Δείξε μου το δαχτυλίδι σου, να σου πω ποιος είσαι

Το δαχτυλίδι δεν είναι ένα απλό κόσμημα. Καταρχάς έχει μεγάλη ιστορία και συνδέεται με αρχαίους πολιτισμούς και συμβολισμούς. Εκ πρώτης ένα δαχτυλίδι «προδίδει» διάφορα προσωπικά μας δεδομένα και διάφορες ταυτότητές μας: φανερώνει την ηλικία (όταν είμαστε παιδιά, φοράμε πλαστικά, μεγαλώνοντας περνάμε στα ασήμια και τα χρυσάφια), το φύλο, την κοινωνική μας τάξη, το γούστο μας και στοιχεία του χαρακτήρα μας (τόλμη, χιούμορ). Λειτουργεί σαν σκληρός δίσκος αποθήκευσης για τις αναμνήσεις μας (ποτέ δεν πετάς ένα δαχτυλίδι) και αλλάζει τη διάθεση και τον βαθμό αυτοπεποίθησής μας όσο κι ένα ωραίο ρούχο. Το δαχτυλίδι δεν είναι μια λεπτομέρεια που ολοκληρώνει ένα στιλιστικό αμπαλάζ. Είναι όλα αυτά, αλλά είναι και κάτι ακόμα: είναι φορέας ποικίλων συμβολισμών.

Ανάλογα με το δάχτυλο στο οποίο το φοράμε, δίνουμε και διαφορετικό μήνυμα. Οι συμβολισμοί και οι ερμηνείες αλλάζουν όχι μόνο από δάχτυλο σε δάχτυλο αλλά και από χέρι σε χέρι, όπως και από χώρα σε χώρα. Η φάση είναι δηλαδή λίγο να 'χαμε να λέγαμε. Παραδοσιακά πάντως, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες, το δεξί χέρι θεωρείται το χέρι των δραστηριοτήτων και το αριστερό της διάνοιας και του συναισθήματος.

Ας δούμε αναλυτικά τι ομολογούμε σε όσους μας συναντούν ανάλογα με το πού φοράμε το αξεσουάρ.

Το δαχτυλίδι που φοριέται στο αριστερό χέρι στον παράμεσο αποκαλύπτει την ερωτική και οικογενειακή μας κατάσταση (γάμος). Στην Ελλάδα το δαχτυλίδι αρραβώνων φοριέται στο δεξί και η βέρα στο αριστερό, στη Γερμανία και την Αυστρία το ανάποδο. Η παράδοση ξεκινάει από τους Ρωμαίους, οι οποίοι πίστευαν πως από το συγκεκριμένο σημείο περνούσε μια φλέβα (Vena Amoris, η «φλέβα του έρωτα»), που συνδεόταν απευθείας με την καρδιά. Βέβαια κάποιοι παρεξήγησαν τη ρομαντική διάσταση του πράγματος και έκαναν γιατροσόφια. Η «ανακάλυψη» της βέρας οφείλεται στους αρχαίους Αιγυπτίους. Το στρογγυλό της σχήμα αντιπροσωπεύει το «για πάντα».

Το κόσμημα στο μικρό δαχτυλάκι είναι συνδεδεμένο με τον πλούτο και την επιτυχία. Εκτός από τους μαφιόζους, διάσημοι δυναμικοί άνδρες όπως ο Μπραντ Πιτ, ο Drake ή ο Ρίνγκο Σταρ φορούν κοσμήματα στο μικρό τους δάχτυλο. Αν δεν είσαι ο Μπραντ Πιτ, δηλώνεις αφενός ότι είσαι ελεύθερος, ανεξάρτητος και δεν ψάχνεσαι, αφετέρου ότι είσαι περήφανος για την οικογένειά σου. Η πρώτη παράδοση τοποθετείται χρονικά στη βικτοριανή εποχή, όταν άνδρες και γυναίκες με τον τρόπο αυτό απωθούσαν ανεπιθύμητους μνηστήρες. Η δεύτερη παράδοση ξεκίνησε από τη Σκωτία όπου φορούσαν δαχτυλίδι με το οικόσημα της οικογένειάς τους.

Το μεσαίο «αγενές» δάχτυλο με ένα δαχτυλίδι πάνω του δίνει το σήμα ότι κάποιος είναι ελεύθερος και ίσως και να ενδιαφέρεται για σχέση.

Ο δείκτης συνδέεται με τις ηγετικές ικανότητες, την εξουσία και την υψηλή αυτοπεποίθηση. Ένα δακτυλίδι στον δείκτη είτε του αριστερού είτε του δεξιού χεριού επιδεικνύει στους άλλους αυτές τις ιδιότητες. Φοριέται συνήθως από άνδρες για ευνόητους λόγους (ψωνάρες!).

Ένα δαχτυλίδι στον αντίχειρα υποτίθεται πως λειτουργεί ως προστασία απέναντι σε σκοτεινές δυνάμεις, κακά πνεύματα, την ατυχία, ακόμα και την ασθένεια. Η συγκεκριμένη δοξασία πατάει στη μυθολογία (συνδέεται με τον Ποσειδώνα και τον Ηρακλή), αλλά διαιωνίζεται ως σήμερα. Δαχτυλίδι φορεμένο από γυναίκα στον αριστερό αντίχειρα δηλώνει δύναμη και υψηλή κοινωνική θέση ή ότι είναι μέλος της LGBTQ+ κοινότητας. Από άνδρα, ότι είναι ζόρικος τύπος.