Μίλα μου βρόμικα: Έχουμε χαθεί εντελώς με την κολλητή μου

Τζένη μου, έχω θέμα με τη μία μου φιλενάδα. Έχουμε χαθεί τελείως. Να φανταστείς είναι κολλητή μου από το σχολείο. Δεν ξέρω τι έχει πάθει. Καταλαβαίνω ότι πλέον έχουμε και οι δύο τις ζωές μας, τις δουλειές μας, καινούργιους φίλους κλπ, αλλά δεν με παίρνει ποτέ (κυριολεκτικά) τηλέφωνο, αν δεν την πάρω εγώ και ποτέ δεν μου ζητάει να πάμε να πιούμε έναν καφέ ή να κάνουμε μια βόλτα. Τη θέλω στη ζωή μου, αλλά έχω εκνευριστεί και πάρα πολύ με τη συμπεριφορά της.

Το συγκεκριμένο θέμα σου, φίλη, δεν λύνεται με διαφορετικό τρόπο, παρά μόνο με κατά μέτωπον «επίθεση». Χρειάζεται να ξεπεράσεις τον εκνευρισμό σου (εφόσον τη θέλεις στη ζωή σου) και να την πάρεις ένα τηλέφωνο ή (για πιο εύκολα) να της στείλεις ένα μήνυμα και να τη ρωτήσεις ευθέως: «Πού έχεις χαθεί, φιλενάδα; Θέλω να τα πούμε. Νιώθω πως μόνο εγώ σε παίρνω. Συμβαίνει κάτι; Έχω κάνει κάτι που να σε έχει ενοχλήσει; Έχεις κάτι εσύ; Μου έχεις λείψει. Θέλω να βλεπόμαστε περισσότερο. Είμαι εδώ και σε θέλω στη ζωή μου». Πάρ’ το copy paste και προχώρα. Μόνο με ειλικρίνεια και μοίρασμα μπορούν να κρατηθούν οι δυνατές σχέσεις, γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό πού και πού να χανόμαστε, αλλά θέλει αληθινή προσπάθεια για να ξαναβρισκόμαστε.