Μίλα μου βρόμικα: Για πόσο «επιτρέπεται» να σκέφτεσαι τον πρώην;

Για πόσο καιρό «επιτρέπεται» να σκέφτεσαι τον πρώην; Αγαπητή Τζένη, καλησπέρα! Έχω χωρίσει εδώ και δύο χρόνια, από μια σχέση επίσης δύο χρόνων. Έπρεπε να γίνει και έγινε, το θέμα είναι γιατί δεν προχωράω. Στην αρχή, είχα κάποια φλερτ και δεν τον σκεφτόμουν, ώσπου μου έστειλε στα γενέθλιά μου (τίποτα σπουδαίο, απλές ευχές). Ήταν και οι καραντίνες και ο φόρτος της δουλειάς μου, που δεν βοήθησαν για νέες γνωριμίες. Τον τελευταίο καιρό τον σκέφτομαι, αυτός έχει προχωρήσει και νιώθω ότι με ενοχλεί. Δεν ξέρω τι φταίει, ίσως το ότι δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μου αρέσει. Νιώθω πως είναι ακατόρθωτο να συμβεί. Θα ήθελα τη γνώμη σου.
 
Δεν υπάρχει, δυστυχώς, κάποια προθεσμία, για να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε κάποιον, ούτε κάποιο μαγικό κουμπί να πατήσουμε. Ειδικά, όταν πρόκειται για έναν άνθρωπο, που μας έχει σημαδέψει ή/και περάσαμε πολύ ωραίες στιγμές μαζί του. Όμως, θυμήσου ξανά και ξανά τους λόγους που χωρίσατε, γιατί είμαι σίγουρη ότι τα σκέφτεσαι όλα συγκεχυμένα, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να προχωρήσεις καθαρά και με νέους ορίζοντες. Μοιάζει σαν να δίνεις μόνη σου την απάντηση στο ερώτημά σου. Ναι, ίσως, φταίει το ότι δεν έχεις γνωρίσει κάποιον. Όμως, χρειαζόμαστε πάντα κάποιον καινούργιο, για να βάλουμε οριστική τελεία στον προηγούμενο; Θα σου έλεγα να σε πάρεις μια μεγάλη αγκαλιά, να δείξεις όση κατανόηση χρειάζεσαι, να πάρεις όσο χρόνο θέλεις, να δώσεις μέσα σου ένα τέλος και να αρχίσει να ερωτεύεσαι την πάρτη σου ξανά από την αρχή. Και εδώ που τα λέμε δεν είναι και η πιο εύκολη εποχή για νέες γνωριμίες. Ξέρεις πόσους φίλους και φίλες έχω που βρίσκονται στην ίδια φάση; Αργά ή γρήγορα, θα έρθει αυτός ο κάποιος και εσύ θα είσαι στα καλύτερά σου.