Τον άφησα να λέει τα δικά του. Από τότε διακόψαμε κάθε επαφή. Το περίεργο είναι ότι τον σκέφτομαι αρκετές φορές...
Μίλα μου βρόμικα: Μου είπε να βουτήξουμε γιατί θέλει να κάνει πιπί του
«Η πρώτα ξενέρα ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία»
Μίλα μου βρόμικα reloaded με την Τζένη Μελιτά: Γνώρισα ένα παιδί και το πρώτο μας ραντεβού ήταν να πάμε στη θάλασσα για μπανάκι.
Φέτος το καλοκαίρι γνώρισα ένα παιδί και το πρώτο μας ραντεβού ήταν να πάμε στη θάλασσα για μπανάκι. Φτάνουμε στην παραλία με το αμάξι και πριν βγούμε έξω μου λέει «κάτσε, μισό!». Παίρνει το μαγιό από την τσάντα του, βγάζει ένα ψαλιδάκι και αρχίζει να κόβει το διχτάκι του μαγιό. Του λέω «τι κάνεις, χαλάς το μαγιό σου», και μου απάντησε ότι τον ενοχλεί το δίχτυ και θα βάλει από μέσα εσώρουχο. Η πρώτα ξενέρα, όπως καταλαβαίνεις, ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Τέσπα, βγαίνουμε έξω, πάει να αλλάξει στην τουαλέτα του μπιτσόμπαρου και τον βλέπω να φοράει εσώρουχο από αυτά τα πολύ φθηνά της λαϊκής. Δεν έχω θέμα με αυτά τα ρούχα, μην παρεξηγηθώ, απλώς τα συγκεκριμένα παραείναι χάλια. Η τελική ξενέρα έφτασε, όταν μου είπε να πάμε να βουτήξουμε, γιατί θέλει να κάνει πιπί του...
Να το πιάσω λίγο από την αρχή, γιατί μπερδεύτηκα. Γιατί ξενέρωσες που έκοψε το διχτάκι από το μαγιό; Είναι πασέ; Κάτι έχω χάσει; Μήπως έχω μείνει πολύ πίσω στα στιλιστικά do’s and don’ts αναφορικά με τα ανδρικά μαγιό; Δεύτερον, το εσώρουχο το πολύ φθηνό της λαϊκής, τώρα δεν μου έρχεται πρόχειρο να το κάνω εικόνα, αλλά και εδώ δεν βλέπω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Καθαρά να ’ναι μας ενδιαφέρει και από ’κει και πέρα ξέρω ’γω, ψιλοαδιαφορώ. Τώρα για το τρίτο περιστατικό, ναι ok, την ακούω μια μίνι ξενέρα για την αφοπλιστική ειλικρίνεια. Σε κάθε περίπτωση, δεν σου άρεσε, δεν θα τον πάρεις με το ζόρι. Μην απογοητεύεσαι. Πάμε παρακάτω!