Μίλα μου βρόμικα: Έχουμε 20χλμ. απόσταση και μου είπε να το αφήσουμε γιατί έχει ακριβύνει η βενζίνη

Γεια σου Τζένη, είµαι 20 ετών και σου γράφω, γιατί είµαι πελαγωµένος τελείως. Το µεγάλο µου κρας µου απάντησε µετά από καιρό στα µηνύµατα και ξεκινήσαµε επικοινωνία. Υπήρχε πολλή χηµεία και πήγαιναν όλα καλά και η συζήτηση έρεε και ταίριαζαν και τα γούστα µας και όλα. Το θέµα µου είναι ότι από εκεί που τον είχα αφήσει, αυτός µετακόµισε στο υπόλοιπο Αττικής και πλέον έχουµε 20χλµ. απόσταση. Μου είπε να το αφήσουµε το όλο θέµα γιατί έχει ακριβύνει η βενζίνη. Είναι µ@λ#$% φουλ, αλλά εγώ τον θέλω. Έχω κόλληµα µαζί του χρόνια.

Να πω ότι έχει άδικο ο φίλος για τη βενζίνη; Θα πω ψέµατα. Κι εγώ δεν θα ψηνόµουν για να σου είµαι ειλικρινής, αν έµενα Ανάβυσσο (ας πούµε), να κατεβαίνω κάθε µέρα στο κέντρο της Αθήνας. Και η βενζίνη δεν παλεύεται και η κίνηση δεν παλεύεται και το στριµωξίδι ώρες-ώρες στα ΜΜΜ δεν παλεύεται. Αλλά –και είναι σοβαρό το «αλλά» αυτό –, εδώ άλλοι τα έχουν χρόνια ολόκληρα και ο ένας είναι στην Αθήνα και ο άλλος στην Αµερική. Μήπως µε αµοιβαία κατανόηση, να το δείτε λίγο ως σχέση από απόσταση; Είναι µια κάποια απόσταση τα 20 χλµ., δεν µπορείς να πεις. Μπορεί να σας δουλέψει το µοντέλο αυτό. Εκτός και αν ο φίλος χρησιµοποίησε τη µετακόµιση ως µια εύκολη δικαιολογία, για να αποµακρυνθεί. Πράγµα απαράδεκτο και καλύτερα να του κουνήσεις και το µαντίλι στο φευγιό.