Στη βροχή σαν μπαλαρίνα
© Unsplash/ Liel Anapolsky
Opinion

Στη βροχή σαν μπαλαρίνα

Από το Σύνταγμα στο Χαλάνδρι τη μετά-κορωνοϊό εποχή

Η Δέσποινα Κουτσομητροπούλου περπατάει στην άδεια Αθήνα με βροχή

Μεσημέρι με πολύ ήλιο ξεκίνησα από το Σύνταγμα. Άφηνα πίσω μου μια άδεια Ερμού, χωρίς κόσμο, χωρίς τουρίστες. Μόνο εκείνα τα παιδιά που «ψαρεύουν» μικρά και μεγάλα κορίτσια για αδυνάτισμα και beaute στον δρόμο, ήταν παντού. Πουθενά αυτή η χοντρή σαρανταποδαρούσα με χέρια-πόδια και γυαλιά ηλίου που ξεκινούσε από το τουριστικό τρενάκι , στη ρίζα της Ερμού, και έφτανε μέχρι Μοναστηράκι. 

Πριν μπω στο μετρό, στο ύψος της Στοάς Σπύρου Μήλιου, βρήκα για πρώτη φορά άδεια τραπεζάκια σε ένα καφέ που ουδέποτε μπορούσα να καθίσω. Ήταν πάντα ασφυκτικά γεμάτο. Πολυκοσμία μέσα-έξω. Στάθηκα τυχερή. Ωραιότατος εσπρέσο και για πρώτη φορά δεν ένιωθες να σε πνίγει ο κόσμος. 

Με μάσκα στο μετρό. Συνήθως τα μεσημέρια γινόταν ο χαμός. Αγκαλιά μπαίναμε στους συρμούς από Σύνταγμα. Σου έρχονταν στο μυαλό φωτογραφίες από το μετρό του Τόκυο και ήθελες να ουρλιάξεις «ρεξόνα». Τώρα, τίποτα από όλα αυτά. Μάσκες και παράθυρα ανοιχτά.

Κατεβαίνω Χαλάνδρι. Νιώθω ότι υπάρχει μια μαυρίλα εκεί πάνω. Θόρυβος δυνατός. Νερά. Μίνι λιμνούλες. Θέλω να τρίψω τα μάτια μου. Αλλά δεν κάνει. Δεν μπορώ να το πιστέψω, Βρέχει καταρρακτωδώς στις κυλιόμενες. Απίστευτο. Τσακ πηδάω τη λιμνούλα και νιώθω σαν να κάνω ενός είδους challenge. Νιώθω τη βροχή να πέφτει στο πουκάμισό μου. Εκεί που απέτυχε ο κορωνοϊός, θα κάνει τζακ ποτ η βρογχίτιδα. 

It is raining cats and dogs. Που λέγαμε στα μικράτα μας. Κατακλυσμός. Θυμόμουν ότι η στέγη ήταν διαπερατή και πάντα υπήρχαν εκείνα τα κίτρινα πλαστικά με την προειδοποίηση της ολισθηρότητας, αλλά αυτό ήταν το κάτι άλλο. 

Βιαζόμουν. Πήρα μια μεγάλη ανάσα. Έριξα μια ματιά και στο υπόστεγο έξω από τον σταθμό. Με το δικό του σύννεφο αγκαλιά κι αυτό. Νερά, νερά, νερά. Άρχισα να τρέχω. Με το κλειδί του αυτοκινήτου στο χέρι. Κεραυνοί. Αστραπές. Ξανά νερά. Στάθηκα τυχερή. Τα σνίκερς μου, μάρκας «όμορφες μπαλαρίνες» αποδείχτηκαν ανθεκτικά. Εγώ έγινα μούσκεμα, αλλά εκείνα όχι. Ούτε γλίστρησα ζωωδώς. Τέλεια online αγορά τον καιρό της καραντίνας. Στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και αντιστάθηκαν στη χειμαρρώδη λύσσα της βροχής. 

Top Reads

Δείτε ακόμα

Στην Athens Voice