Η Adele επέστρεψε και επιτίθεται ξανά

H βρετανική ποπ, την εποχή που έχανε μία θεότητα, την Amy Winehouse, τελειωμένη από τα ναρκωτικά, τις καταχρήσεις και τη διαχείριση του μοναδικού ταλέντου της, την ίδια στιγμή αποκτούσε μία καινούργια. Με ανάλογο εκτόπισμα, αν μπορώ να το πω έτσι, και με μία παρόμοια δυναμική. Χωρίς τη σκοτεινή πλευρά της Amy αλλά με μία εξαιρετική φωνή που την εκτόξευσε ψηλά, η οποία, μάλιστα, απευθυνόταν και σε πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο: την Adele.

H Αdele κίνησε αμέσως μία εμμονή του κίτρινου αλλά και του «κανονικού» Τύπου, πρώτον γιατί οι Βρετανοί λατρεύουν τα πρωτοσέλιδα για τα ποπ είδωλά τους και δεύτερον γιατί η πανέμορφη Adele, μόλις στα 19 της (αυτός ήταν άλλωστε και ο τίτλος του πρώτου της άλμπουμ), έδωσε μία ώριμη, μελωδική δουλειά που μπορούσε να σταθεί απέναντι σε μεγάλα ονόματα της ίδιας ευρείας κατηγορίας, όπως ας πούμε ο Elton John. Αλλά με περισσότερη συναίσθηση.

Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος που η Adele έγινε ένα από τα αγαπημένα pet του Τύπου, που λάτρευε να της γράφει δηλητηριώδεις λεζάντες: η Adele ήταν «εύσωμη». Είχε καμπύλες, είχε μία πληθωρική εμφάνιση με υπέροχο πρόσωπο και με άνεση κλασικής ντίβας της σκηνής στον τρόπο που έστηνε και παρουσίαζε τον εαυτό της. Αλλά ήταν «εύσωμη». Έμπαινε στην κατηγορία των καλόκαρδων εκείνων celebrities που, σαν άμυνα, έχουν μάθει να χρησιμοποιούν το χιούμορ τους για τον εαυτό τους, για να μην τους πληγώνουν τόσο τα βέλη και τα σχόλια.

Ήταν η εποχή που η μόδα ήθελε μοντέλα και celebrities στα όρια της λιποθυμίας από την αδυναμία, που περιφέρουν τη μη-πείνα τους μέσα σε extra-extra-small μικροσκοπικά ρούχα, ένα μιξ λάμψης και κοκαϊνιασμένης διατροφής. Σε αυτόν τον κόσμο, η Adele ανέβηκε στη σκηνή και σήκωσε το άχθος του θάρρους της. Άνοιξε τη φωνή της διάπλατα, τραγούδησε και μίλησε με την άνεση της ηλικίας της αλλά και την αυτοπεποίθηση της δημιουργού. Δεν τραγουδάει μόνο υπέροχα, αλλά συνθέτει και τα τραγούδια της, γράφει στίχους που στέλνουν χαιρετισμό, Hallo, από την απέναντι πλευρά, from the other side, εκεί που η προσωπικότητα μετράει περισσότερο από τα κιλά.

Το χιούμορ της είναι καταλυτικό. Την αγάπησε αμέσως η gay κοινότητα για το θάρρος της «εκεί έξω» που ήρθε ακριβώς τη στιγμή που ξεκινούσε μία παγκόσμια ευαισθητοποίηση για το bullying, για τη σεξουαλική παρενόχληση, για τα θύματα βίας και κακοποίησης, κυρίως μέσα από τα social media που περνούσαν πλέον στα χέρια των μικρότερων ηλικιών. Μπροστά σε εικόνες κοριτσιών ετοιμοθάνατων από νευρική ανορεξία, η Adele πρότεινε τη φρέσκια, θετική της παρουσία. Αλλά μιλούσε και για αυτές, ήταν τολμηρή και πρόθυμη να μιλήσει για τα κιλά της και να πει ότι «είναι οκ να φοράς extra (extra) large. Είναι οκ να είσαι διαφορετικός».

Η Adele πέτυχε. Η περσόνα της αγαπήθηκε, το μήνυμα πέρασε, 86,4 εκατομμύρια δίσκοι πουλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Όπου υπάρχει χρήμα όμως, υπάρχει και ενδιαφέρον. Οι καρχαρίες μυρίζονται αίμα. Άρχισε να μπαίνει στο λεξιλόγιο των social media το «plus size» και αμέσως το γράπωσαν οι γκουρού της μόδας. Μία νέα αγορά είχε ανοίξει: στις μικρές ηλικίες και στα σώματα ποικίλων μεγεθών. Μεγαλόψυχα οι στιλίστριες άρχισαν να βάζουν στα editorial ρούχων plus size μοντέλα και να πετάνε στον αέρα εύκολα σλόγκαν «Ναι στη διαφορετικότητα».

Φυσικά τα plus size μοντέλα ήταν και είναι η «εύθυμη νότα του προγράμματος» στις πασαρέλες. Είναι η γλυκιά συγκατάβαση της ελίτ, του να παραχωρήσει λίγο χώρο και για τις άλλες ποικιλίες. Στρουμπουλά κορίτσια άρχισαν να εμφανίζονται στο πρετ-α-πορτέ κυρίως (και σίγουρα όχι αγόρια με περισσότερα κιλά), όπως και στις ταινίες του Χόλιγουντ: ένας δεύτερος ρόλος για τον Ασιάτη της ταινίας, ένας τρίτος ρόλος και για έναν χαρακτήρα λεσβίας κ.λπ.

Η Adele γέλασε και συνέχισε να βγάζει άλμπουμ με δυνατή φωνή, μελωδία και στιλ. Αντιμετώπιζε την καριέρα της με τον ίδιο δυναμισμό που έδειχνε και για τη δημόσια εικόνα της. Και ακριβώς όταν την είχαν «δεχτεί», εκείνη έλειψε για λίγο διάστημα και επανεμφανίστηκε με τη νέα της περσόνα: μία Adele αδυνατισμένη, το ίδιο όμορφη και, ευτυχώς, με το ίδιο χιούμορ που τη χαρακτήριζε και όταν ήταν 3 νούμερα size πιο πάνω. Πριν έναν χρόνο, τον Οκτώβριο του 2020, όταν έκανε το μεγάλο τηλεοπτικό της comeback, εμφανίστηκε στο αμερικανικό δημοφιλές κωμικό/μουσικό πρόγραμμα Saturday Night Live λέγοντας: «Το άλμπουμ μου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Προτιμώ να φοράω μερικές περούκες, να πίνω ένα ποτηράκι κρασί ή και έξι ποτηράκια και να περιμένω να δω τι θα συμβεί. Το ξέρω ότι σας φαίνομαι πολύ, πολύ διαφορετική από την τελευταία φορά που με είδατε. Αλλά, βλέπετε, εξαιτίας των περιορισμών για την Covid, έπρεπε να ταξιδέψω με πολύ λίγες αποσκευές και μου επιτρεπόταν να φέρω μόνο τον μισό εαυτό μου. Αυτό είναι το μισό μου που διάλεξα να φέρω».

Ήταν μία ειρωνική, αυτοσαρκαστική δήλωση που μοιάζει να λέει: Για άλλη μία φορά, θα με δεχθείτε και θα με αγαπήσετε όπως είμαι.

Μετά από τρία άλμπουμ, τα «19», «21» και «25» και έξι χρόνια αναμονή ανακοινώθηκε ότι επιτέλους, μετά από πολλές αναβολές, κυρίως λόγω της καραντίνας, πρόκειται να κυκλοφορήσει στα μέσα Νοεμβρίου του 2021 το νέο της άλμπουμ με τίτλο «30», ενώ στις 15 Οκτωβρίου κυκλοφορεί το πρώτο single «Easy On Me».

Στα 30ά της γενέθλια, στο πάρτι που διοργάνωσε με θέμα «Τιτανικός», είχε δηλώσει «Αυτό είναι το 31…thank f*****g god – το 30 μου φέρθηκε πολύ σκληρά αλλά τα κατάφερα και βάζω τα δυνατά μου για να το ξεπεράσω».

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε διάφορα σημεία στο Λονδίνο, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, άρχισαν να εμφανίζονται μυστηριώδεις, τεράστιες πινακίδες με το νούμερο 30. Θα είναι το post-lockdown άλμπουμ που θα δείχνει την «επιστροφή» όχι μόνο της νέας, ενισχυμένης Adele αλλά και όλου του κόσμου «στο να ντύνεσαι όμορφα και να βγαίνεις έξω».

Η Adele το δείχνει με εντυπωσιακό τρόπο. Με δύο ταυτόχρονα εξώφυλλα στη Vogue US και Vogue UK, εμφανίζεται σαν μία αέρινη ντίβα με μία τεράστια, πράσινη σατέν τουαλέτα Valentino Haute Couture και σκουλαρίκια Cartier, με ένα Balenciaga Couture, με ένα Gucci blazer και πουκάμισο Ralph Lauren Collection. Αλλά και με μπικουτί. Κάνοντας γκριμάτσες. «Είμαι κορίτσι του Μπρίξτον» λέει, «δεν μπορείς να μου το βγάλεις αυτό». Η δημοσιογράφος της Vogue παρατηρεί πόσο κομψή και θηλυκή φαίνεται η κλεψύδρα-σιλουέτα της και πόσο ευλύγιστο είναι το σώμα της στον τρόπο που κάθεται σε ένα σκαμπό και κινείται καθώς δίνει τη συνέντευξη (παρά την πρόσφατη εγχείρηση στη μέση της). Και πόσο ευδιάθετη. Η ιστορία του διαζυγίου της τελείωσε με τρόπο καλό για όλους – την ίδια, τον πρώην σύζυγό της και τον εννιάχρονο γιο τους. Αγαπιούνται όλοι ακόμα, συναντιούνται και κάνουν οικογενειακές βραδιές με ταινίες, όλα είναι οκ. Λίγες εβδομάδες πριν τη συνέντευξη ήταν με τον νέο της σύντροφο, τον αθλητικό πράκτορα Richard Paul, και τον LeBron James στις κερκίδες και παρακολουθούσαν το παιχνίδι των τελικών του NBA με τους Phoenix Suns εναντίον των Milwaukee Bucks. 

Η γλώσσα του σώματος δείχνει έναν νέο τρόπο που αντιμετωπίζει η Adele το βάρος της και τη σωματική της κατάσταση. Κάποτε απέφευγε να πηγαίνει στα πάρτι για να μην τη φωτογραφίζουν. Αν πληκτρολογούσε κανείς στο Google «η δίαιτα της Adele», θα έβλεπε να κατρακυλούν μπροστά του χιλιάδες σελίδες που ένιωθε να τη βαραίνουν περισσότερο. Με άγχος και στρες. Όλοι είχαν μία αυθάδικη γνώμη που επέμεναν να της την πουν. Τώρα, κι ενώ ο κόσμος φαρδαίνει την τάλια στα ρούχα για να χωρέσουν οι νέες καμπύλες, η Adele, με χτισμένο και ευλύγιστο κορμί, γυμνάζεται σαν να κάνει meditation, αντλώντας δύναμη όπως λέει για να μπορεί να ζει για λίγο χωρίς το κινητό της. Δεν είναι ένα κορμί «εκδίκησης» αυτό απέναντι στο διαζύγιό της, απέναντι στο body shaming που υπέστη, απέναντι στην ψυχολογική της δοκιμασία. Είναι μία νέα στάση ζωής.

Η δημοσιογράφος της Vogue, κάνοντας τη συνέντευξη μέσα στον χώρο όπου γυμνάζεται η Adele, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει τα γάντια του μποξ της τραγουδίστριας: το ένα γράφει FUCK και το άλλο ORF.