Μίλα μου βρόμικα: Βγήκα ραντεβού με ένα παιδί αλλά έμεινα με πολλά ερωτηματικά

Πρόσφατα, βγήκα ραντεβού µε ένα παιδί, που µιλούσαµε στο Facebook, δεν γνωριζόµασταν από κοντά. Πήγαµε λοιπόν για καφέ, όλα κυλούσαν όµορφα, αυτός µιλούσε αρκετά, ενώ εγώ όχι, γιατί συνήθως δεν ανοίγοµαι αµέσως. Η διάθεση µου, όµως, ήταν ευχάριστη το ίδιο και η δική του. Το ραντεβού τελείωσε χωρίς κάποιο φιλί και την επόµενη αποφάσισα να του στείλω εγώ πρώτη. Καθώς ήθελα να δω αντιδράσεις, του είπα πως πέρασα ωραία και η απάντηση του ήταν πως δεν φάνηκε αυτό. Το πήγα ένα βήµα πιο πέρα και τον ρώτησα τι ισχύει για αυτόν και µου είπε πως ήταν όµορφα, αλλά θα µπορούσε καλύτερα. Η συζήτηση έκλεισε µε το «θα τα πούµε» και έµεινα µε πολλά ερωτηµατικά. Σκέφτοµαι πως αυτά που είπε, ήταν µια δικαιολογία και απλά δεν του άρεσα καθόλου, αλλά επίσης σκέφτοµαι ότι θα ήθελα να ξαναµιλήσουµε. Τι πιστεύεις εσύ;

Γεια σου, φίλη. Δεν θέλω να πέφτεις για ένα ραντεβού που δεν είχε το προσδοκώµενο αποτέλεσµα. Σωστά έπραξες και έστειλες το µήνυµα, έδωσες ένα πράσινο φως, ασχέτως που το date σου µπορεί να µη θέλει κάτι παραπάνω. Ίσως να είναι εσωστρεφής και να θέλει και αυτός τον χρόνο του να ξεδιπλωθεί. Το σίγουρο είναι, όµως, πως δεν πρέπει να παίρνεις την ολιγωρία του άλλου ως κάτι αρνητικό για σένα, να σε κρίνεις και να σε ρίχνεις. Άγνωστες οι βουλές του τύπου. Εσύ είσαι αυτή που είσαι και αυτό δεν αλλάζει, επειδή κάποιο ραντεβού πήγε καλύτερα ή χειρότερα, επειδή αρέσαµε ή δεν αρέσαµε σε κάποιον. Δεν είµαστε µακαρόνια µε κιµά να αρέσουµε σε όλους. Μην προσδιορίζεσαι από τους άλλους. Δείξε πίστη και αγάπη εσύ στον εαυτό σου και τα άλλα θα έρθουν. Για την τιµή των όπλων, αν σε καίει, άσε να περάσουν λίγες µέρες και στείλε άλλο ένα µήνυµα. Αν, πάλι, δεν ρολάρει, πάµε για άλλα και –φυσικά– καλύτερα!