Μίλα μου βρόμικα: Δεν με χώνευε η μητέρα του και αυτός πάντα την υποστήριζε

Είμαι πολύ απογοητευμένη, αλλά και θυμωμένη. Ας τα πάρω από την αρχή όμως... Είχα μία σχέση εξ αποστάσεως, αυτός Αθήνα, εγώ σε νησί. Ήταν πολύ ερωτευμένος, τουλάχιστον έτσι φαινόταν, και εγώ το ίδιο. Το κακό στην όλη υπόθεση και αυτό που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να τελειώσει η σχέση μας ήταν ότι δεν με χώνευε η μητέρα του και αυτός πάντα την υποστήριζε. Αφού να φανταστείς, αυτός έμενε σε μια μονοκατοικία και η παρ’ ολίγον πεθερά απέναντι και με έκλεινε στο υπόγειο του σπιτιού όταν αυτή ήταν έξω στον κήπο για να μη με δει και συγχυστεί. Το υπέμεινα πολλές φορές γιατί στην αρχή ήμουν τυφλωμένη από τον έρωτα και δεν έβλεπα καθαρά. Το αποκορύφωμα ήταν όταν μου προέκυψε ένα θέμα υγείας και έπρεπε να έρθω στην Αθήνα, αυτός ούτε που μου πρότεινε να πάω σπίτι του να μείνω. Μου είπε απλώς «ευτυχώς δεν είναι κάτι πολύ σοβαρό, περαστικά». Ε, τα πήρα λοιπόν κι εγώ και τον χώρισα. Από τότε τον μπλόκαρα στα social και δεν έχουμε μιλήσει, αλλά τον σκέφτομαι συνέχεια. Mήπως να του έδινα μια δεύτερη ευκαιρία;

Δεύτερη ευκαιρία; Δεν είμαστε με τα καλά μας! Αυτός ο άνθρωπος προφανώς και δεν σου αξίζει, διότι εκτός από αναίσθητος, δεν έχει την τόλμη να σε κάνει να νιώσεις ασφαλής και ευπρόσδεκτη ούτε στην οικογένειά του. Ξέγραψέ τον από τη ζωή σου και μην υποβιβάσεις ποτέ ξανά τον εαυτό σου σε τέτοιες καταστάσεις. Θα σου ευχηθώ περαστικά και να γνωρίσεις τον επόμενο, ο οποίος να αξίζει την αγάπη σου.