Μήπως οι εφαρμογές γνωριμιών μόλις σκότωσαν τον έρωτα;

Ένα γεμάτο δωμάτιο, μουσικές, χοροί, φώτα να αναβοσβήνουν και δυο άνθρωποι των οποίων τα βλέμματα διασταυρώνονται. Κάποιος από τους δύο πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση, να μιλήσει στον άλλον… Αλλιώς, πώς θα μπορέσει να τον ξαναδεί; Ντροπές, «πεταλούδες» στο στομάχι, αμήχανες σιωπές, κλεφτές ματιές, ψιθυρίσματα, προσμονή. Και κάπως έτσι ήταν το φλερτ πριν μπουν στη ζωή μας οι εφαρμογές γνωριμιών.

Οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν αναμφισβήτητα αλλάξει το τοπίο και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως το φλερτ έχει αρχίσει να χάνεται και η «παλιομοδίτικη καψούρα» που την πυροδοτούσαν οι τυχαίες συναντήσεις και η «φρουρά» μπροστά στο τηλέφωνο, έχουν δεχτεί θανατηφόρο πλήγμα.

Η παρακμή της ονειροπόλησης (;) και οι εφαρμογές γνωριμιών

Υπάρχει μια γοητεία στη διαδικασία του φλερτ που αρχίζει να γίνεται κάτι παραπάνω. Ωστόσο, οι εφαρμογές γνωριμιών ναι μεν διευκολύνουν κάποιον να προσεγγίσει κάποιον άλλον, όμως ταυτόχρονα ακυρώνουν τη διαδικασία του φλερτ, το να μαζεύει ο άλλος όλο του το κουράγιο και να πάει να μιλήσει σε έναν ξένο.

Το πληκτρολόγιο παρέχει ασφάλεια, παρέχει ευκολία και κυρίως, αν σε απορρίψουν, μπορείς να προχωρήσεις αμέσως στον επόμενο χωρίς να αισθάνεσαι αμηχανία καθώς κανείς δεν έγινε μάρτυρας της χυλόπιτας που μόλις έφαγες.

Υπάρχει μια γοητεία και στο φλερτ, αναμφισβήτητα, αλλά ας το δούμε καθαρά: οι millennials είναι  ίσως η τελευταία γενιά που έχει ζήσει το παραδοσιακό φλερτ και πλέον ακολουθούμε την εξίσωση ευκολία > δυσκολία. Οι εφαρμογές γνωριμιών, όπως το Tinder και το Bumble, προσφέρουν έναν μεγάλο μπουφέ πιθανών ματσαρισμάτων, με μια συνεχή ροή επιλογών η οποία όμως κάνει δύσκολη αν όχι ακατόρθωτη τη δημιουργία ουσιαστικών ανθρώπινων δεσμών. Η έλλειψη αυτής της «συναισθηματικής ανταλλαγής» – αν θες – εμποδίζει τις «πεταλούδες» από το να σουλατσάρουν στο στομάχι σου!

Η κοινωνιολόγος Marie Bergström υποστηρίζει ότι οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν προωθήσει την «ιδιωτικοποίηση της οικειότητας», μετατρέποντας την ερωτοτροπία σε μια αυτοτελή δραστηριότητα χωρίς τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που κάποτε τροφοδότησαν προσωπικές συναισθηματικές ήττες. Δεν χρειάζεται πλέον να περιηγούμαστε σε κοινόχρηστους χώρους, όπως διάδρομοι σχολείων ή τοπικά καφέ, όπου παλιά ήταν σημεία φλερτ (όχι απαραίτητα πάντα αλλά θα μπορούσαν).

Είναι όμως όλα όλεθρος και καταστροφή στο σύμπαν των εφαρμογών γνωριμιών;

Ακούγεται βγαλμένο από βιβλίο «εποχής», όπως το «Περηφάνια και Προκατάληψη» ή τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη». Ίσως πολλοί λαχταρούν αυτό το είδος ρομάντζου και φαινομενικά καταδικασμένου έρωτα που περιγράφεται στα βιβλία.

Οι εφαρμογές γνωριμιών δεν πρέπει να θεωρούνται οι κακοί του ρομαντισμού. Απλώς είναι ο νέος τρόπος ρομαντικής σύνδεσης – με λίγα λόγια είναι το «τώρα»! Υπάρχει πάντα χώρος για πραγματική «σύνδεση», ειδικά για τους εσωστρεφείς όπου η παραδοσιακή οδός μπορεί να αποτελεί μεγάλο εμπόδιο.

Επιπλέον, η ιδέα του «τέλειου» ξένου που συναντάται τυχαία μπορεί να είναι λίγο ρομαντική στις μέρες μας. Οι κοινωνικές νόρμες έχουν αλλάξει προ πολλού, αυτός είναι και ο λόγος που πλέον όλο και περισσότεροι φεύγουν από το comfort zone μιας σχέσης η οποία βασίζεται στον συμβιβασμό και όχι στην αγάπη και επιλέγουν να είναι μόνοι τους, κατανοώντας πως ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πάντα ένα ταίρι για να είναι ολοκληρωμένος. Όμως είμαστε «αγελαία» όντα και χρειαζόμαστε την επαφή. Οι εφαρμογές γνωριμιών επιτρέπουν περισσότερες εκ των προτέρων πληροφορίες σχετικά με πιθανούς συντρόφους, οδηγώντας δυνητικά σε ισχυρότερες και πιο συμβατές σχέσεις μακροπρόθεσμα.

Οι εφαρμογές γνωριμιών, λοιπόν, δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Παρέχουν μια πλατφόρμα σύνδεσης ανθρώπων που είναι συμβατοί μεταξύ τους και διαφορετικά δεν θα είχαν την ευκαιρία ούτε καν να γνωριστούν. Ταυτόχρονα, όπως μπορούν να βλάψουν την αυτοπεποίθηση του ατόμου σε ένα face to face φλερτ, έτσι μπορούν και να την τονώσουν καθώς κάποιος μπορεί να μπει στη διαδικασία να την τεστάρει μιλώντας όχι σε ένα αλλά σε περισσότερα άτομα έχοντας έτσι την ευκαιρία να βρει αυτό που του ταιριάζει καλύτερα. Δίκοπο μαχαίρι θα μου πεις – σωστό, όμως πραγματικό.

Μπορούν όμως οι εφαρμογές γνωριμιών να αναπαράγουν αυτό το spark;

Ενώ οι εφαρμογές προσφέρουν αναμφισβήτητη ευκολία, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τους λείπει ο αυθορμητισμός και η συναισθηματική σύνδεση που συνοδεύει το πρόσωπο με πρόσωπο φλερτ. Οι λεπτές ενδείξεις της γλώσσας του σώματος, ένα γνήσιο χαμόγελο ή ένα νευρικό γέλιο που μαρτυρά ενδιαφέρον, απουσιάζουν από την ψηφιακή σφαίρα.

Ποιο είναι το μέλλον του φλερτ;

Σε αυτή τη φάση δεν μπορούμε να πάμε μπροστά ούτε πίσω. Και τι εννοώ. Από τη στιγμή που οι εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης και dating υπάρχουν στη ζωή μας, that’s it, θα μείνουν. Επίσης, δεν γίνεται να πάμε πίσω στο παραδοσιακό φλερτ γιατί οι περισσότεροι νέοι δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτό. Το να αποδεχτούμε όμως μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο στη ζωή μας, είναι μια κάποια λύση.

Ο έρωτας και το φλερτ μπορούν να υπάρξουν παντού: από τον κοινωνικό μας κύκλο, τα καφέ ή τα μπαρ μέχρι και το κινητό μας. Ο έρωτας και τα ραντεβού δεν είναι παλιομοδίτικα, απλά έχουν βρει τη νέα τους θέση στον σύγχρονο κόσμο. Στο τέλος της ημέρας, ένα ευφυές μήνυμα κι ένας ζωντανός «μηνυματικός» διάλογος μπορούν να ανάψουν την «σπίθα» ανάμεσα σε δυο άτομα.

Μην κοιτάς μόνο τα πιθανά ματσαρίσματα στις εφαρμογές γνωριμιών 

Η τέχνη του φλερτ μπορεί να εξελίσσεται, αλλά δεν εξαφανίζεται. Οι εφαρμογές γνωριμιών μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, αλλά δεν θα πρέπει να αντικαταστήσουν τη συγκίνηση και την αυθεντικότητα της προσωπικής αλληλεπίδρασης. Το μέλλον του φλερτ μπορεί να βρίσκεται σε ένα συνδυασμό και των δύο – η ευκολία σύνδεσης που βασίζεται σε εφαρμογές σε συνδυασμό με την αναντικατάστατη γοητεία ενός κομπλιμέντου ή ενός χαμόγελου όλο νόημα στην άλλη άκρη του δωματίου…