Έφη Λαζαρίδου: 7 πυξίδες για να με ξαναβρώ

Τι ενώνει γυναίκες με διαφορετικά επαγγέλματα, όπως μια δικηγόρο, μια χημικό, μια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο, μια βιολόγο, μια διευθύντρια ιδρύματος και μια υπεύθυνη μάρκετινγκ; Οι ιστορίες τους. Ιστορίες που μιλούν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες όταν θέλουν να εξελιχθούν επαγγελματικά, να διεκδικήσουν την αμοιβή που τους αξίζει, να ενισχύσουν τη δημόσια παρουσία τους, να μπουν σε ένα διοικητικό συμβούλιο, να προωθηθούν στην πολιτική ή να υπάρξουν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.

Οι ιστορίες αυτές, αληθινές και ειπωμένες με τα δικά τους λόγια, δείχνουν πώς λειτουργεί το φαινόμενο της «γυάλινης οροφής» στη σημερινή Ελλάδα. Υπερβαίνοντας τις έρευνες, τις στατιστικές και τα απρόσωπα ποσοστά που συνήθως χρησιμοποιούμε για να μιλήσουμε για δυσκολίες και αποκλεισμούς, οι προσωπικές μαρτυρίες μιλούν απευθείας στην καρδιά.

Τις «Ιστορίες για τη Γυάλινη Οροφή» βρίσκει και επιμελείται η μη κερδοσκοπική οργάνωση Story Mentor. (www.storymentor.gr). Αυτή είναι η ιστορία της Chief Executive Officer, Νέα Γεωργία Νέα Γενιά, Έφης Λαζαρίδου.

Ήταν πριν από λίγα χρόνια, σε μια περίοδο ταχύρρυθμης «εκπαίδευσης» στη ζωή, ήταν τότε που με έχασα και με ξαναβρήκα. Μαζί μου στο ταξίδι της επιστροφής 16 γυναίκες που χωρίς να το ξέρουν αποτέλεσαν για μένα τον πολικό αστέρα.

Προετοιμαζόμουν για επαγγελματική πιστοποίηση. Στο πλαίσιο ενός project επέλεξα να υποστηρίξω 16 γυναίκες επαγγελματίες σε περίοδο μετάβασης. Οι περισσότερες άγνωστες σε μένα έως τότε και όλες με διαφορετικές, εντυπωσιακές ιστορίες έγιναν οι συνοδοιπόροι μου τους επόμενους έξι μήνες και χωρίς να το επιδιώξουν, μου άλλαξαν τη ζωή.

Τους ήταν άγνωστο τότε, αλλά έβγαινα από ένα γάμο, πέρα από τις σπουδές είχα ιδιαίτερα απαιτητική εργασία με πολλά ταξίδια και με τον δίχρονο γιο μου ζούσαμε ως σύγχρονοι νομάδες. Και κάπως χωρίς να το καταλάβω, μέσα στη ροή της ζωής με έχασα, με ξέχασα. Καθώς στεκόμουν δίπλα τους μέχρι να λύσουν το δικό τους γρίφο, αντλούσα δύναμη και έμπνευση από εκείνες για να με ξαναβρώ. Οι δικές τους αμφιβολίες, οι αμφιταλαντεύσεις, οι μικρές και μεγαλύτερες νίκες, οι ανατροπές, η αφοσίωση, το πείσμα και τα όνειρα εκείνων των γυναικών ήταν αποκάλυψη. Στη διαδρομή, η ορμή και η ισχύς τους εκτόπιζαν παρωχημένες κοινωνικές συμβάσεις και στερεοτυπικούς περιορισμούς. Πώς να φορέσεις το στενό γοβάκι της Σταχτοπούτας σε ένα Στοιχείο της Φύσης;

Όταν η επαγγελματική σχέση ολοκληρώθηκε με κάποιες από τις συνοδοιπόρους δημιουργήθηκε μια ιδιόμορφη, δυνατή φιλία. Με άλλες συμπορευόμαστε στον επαγγελματικό στίβο και σιωπηρά αλληλοϋποστηριζόμαστε.

Όσα συνειδητοποίησα εκείνους τους μήνες των παράλληλων εξερευνήσεων είναι οι 7 πυξίδες μου στη ζωή. Τις παραθέτω εδώ μήπως και φανούν χρήσιμες και σε άλλες συνοδοιπόρους.

Ο φόβος ως δύναμη ανατροπής

Οι γυναίκες που θαυμάζω για όσα είναι, όσα πρεσβεύουν, όσα πετυχαίνουν, οι γυναίκες που περνούν και σαρώνουν, δεν είναι επειδή κάτι τους χαρίστηκε. Κάθε μία έχει να εξομολογηθεί φόβους, αμφιβολίες, αστοχίες, αποτυχίες, (αυτό)περιορισμούς. Τα θαύματα είναι εφικτά όταν επιλέγουμε καθημερινά να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Γενναία δεν είναι εκείνη που δεν φοβάται. Γενναία είναι εκείνη που, παρά το φόβο της, προχωράει.

Έμπνευση μέσα στη δυσκολία

Ακόμη και στα χειρότερά μου, στην πιο σκοτεινή μου νύχτα, εμπνέω και φωτίζω το δρόμο για άλλους. Κι όταν νιώθω «ανεπαρκής», κάποιος την ίδια στιγμή αντλεί δύναμη από την πορεία μου, αναγνωρίζοντας ποιότητες, που ίσως να μη βλέπω και που για καθεμία είναι διαφορετικές. Χάρη, ευφυία, αποτελεσματικότητα, αφοσίωση, υπομονή, όραμα, πάθος, ταλέντο. Κάτι στην ύπαρξή μας και στον τρόπο, που αλληλεπιδρούμε με τη ζωή γίνεται πολικός αστέρας για ανθρώπους γύρω μας.  

Η προσφορά ως μέσο αυτογνωσίας

Ως γυναίκα φέρω το προνόμιο της δημιουργίας. Προσφέρω, γιατί έτσι έχω φτιαχτεί. Κι έτσι με μαθαίνω, μαθαίνω τους γύρω μου, συνδέομαι με αυθεντικότητα. Αρκεί να τολμήσω να με δω και να αφήσω να με δουν.

Να γίνω η καλύτερη εκδοχή μου

Αυτό είναι το ιερό μου καθήκον. Να με αγαπώ και να με αποδέχομαι. Κι αν γεννήθηκα κυκλάμινο, δε θα γίνω ποτέ τριανταφυλλιά. Μπορώ όμως να γίνω το κυκλάμινο που ονειρεύομαι.

Δεν είμαι ο ρόλος

Είμαι γυναίκα σημαίνει μπαινοβγαίνω καθημερινά, με περισσότερη ή λιγότερη χάρη, σε διαφορετικούς ρόλους, όλοι απαιτητικοί. Όμως γνωρίζω πως τους ρόλους τους «φοράω», δεν ταυτίζομαι μαζί τους. Με γλυκύτητα και κατανόηση με παρατηρώ, με διορθώνω, με συγχωρώ και αφήνω την ουσία του ποια είμαι να με καθοδηγεί. 

Συνδεδεμένες από τη φύση μας 

Για να προχωρήσουμε, αξίζει να ιδωθούμε, να θυμηθούμε την πρωταρχική μας σύνδεση, να μοιραστούμε. Έτσι θα συν-δημιουργήσουμε εκείνο το πλαίσιο, ώστε ακόμη περισσότερες γυναίκες να διεκδικήσουν και να σχεδιάσουν το δικό τους μονοπάτι. Με συντροφιά και στήριξη.

Κι αν με χάσω, θα με ξαναβρώ

Η σιγουριά μου, η υπαρξιακή μου βεβαιότητα, η τελευταία μου πυξίδα. Θα με βρω. Γιατί το έκαναν κι άλλες πριν από μένα.

Στην Όλγα.
Μία από εκείνες που έλαμψαν, που πέρασαν και σάρωσαν. Εκείνες τις μέρες έφυγε για τα αστέρια, εκεί που ανήκει.