάδελφοι να εκνευριστούν, να πουν ότι δεν συμφωνούν, αλλά πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, αντικειμενικά».

Τι μας λείπει; «Δεν μπορούμε. Δεν έχουμε τα μηχανήματα, δεν έχουμε τον εξοπλισμό, η βαριά βιομηχανία της κατασκευής γραβατών και φουλαριών είναι στην Ιταλία, δεν είναι κακό το να συνεργαζόμαστε, πρέπει να συνεργαζόμαστε με τις δικές μας ιδέες. Με ανθρώπους που ξέρουν πάρα πολύ καλά το αντικείμενο πρέπει να κάνουμε συνεργασίες».

Η Αγγελική λατρεύει την Κωνσταντινούπολη, ίσως λόγω της μητέρα της που κατάγεται μισή από την Πόλη, μισή από τη Σμύρνη. «Σκέφτομαι πολύ έντονα να κάνω ένα επιχειρηματικό άνοιγμα στην Κωνσταντινούπολη κι έχω ξεκινήσει δειλά-δειλά κάποιες επαφές». Μετά το μαντήλι για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή θέλοντας «να δώσει έμφαση στον μικρασιατικό πολιτισμό», σχεδιάζει το φουλάρι της  ελληνοτουρκικής φιλίας. Αφορμή στάθηκε ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία και η Αγγελική σκέφτεται τα έσοδα από τις πωλήσεις του μαντηλιού να διατεθούν στους πληγέντες.

Μπροστά μας τα Χριστούγεννα, στη στροφή και η Πρωτοχρονιά και είναι βέβαιο πως στα ρεβεγιόν, επίσημα και μη, οι περισσότεροι θα φορέσουν γραβάτα. Μια συμβουλή από την Αγγελική Ζαμπλάρα: Αν δεν είστε βέβαιοι, καλύτερα να επιλέξετε μια κλασική γραβάτα, το διαχρονικό είναι πάντα στη μόδα. Το ίδιο ισχύει και αν δωρίσετε γραβάτα.

Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, έριξα μια κλεφτή ματιά στη βιτρίνα. Τελικά η γραβάτα είναι τέχνη, είναι μεράκι, κέφι και έρωτας.

Οίκος Γραβατών Ζαμπλάρα, Αγίας Φωτεινής 40 και Αγίου Πολυκάρπου 22, Αγία Φωτεινή, Νέα Σμύρνη, 2109328282