Minimal και πολύχρωμα κάδρα, χειροποίητες tote bags με ευφάνταστα σχέδια, παπούτσια με το logo των Rolling Stones και digital illustrations καλλιτέχνιδων στο Instagram
Η Κέλλυ Εφραιμίδου «μπλέκει» τα πίξελ με τη σταυροβελονιά
«Με ιντριγκάρει πολύ ο συνδυασμός της σταυροβελονιάς με τη λογική των pixel, που είναι κάτι το σύγχρονο-φουτουριστικό»
Stitch a Pixel: Η Κέλλυ Εφραιμίδου αποφάσισε κατά τη διάρκεια της καραντίνας να «μπλέξει» μια παραδοσιακή δραστηριότητα, το κέντημα, με τα πίξελ του υπολογιστή
Η σχέση της Κέλλυς Εφραιμίδου με το κέντημα έχει τις ρίζες της σε μια παιδική ανάμνηση ενός καλοκαιρινού ζεστού μεσημεριού στο χωριό. Εκεί, η θεία της, της είχε μάθει την τεχνική της σταυροβελονιάς, χωρίς ωστόσο να γίνει κομμάτι της τότε καθημερινότητάς της. Ήταν για εκείνη απλά μια μεσημεριανή απασχόληση με την ξαδέλφη της, που είχε μείνει στα «αζήτητα». Τα χρόνια πέρασαν, η Κέλλυ σπούδασε στο τμήμα Θεάτρου της Καλών Τεχνών στη Θεσσαλονίκη και ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με τη σκηνογραφία και τον φωτισμό.
Η ιστορία της Κέλλυς με το κέντημα, και συγκεκριμένα με τη σταυροβελονιά, ξεκινά λίγο μετά την έναρξη της καραντίνας, τότε που και εκείνη έμεινε χωρίς δουλειά λόγω της παύσης δραστηριοτήτων στο θέατρο που δούλευε. «Ήμουν μια ακόμα άνεργη του χώρου, με άπλετο χρόνο μπροστά μου. Έτσι προέκυψε το κέντημα, κάτι που ήρθε εντελώς απρόοπτα στο μυαλό μου» μου λέει από την άλλη μεριά του ακουστικού.
Πλέον, με τις βελόνες της, αφηγείται τις δικές της ιστορίες πάνω σε υφάσματα και ξύλα. Ωστόσο, αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ο συνδυασμός της παράδοσης του κεντήματος με τα pixel του υπολογιστή. «Με ιντριγκάρει πολύ ο συνδυασμός της σταυροβελονιάς, κάτι το εντελώς παραδοσιακό με τη λογική των pixel, που είναι κάτι το σύγχρονο-φουτουριστικό. Έτσι και προέκυψε το Stitch a Pixel, ράψε ένα πίξελ δηλαδή. Ξεκίνησε σαν χόμπι και σιγά σιγά άρχισε να εξελίσσεται σε μικρή επιχείρηση».
Σχεδιάζει πρώτα στον υπολογιστή και στη συνέχεια εκτυπώνει το σχέδιο που πρόκειται να κεντήσει στην εταμίνα, στο ειδικό ύφασμα για τη σταυροβελονιά, αλλά και σε μπλούζες, καπέλα ή σε οποιοδήποτε ύφασμα θελήσει κάποιος πελάτης, ενώ τελευταία έχει ξεκινήσει να κεντάει μέχρι και σε ξύλινες επιφάνειες.
Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα το διάστημα από την καραντίνα και μετά, το κέντημα επανήλθε δυναμικά στις καλλιτεχνικές συνήθειες πολλών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Η Κέλλυ εξηγεί πως σε μία δραστηριότητα σαν αυτή βρίσκει νόημα και δημιουργικότητα. Μια δραστηριότητα που απαιτεί τέχνη, χρόνο αφοσίωση και στόχο. «Η σταυροβελονιά ειδικά, είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και οργανωμένο, σε αντίθεση με το κέντημα, που είναι πιο ελεύθερο το χέρι» προσθέτει η ίδια.
«Είναι μια ενασχόληση που την ξεκίνησα μόνη μου, είναι κάτι που βασίζεται στις δικές μου δυνάμεις, στην οργάνωση του χρόνου μου και τη δημιουργικότητά μου. Από τη μια, έχει τεράστια διαφορά με το θέατρο που έκανα πριν, που απαιτούσε τη συνεργασία πολλών ατόμων, και δεν λέω, έχει τα θετικά του. Στην παρούσα περίοδο, η ενασχόληση με το κέντημα είναι κάτι που χρειαζόμουν».
Η εμβληματική εποχή των 80s, που νοσταλγείται από πολλούς, αποτελεί πηγή έμπνευσης για όσα κεντάει η Κέλλυ. Τα έντονα χρώματα, τα ουφάδικα, τα videogames, το tetris και pacman, τα μουσικά ερεθίσματα και όλα όσα συμπληρώνουν το παζλ εκείνης της εποχής αποτυπώνονται μέσα από τις στρωτές βελονιές της.
«Η χαρά της δημιουργίας και του τελικού αποτελέσματος, ότι με δέκα χρωματιστές κλωστούλες δημιούργησες κάτι πολύ όμορφο, είναι συναισθήματα απερίγραπτα. Όπως και η ανταπόκριση του κόσμου, που έχει ξεκινήσει να εκτιμά και να προτιμά ξανά τα χειροποίητα, που θα φέρουν τη διαφορά και θα δώσουν ομορφιά στις γωνίες του σπιτιού του».