Τα αγαπημένα παπούτσια-φετίχ είναι και πάλι εδώ
Τα πρώτα μου Adidas Gazelle ήρθαν και με βρήκαν εκείνα, στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, την εποχή που άνοιγα τα φτερά μου για μεγάλα ταξίδια. Ήρθαν πακέτο από τη Γερμανία. Ο θείος από το Μόναχο ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα με γυναίκα, παιδιά, τροχόσπιτο και ντόμπερμαν και το δώρο του ήταν τα παπούτσια ΑΥΤΑ που επρόκειτο να γίνουν το επόμενο μεγάλο φετίχ μου (το προηγούμενο ήταν οι μπότες με την μπομπέ μύτη, με αυτές «χτίστηκαν» τα ‘70ς).
Τα ‘80ς όμως ήταν ένα εντελώς νέο στιλ: άνοιξα το λευκό κουτί, ξετύλιξα το λεπτό χαρτί και ξεπρόβαλλε το ζευγάρι, οι φτερωτές μου μηχανές, τα παπούτσια που γύρευα: ολόλευκο πουδρέ δερμάτινο τοπ, μπλε κορδόνια, ελαστική σόλα gum rubber, οι τέλειες τρεις μπλε ρίγες στα πλαϊνά και φυσικά η καθοριστική πινελιά – το μπλε λογότυπο στην ετικέτα στο πίσω μέρος, πάνω από τη φτέρνα.
Ακριβώς εκείνη την περίοδο ήταν που άφηνα πίσω μου την “παιδική» ροκ διάθεση με τα μαύρα T-shirts και ανακάλυπτα το cool στυλ των mods. Για την ακρίβεια έκανα ένα δικό μου blend από τις μουσικές κουλτούρες που αγαπούσα. Τα νέα μου Adidas ταίριαζαν ιδανικά με το στενό τζην , το λευκό πουκάμισο με τα κουμπάκια στον γιακά και το μαύρο σακάκι (αυστηρά χωρίς κοψίματα) με τις δεκάδες κονκάρδες στο αριστερό πέτο. Ήταν mod look με ελαφριά ρετρό διάθεση και έντονο φλερτ προς το punk (αν και αυτός ο έρωτας ποτέ δεν ευοδώθηκε). Τα Adidas μου με πήγαιναν στα δισκάδικα του κέντρου όπου έψαχνα με τις ώρες βυνίλια, περπατούσαν ακαταπόνητα μέχρι τα κλαμπ της εποχής, το Blue Bird, το Roxy, το Bear’s Club και το ιστορικό, πρώτο Mad Club της Πλάκας.
Η μουσική στριφογύριζε στο κεφάλι μου, τα Adidas με στριφογύριζαν στις πίστες με τέλειο κράτημα, ακολουθούσαν τον ρυθμό της εποχής. Ανακάλυψα την Northern soul, τις μαύρες επιτυχίες σε σινγκλάκια άγνωστων συγκροτημάτων και καλλιτεχνών από την Αμερική που λάτρεψαν τα πιτσιρίκια της Βόρειας Αγγλίας. Ανακάλυψα τις ολονυχτίες του Σαββατόβραδου, τα allnighters που γίνονταν σε μεγάλες αίθουσες ξενοδοχείων ή τεράστια κλαμπς με ξύλινο παρκέ, όλοι ντυμένοι με sporty look, αθλητικά μπλουζάκια και φυσικά stripes. Παντού stripes. Όλοι κρατούσαν δερμάτινα αθλητικά σακίδια γεμάτα αυτοκόλλητα και ρίγες-ρίγες-ρίγες. Τα Gazelle γλιστρούσαν ολόσωστα στο παρκέ (το οποίο κάθε τόσο πασπαλιζόταν με ταλκ για να μην σωριάζονται κάτω οι allnighters) και έγραφαν την ιστορία τους.
Αργότερα «οι ρίγες» έγιναν το σήμα κατατεθέν στους ράπερς. Οι Run DMC κυκλοφόρησαν το «My Adidas» και το συνδύασαν με χοντρές αλυσίδες στο λαιμό και έξτρα φαρδιά τζην. Στην ίδια sporty γραμμή ήταν ντυμένοι και οι φανς των Blur, το έξυπνο κολεγιακό ροκ, όλη η γενιά των neo-designers, αλλά τα ριγέ Gazelle συνόδευαν ακόμα και τους grunger rockers των ‘90s. Εγώ συνέχιζα να τα προτιμώ ακόμα και στις «Μάντσεστερ» εποχές μου, όταν κυνηγούσαμε την ευτυχία μέσα σε ένα rave και κάναμε φίλους που θα μέναμε μαζί για πάντα.
Χειροποίητα παπούτσια σαν βγαλμένα από παλιά ασιατικά παραμύθια
Σήμερα, αυτές οι τρεις ρίγες των Adidas Gazelle συνεχίζουν να είναι, κατά τη γνώμη μου, η επιτομή του διακριτικού αλλά τόσο αποτελεσματικού design. Μεγάλωσα, οι μουσικές και στιλιστικές μου προτιμήσεις μπήκαν σε λαβύρινθους και μονοπάτια άλλα. Συνεχίζω όμως να «πατάω στο παρελθόν» και να θεωρώ τόσο απόλυτα σωστό αυτό το σχέδιο σε αυτά που συμβολίζει αλλά και στον τρόπο που σήμερα μπορεί να συνδυαστεί. Φέτος το καλοκαίρι το θρυλικό Gazelle επέστρεψε και βρήκα να μου ταιριάζει απόλυτα το μήνυμα “Steal from history. Nothing is sacred”.
Μπερδεύουμε τις αναμνήσεις μας με τις εμπειρίες μας, κρατάμε από το παρελθόν αυτά που αγαπήσαμε, διαμορφώνουμε τη δική μας μόδα ο καθένας, αυτήν που φοριέται καλύτερα επάνω του, νοιώθουμε να αγαπάμε τις αναφορές και τα φετίχ της κουλτούρας που αγαπήσαμε.
Ο digital artist Doug Abraham, πήρε μία παλιά φωτογραφία του θρυλικού «fashion τοτέμ» των ‘90ς, της Kate Moss, φορώντας τα αγαπημένα της Gazelle, και την επεξεργάστηκε. Της έδωσε ένα άλλο ύφος χωρίς να χάσει το κεντρικό μήνυμα: τα παπούτσια και το στιλ της. Την έκανε ένα tomboy του σήμερα με μία ωραία ιστορία στο παρελθόν της.
Η ιστορία μιας παρέας που δημιουργεί για ονειροπόλους
Θυμήθηκα τα Gazelle με αφορμή το μεγάλο πάρτι με τα πολλά happenings που έγινε στο κέντρο της πόλης. Tα adidas Originals γιόρτασαν στο «Μεταλλουργείο» στον Κεραμεικό την επιστροφή του Gazelle, όπου είχε στηθεί ένα πολυδιάστατο σκηνικό που εξυπηρετούσε τις διαφορετικές πλευρές και στιλ που χαρακτηρίζουν αυτό το αγαπημένο sneaker. Σε πρώτο πλάνο οι αναμνήσεις σε ένα συναισθηματικό κολάζ, τα pop σύμβολα και ένα πρωτότυπο digital arts fashion show στο οποίο αποκαλύφθηκαν ζωντανά τα νέα χρώματα του Gazelle, συνδυασμένα με 4 διαφορετικά looks για όλες τις περιστάσεις: street look, business ντύσιμο, minimal στυλ ή με ρομαντική διάθεση. Και φυσικά όλα τα διαφορετικά επιπλέον στιλ που μπορεί ο καθένας να νοιώσει ότι του ταιριάζουν και τον κάνουν να νοιώθει όμορφα.
Τη μεγάλη επιστροφή του Gazelle παρακολούθησαν όλοι οι φίλοι των adidas Originals, fashion editors, style icons και influencers από το χώρο των media, της μόδας, της μουσικής και των τεχνών. Κεντρικά πρόσωπα της βραδιάς ήταν μεταξύ άλλων, η front-woman του band Puta Volcano, Άννα Παπαθανασίου (Luna Stoner) και o recording artist Kareem Kalokoh, οι οποίοι ήταν από τους πρώτους που φόρεσαν το Gazelle σε φωτογράφιση. Το ρυθμό της βραδιάς έδωσε ο DJ Chevy παίζοντας βινύλια με new-disco, electronic funk, jazz, soul, και dance κομμάτια, συνδυάζοντας με τη σειρά του τους ήχους του σήμερα με ακούσματα από προηγούμενες δεκαετίες.
Το Gazelle βρίσκεται ήδη στα adidas Stores και σε επιλεγμένα sneakers stores σε όλη την Ελλάδα.
